Είναι πρόσφατο το γεγονός της καταργήσεως της Δημοτικής Ομάδος Θεάτρου, μιας πολιτιστικής δομής με 37 χρόνια προσφορά στην πόλη μας και όχι μόνο. Μια προσωπική απόφαση του Δημάρχου κ. Γιάννη Μυλωνάκη, που ελήφθη και ανεκοινώθη με αυταρχικό και αιφνιδιαστικό τρόπο για όλους, για την οποία υπήρξαν αντιδράσεις από όλη την αντιπολίτευση (πλην μιας παρατάξεως) αλλά και με διαφωνίες, σε ιδιωτικό επίπεδο, από αρκετούς Αντιδημάρχους.
Η ασέβεια-κοροϊδία με την οποία αντιμετωπίσθηκαν οι άνθρωποι που παράγουν πολιτισμό στην πόλη συνεχίσθηκε, όταν η υπόσχεση-«ξεροκόμματο» που τους πέταξε ο Δήμαρχος, για να τους ξεφορτωθεί, ότι θα τους επιτρέψει τουλάχιστον να δώσουν κάποιες λίγες παραστάσεις, μέχρι στιγμής αποδεικνύεται έπεα πτερόεντα (λόγια του αέρα). Απ΄ό,τι φαίνεται ούτε αυτό θα γίνει.
Υπάρχουν όμως και επιβεβαιωμένες πληροφορίες ότι σταματά και ο Δημοτικός Θερινός Κινηματογράφος «ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ», που ξεκίνησε την λειτουργία του πριν 25 χρόνια περίπου. Μια πολιτιστική δομή που λίγοι Δήμοι διαθέτουν και μάλιστα τόσο υψηλών προδιαγραφών, ιδίως τις περιόδους που λειτουργεί στον αύλειο χώρο του 2ου Γυμνασίου. Πέντε προηγούμενες Δημοτικές Αρχές τον σεβάσθηκαν, τον διετήρησαν και εξελίχθηκε σε μια όαση δροσιάς και πολιτισμού για τους συμπολίτες μας που τον χαίρονταν τις καλοκαιρινές νύκτες, από τα μέσα Ιουνίου ως τις αρχές Σεπτεμβρίου. Με την δημιουργία του παραρτήματός του στο Κοντόπευκο, το 2022, όταν οι προβολές αυξήθηκαν κατά 25, οι θεατές ανήλθαν, συνολικά, στους 20.000 περίπου ετησίως.
Για να λειτουργήσει ο Κινηματογράφος, οι προεργασίες πρέπει να έχουν οριστικοποιηθεί αυστηρά ως τον μήνα Μάρτιο και οι διαδικασίες ως τον μήνα Απρίλιο. Φθάσαμε τέλος Μαΐου και ακόμη ούτε η ίδια η Δημοτική Αρχή δεν έχει καταλήξει κάπου. Αυτό που μάλλον πρόκειται να δούμε, είναι συνολικά 10-12 προβολές ταινιών (που τις έχουμε δει 4-5 φορές στην τηλεόραση), περιοδικώς ανά Σαββατοκύριακο, με φουσκωτή οθόνη, πλαστικές καρέκλες, χημικές τουαλέτες, χωρίς κυλικείο, σε διάφορες πλατείες της πόλεως. Αλλά αυτό δεν είναι Δημοτικός Κινηματογράφος, μας επιστρέφουν στην προπολεμική εποχή που περιφερόταν στα χωριά στις γνωστές «μάντρες». Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να μην προλάβουν ούτε αυτά.
Ας θυμηθούμε τι έλεγε ο κ. Μυλωνάκης το 2016, κατά του κ. Σωτήρη Παπαμιχαήλ (σημερινού Αντιδημάρχου του): «Ο Δημοτικός θερινός κινηματογράφος «Θανάσης Βέγγος» θα πρέπει να αποκτήσει και πάλι τη χαμένη του αίγλη. Να ξαναβρεθεί σε έναν όμορφο χώρο και να αποτελεί υπερτοπικό πόλο έλξης για όλους. Να προβάλλει ελκυστικές ταινίες και φυσικά να λειτουργεί ολόκληρο το καλοκαίρι… Η συρρίκνωση του κινηματογράφου, των προγραμμάτων μαζικού αθλητισμού, των εργαστηρίων τέχνης, του ωδείου είναι μια θλιβερή πραγματικότητα». Τώρα λοιπόν, τον καταστρέφει ο ίδιος.
Αυτά λοιπόν θα γίνουν, εάν γίνουν, όχι από «άποψη» του Δημάρχου αλλά πρώτον επειδή υπάρχει ένα «μίσος» προς κάθε τι καλό που υπήρχε πριν από αυτόν (το χαρακτηρίζει «τίποτα»), δεύτερον επειδή υστερεί πολύ στο να καταλάβει τι είναι και τι προσφέρει ο πολιτισμός, τρίτον δεν έχει την ικανότητα να λειτουργήσει έναν κανονικό κινηματογράφο, θέλει σκληρή δουλειά πράγματι καθώς και μεράκι και τέταρτον γιατί πρέπει να κάνουν «πάρτυ» διάφορες εταιρείες. Ας μην προσπαθήσουν λοιπόν να μας το σερβίρουν σαν κάτι «νέο». Θα συνέχαιρα δημοσίως τον κ. Δήμαρχο αν κατάφερνε να λειτουργήσει τον πραγματικό Δημοτικό Κινηματογράφο και να προσθέσει και κάτι επιπλέον σ΄αυτόν.
Σύμφωνα με τις ίδιες επιβεβαιωμένες πληροφορίες, καταργείται και το δεκαήμερο « Πολιτιστικές Εκδηλώσεις-Αλέκος Κοντόπουλος». Εισερχόμεθα σε «πολιτιστικό μεσαίωνα» ολοταχώς.
Σπύρος Παπασπύρος
τ. Πρόεδρος ΠΑΟΔΑΠ
