Το τελευταίο διάστημα έχει ξεκινήσει μία ανούσια συζήτηση σχετικά με την αποπεράτωση των εργασιών της πλατείας Αγίου Ιωάννου. Ανούσια διότι κάποια πράγματα δεν έχει νόημα να λέγονται καθώς οι εργασίες οδεύουν αργά ή γρήγορα προς ολοκλήρωση αλλά και επειδή ακόμα δεν έχει απαντηθεί το πώς θα αντιμετωπιστεί το βασικότερο πρόβλημα της συγκεκριμένης πλατείας.
Του Στρατή Μαζίδη
Για παράδειγμα δεν αντιλαμβάνεται κανείς την σκοπιμότητα ο πρώην δήμαρχος κ. Ζορμπάς να ζητά χρονικό περιορισμό της παράτασης πού θα δοθεί στον εργολάβο όταν ταυτόχρονα γράφει ότι όλους τους προηγούμενους μήνες εργαζόταν με ελάχιστο προσωπικό κι ενώ στο τιμόνι του Δήμου βρισκόταν η δική του δημοτική αρχή.
Ούτε έχει κάποιο νόημα να εμφανίζεται ο πρώην δήμαρχος κ. Σταθόπουλος να μιλήσει για ακόμα μία φορά για τη δική του επιλογή για την πάνω πλατεία επιστρέφοντας για πολλοστή φορά στην εποχή 2014 - 2019, όταν αυτή η περίοδος έχει κριθεί ξεκάθαρα και εκκωφαντικά ήδη δύο φορές στις κάλπες.
Θυμούνται όλοι, και έχει γραφτεί σε ανακοινώσεις παρατάξεων πως το τότε σχέδιο ανάπλασης είχε αλλάξει αρκετές φορές ενώ ο Βασίλης Ζορμπάς είχε ενημερώσει πως όταν έστειλε ως δήμαρχος τη συγκεκριμένη μελέτη ανάπλασης στην Περιφέρεια για χρηματοδότηση εστάλη πίσω γεμάτη παρατηρήσεις [και δεν είχε εκφραστεί τόσο κομψά για όσους θυμούνται]. Ο πρώην δήμαρχος έχει μία τάση να εξυψώνει τα πεπραγμένα του και αυτό προκύπτει από τις φράσεις που χρησιμοποιεί όπως ότι η δική του ανάπλαση ήταν έτοιμη να ξεκινήσει με "σοβαρό εργολάβο" [λες και οι άλλοι λένε ανέκδοτα] κι ο χαρακτηρισμός της σε προγενέστερη ανακοίνωση ως "εξαιρετικής".
Όπως και να έχει το ζήτημα, ο κ. Ζορμπάς μπορούσε να τρίξει τα δόντια στον εργολάβο όσο ήταν δήμαρχος ενώ ο κ. Σταθόπουλος είχε όλο το χρόνο να προχωρήσει την "εξαιρετική" ανάπλαση της πλατείας κατά το πρώτο διάστημα της πενταετούς θητείας του και όχι να τη δημοπρατήσει δύο μέρες πριν φύγει από το δημαρχείο έχοντας χάσει την πλειοψηφία και αψηφώντας την αντιπολίτευση που ήταν αντίθετη.
Σε κάθε περίπτωση το σοβαρό πρόβλημα που καλούνται να απαντήσουν οι παραπάνω και φυσικά ο σημερινός δήμαρχος κ. Μυλωνάκης δεν είναι η εικόνα της πλατείας που αποτελεί θέμα αισθητικής του καθενός αλλά αν με την απόδοσή της στους πολίτες, επιστρέψουν πάλι καταστάσεις και φαινόμενα που προβλημάτιζαν.
Του Στρατή Μαζίδη
Για παράδειγμα δεν αντιλαμβάνεται κανείς την σκοπιμότητα ο πρώην δήμαρχος κ. Ζορμπάς να ζητά χρονικό περιορισμό της παράτασης πού θα δοθεί στον εργολάβο όταν ταυτόχρονα γράφει ότι όλους τους προηγούμενους μήνες εργαζόταν με ελάχιστο προσωπικό κι ενώ στο τιμόνι του Δήμου βρισκόταν η δική του δημοτική αρχή.
Ούτε έχει κάποιο νόημα να εμφανίζεται ο πρώην δήμαρχος κ. Σταθόπουλος να μιλήσει για ακόμα μία φορά για τη δική του επιλογή για την πάνω πλατεία επιστρέφοντας για πολλοστή φορά στην εποχή 2014 - 2019, όταν αυτή η περίοδος έχει κριθεί ξεκάθαρα και εκκωφαντικά ήδη δύο φορές στις κάλπες.
Θυμούνται όλοι, και έχει γραφτεί σε ανακοινώσεις παρατάξεων πως το τότε σχέδιο ανάπλασης είχε αλλάξει αρκετές φορές ενώ ο Βασίλης Ζορμπάς είχε ενημερώσει πως όταν έστειλε ως δήμαρχος τη συγκεκριμένη μελέτη ανάπλασης στην Περιφέρεια για χρηματοδότηση εστάλη πίσω γεμάτη παρατηρήσεις [και δεν είχε εκφραστεί τόσο κομψά για όσους θυμούνται]. Ο πρώην δήμαρχος έχει μία τάση να εξυψώνει τα πεπραγμένα του και αυτό προκύπτει από τις φράσεις που χρησιμοποιεί όπως ότι η δική του ανάπλαση ήταν έτοιμη να ξεκινήσει με "σοβαρό εργολάβο" [λες και οι άλλοι λένε ανέκδοτα] κι ο χαρακτηρισμός της σε προγενέστερη ανακοίνωση ως "εξαιρετικής".
Όπως και να έχει το ζήτημα, ο κ. Ζορμπάς μπορούσε να τρίξει τα δόντια στον εργολάβο όσο ήταν δήμαρχος ενώ ο κ. Σταθόπουλος είχε όλο το χρόνο να προχωρήσει την "εξαιρετική" ανάπλαση της πλατείας κατά το πρώτο διάστημα της πενταετούς θητείας του και όχι να τη δημοπρατήσει δύο μέρες πριν φύγει από το δημαρχείο έχοντας χάσει την πλειοψηφία και αψηφώντας την αντιπολίτευση που ήταν αντίθετη.
Σε κάθε περίπτωση το σοβαρό πρόβλημα που καλούνται να απαντήσουν οι παραπάνω και φυσικά ο σημερινός δήμαρχος κ. Μυλωνάκης δεν είναι η εικόνα της πλατείας που αποτελεί θέμα αισθητικής του καθενός αλλά αν με την απόδοσή της στους πολίτες, επιστρέψουν πάλι καταστάσεις και φαινόμενα που προβλημάτιζαν.