Η... κατάρα των απαλλοτριώσεων

pixabay / FlyingRaven

Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο υπήρξε μια παρέμβαση ιδιοκτητών στων οποίων τα οικόπεδα ενώ είχε επιβληθεί απαλλοτρίωση, ωστόσο τα χρόνια [ή καλύτερα οι δεκαετίες] πέρασαν, δίχως να ολοκληρωθεί καμία διαδικασία. Υπήρξαν μάλιστα περιπτώσεις όπου ενώ είχε παρέλθει η προθεσμία που παρέχει ο νόμος, κι ενώ δεν είχε γίνει τίποτε, η απαλλοτρίωση επιβλήθηκε εκ νέου.

Του Στρατή Μαζίδη

Δε θα μπούμε στις λεπτομέρειες των συγκεκριμένων περιπτώσεων, αλλά θα εστιάσουμε στο γεγονός πως αν τις περασμένες δεκαετίες ήταν κανείς ιδιοκτήτης οικοπέδου και ο Δήμος το έβαζε στο μάτι, θα μπορούσε να αναφωνήσει "πάει την έκανα λαχείο", όπως ο Γιάννης Μηλιώκας.

Ήταν πράγματι θλιβερό να βλέπεις ανθρώπους που ήταν... νιοι και γέρασαν, να ζητούν το αυτονόητο. Το δικαίωμα να εκμεταλλευτούν την περιουσία τους, όπως αυτοί νομίζουν.

Ωστόσο στην Αγία Παρασκευή [πλήθος παραδειγμάτων όπως τα 118, 119] όχι μόνο κακοφορμίσαν οι απαλλοτριώσεις, αλλά πάνω σε αυτές εξελίχθηκαν πολιτικές αντιπαραθέσεις - στρατηγικές κι αναπτύχθηκαν κινήματα με ασφαλές διακύβευμα την περιουσία τρίτων.

Όμως όλα αυτά τα χρόνια δεν είδα κανέναν εκ των τοπικών πρωταγωνιστών να δωρίζει κάτι στο Δήμο. Απεναντίας είδαμε πρώην Δήμαρχο [Σταθόπουλος] να μοιράζει πέρα από κάθε διαδικασία [και παράνομα όπως έχει παραδεχτεί] τα κλειδιά διαμερισμάτων που ανήκαν στο Δήμο, λες και ήταν δικά του, αλλά να καταδέχεται να πληρώσουν τα πρόστιμα οι δημότες παρά την αντίθετη δέσμευσή του.

Δεν μπορείς να δεσμεύεις την περιουσία κάποιου όταν άλλοι δίνουν μια αντιπαροχή και λύνουν το πρόβλημα της ζωής τους, σπουδάζουν τα παιδιά τους, κερδίζουν πίσω την υγεία τους και τέλος πάντων, κάνουν ό,τι θέλουν με αυτή, όπως έχουν κάθε δικαίωμα. Είναι νταβατζιλίκι.

Στο πνεύμα αυτό, μίλησε πολύ σωστά ο τέως Δήμαρχος Βασίλης Ζορμπάς κατά την τελευταία συνεδρίαση, αλλά δε μας είπε κατά την περίοδο 2019-2023 πόσες άρσεις απαλλοτριώσεων [που εξελίχθηκαν σε πολυετές σίριαλ] έκανε.

Θα αναρωτηθεί κανείς, και να μην αποκτά ο Δήμος οικόπεδα για να χτίσει σχολεία, να φτιάξει πλατείες κτλ;

Να αποκτά αλλά όχι ως νταβατζής. Να κινείται ως συμβαλλόμενο μέρος που σέβεται την ιδιοκτησία, όπως το έπραξε με τα οικόπεδα στον Σταυρό για τη δημιουργία αμαξοστασίου. Να έχει τα χρήματα και να πηγαίνει σε απευθείας διαπραγμάτευση για την αγορά. Έλα εδώ, πόσα θέλεις; Τόσα. Πάρε τα ή δε μου κάνεις, πάω σε άλλους.

Σε κάθε περίπτωση η σημερινή Δημοτική Αρχή θα μπορούσε - και πρέπει - να αναζητήσει έναν άλλο δρόμο για την απόκτηση χώρων προς όφελος του Δήμου Αγίας Παρασκευής που θα σέβεται τους ιδιοκτήτες και δε θα τους αντιμετωπίζει ως ομήρους.