pixabay / sunbeamphoto |
Του Στρατή Μαζίδη
Αρκετοί θέτουν το ερώτημα αν μία Δημοτική Αρχή δικαιούται στο ξεκίνημα της να έχει μία περίοδο χάριτος ή ανοχής.
Εκτιμώ ότι σε πόλεις όπως η δική μας όπου τα προβλήματα χρονίζουν και είναι πάρα πολύ σοβαρά όπως η έλλειψη βασικών υποδομών ή οι δυσκολίες στην καθημερινότητα, πώς οι πολίτες δεν αναγνωρίζουν καμία περίοδο χάριτος καθώς όποιος αναλαμβάνει γνωρίζει τα ζητήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Γιάννης Σταθόπουλος το 2019 υπέστη βαριά ήττα ενώ το 2023 συνετρίβη, ούτε πως ο μετρ των εκλογών Βασίλης Ζορμπάς, έχασε κοντά στο 50% των ψήφων του και από πρώτος πέρασε τρίτος με ένα ποσοστό διακριτά κάτω από το 20%.
Αυτή είναι η απόδειξη πως δεν υπάρχει περίοδος χάριτος και για το λόγο αυτό, όπως είχαμε γράψει και πριν τις εκλογές της β' Κυριακής, όταν υπάρχει νέα είσοδος στο β' γύρο, κερδίζει. Ήδη από το βράδυ της πρώτης Κυριακής είχε φανεί το πλοίο στον ορίζοντα, απλά τα όσα πρωτοφανή έλαβαν χώρα στο μεσοδιάστημα των δύο Κυριακών φούσκωσαν τα πανιά του.
Συνεπώς οι δημότες δε μοιράζουν συγχωροχάρτια, ούτε ξεχνούν. Στην αρχή τηρούν μια στάση αναμονής η οποία όμως όσο απομακρυνόμαστε από την ανάληψη των καθηκόντων, τόσο αδειάζει η άμμος της στην κλεψύδρα του καθενός μας.
Ως εκ τούτου στο Δημαρχείο θα πρέπει να κάνουν μια αφίσα τα ποσοστά / ψήφους των κ.κ. Ζορμπά [2019, 2023] και Σταθόπουλου [2014, 2019, 2023] και να τα βλέπουν κάθε μέρα.
Μπορεί λοιπόν να μπαίνουμε στο καλοκαίρι, ωστόσο εισερχόμαστε σιγά σιγά σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο καθώς η Δημοτική Αρχή Μυλωνάκη καλείται να δρομολογήσει οριστικές λύσεις σε χρόνια ζητήματα. Ο κόσμος γνωρίζει τα προβλήματα και τις εκκρεμότητες που παρέλαβε. Αναγνωρίζει ενδεχομένως ότι άλλη κατάσταση εκτιμούσε να παραλάβει και διαφορετική του παραδόθηκε, πλην όμως περιμένει τη δικαίωση της επιλογής του.
Όσον αφορά την αντιπολίτευση αρκετοί συνεκτιμούν πως ανάλογα την περίπτωση, ενδεχομένως η επόμενη ημέρα των εκλογών να πρέπει να σημάνει μια ικανή περίοδο περισυλλογής, σιωπής και ενδοσκόπησης.
Κάτι τέτοιο όμως δε συμβαίνει.
Ο κ. Σταθόπουλος εκδίδει ασταμάτητα ήδη από τις πρώτες ημέρες του 2024 δελτία τύπου με κεντρικό σημείο αναφοράς τα χρόνια της δημαρχίας του. Δε δείχνει να στέκεται ιδιαίτερα στο ότι από τους 6.897 ψήφους της Α' Κυριακής του 2014 έφτασε στις 4.584 το 2024. Για τον κ. Σταθόπουλο φταίει είτε η κομματική πόλωση [2019] που δεν εμπόδιζε το Σίμο Ρούσσο να σαρώσει στο Χαλάνδρι, είτε η... αποχή [2023], την οποία θα πρέπει να ευχαριστεί διότι συνήθως δεν ψηφίζουν οι απογοητευμένοι, άρα μάλλον γλύτωσε τα ακόμη χειρότερα.
Για την τέως Δημοτική Αρχή ευθύνεται απλά η ΝΔ που δεν στήριξε.
Γενικώς κανείς από τους ηττημένους δε βγήκε να πει "ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ", με εξαίρεση τον κ. Οικονόμου που εξαρχής ανέλαβε την ευθύνη του αποτελέσματος της Νέας Αρχής και ήδη αντιπολιτεύεται εντελώς διαφορετικά σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο.
Ούτε είναι δυνατό να βλέπεις πχ τον κ. Σταθόπουλο που έστειλε στην Περιφέρεια το φάκελο για το Δημαρχείο χωρίς τον εκβραχισμό, να ζητά να αγωνιστούμε να μη χάσουμε το κελεπούρι ενός ξεπερασμένου κτιρίου, ή την πρώην Δημοτική Αρχή που αρχές Οκτωβρίου ανακοίνωνε την έναρξη των εργασιών στο κολυμβητήριο, να κουνά το δάχτυλο για το Κτηματολόγιο, όταν η ίδια έστειλε τα σχετικά έγγραφα στο τέλος της θητείας της για ζήτημα που, όπως αποκαλύφθηκε, ήταν γνωστό ήδη από εποχής Σταθόπουλου.
Το ανέβασμα των τόνων δεν πρόκειται να επαναπατρίσει ψήφους. Αυτές χάθηκαν οριστικά, μπορεί να πάνε κάπου αλλού στο μέλλον αλλά εκεί που ήταν είναι πολύ δύσκολο να ξαναγυρίσουν. Απεναντίας η τακτική αυτή ανοίγει την πόρτα να φύγουν κι όσοι απέμειναν.
Εν κατακλείδι,
Η μεν Δημοτική Αρχή έλαβε μια ισχυρότατη εντολή αλλά πρέπει να γνωρίζει ότι ήδη από 1/1/2024 η κλεψύδρα έχει τοποθετηθεί αντίστροφα,
Η δε αντιπολίτευση [μείζονα κι ελάσσονα] πρέπει να κάνει μια ανάπαυλα στην ταχύτητα έκδοσης ανακοινώσεων και να ξαναδιαβάσει προσεκτικά τα αποτελέσματα των εκλογών.