Αυτό που δεν είναι γνωστό, είναι η στρατηγική μας ως Δήμος και τι ακριβώς κάνουμε για αυτό πέρα από κάποιες διαχρονικές αναφορές για δικαστήρια.
Ο κ. Χίρτογλου, ενεργός δημότης και παλαιότερα υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με μια σύντομη ανάρτησή του περιγράφει, πέρα από τη μάχη στα χαρτιά, τι ισχύει στην πραγματικότητα:
Είναι τουλάχιστον λυπηρό, όλοι εμείς που κατοικούμε στη Λ. Λαυρίου, από το ύψος της οδού Τρικάλων έως το εκκλησάκι του Αγίου Σάββα, να μη γνωρίζουμε σε ποιόν Δήμο ανήκουμε. Αγία Παρασκευή ή Παιανία; Και μη μου πεί κάποιος ότι υπάρχει δικαστική απόφαση ότι ανήκουμε στην Αγία Παρασκευή. Θα του απαντήσω ότι τότε πώς συνεχίζουμε να ψηφίζουμε στο Δήμο Παιανίας; Πώς επιτρέπεται να γίνεται αποκομιδή απορριμμάτων από το Δήμο Παιανίας; Πώς γίνεται να πληρώνουμε ύδρευση στο Δήμο Παιανίας; Πώς γίνεται να έχουν ξεκινήσει διαδικασίες για ένταξη της εν λόγω περιοχής στο σχέδιο πόλης από το Δήμο Παιανίας;
Η εύλογη απάντηση είναι πώς υπάρχει πλήρης αδιαφορία από πλευράς Δήμου Αγίας Παρασκευής, προφανώς γιατί έτσι τον βολεύει.
Μήπως πρέπει κάποτε να ενδιαφερθεί σοβαρά για την περιοχή ο Δήμος Αγίας Παρασκευής και όχι να αφήνεται στο έλεός της;
Ναι, στα λόγια είμαστε ΑΡΙΣΤΟΙ όλοι, στις ΠΡΑΞΕΙΣ όμως;
Ο Δήμος Παιανίας-Γλυκών Νερών προφανώς δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια άπραγος όπως ο Δήμος Αγίας Παρασκευής σε σειρά σοβαρότατων θεμάτων εδώ και πάρα πολλά χρόνια [πχ νταμάρι στο λόφο Τσακού] και το γεγονός ότι το κεντρικό κράτος κατατάσσει τους κατοίκους της συγκεκριμένης περιοχής στο γειτονικό Δήμο κατά τις εκλογές κάτι θα έπρεπε να μας δείχνει, πέρα από όλα τα υπόλοιπα [καθαριότητα, σχέδιο πόλης κ.ο.κ.].
Να θυμίσουμε ότι τον Ιανουάριο του 2022 είχαμε δημοσιεύσει [διαβάστε εδώ] την ταμπέλα του Δήμου Παιανίας λίγο πριν το μοναστήρι όπως ανεβαίνομε από ΣΔΑΜ, όμως το θέμα δεν απασχόλησε κανέναν, ούτε ως ερώτηση στο δημοτικό συμβούλιο.
Θα ενημερωθούν ποτέ οι δημότες, και ιδίως οι κάτοικοι της περιοχής, υπεύθυνα κι αναλυτικά για το τι ισχύει; Ανήκει στο Δήμο Αγίας Παρασκευής περιοχή ή όχι; Αν δε μας ανήκει, τότε γιατί δεν ξεκαθαρίζουμε να τελειώνουμε. Αν πάλι μας ανήκει, για ποιο λόγο επιτρέπουμε τα "καουμποϊλίκια";
