Του Στρατή Μαζίδη
Ανεξάρτητα του ποια παράταξη ψηφίζει ο καθένας θα πρέπει να έχουμε ορισμένα κριτήρια ως προς τις τελικές επιλογές μας.
Για παράδειγμα δεν είναι απαραίτητο να ψηφίσουμε εκ νέου δημοτικούς συμβούλους οι οποίοι έχουν αποδειχθεί υποψήφιοι της μιας βραδιάς, δηλαδή μετά την εκλογή τους εμφανίζονται αραιά και πού στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου ή δίνουν μεν το "παρών" αλλά δεν εκφέρουν ποτέ άποψη. Οι προσωπικές ή οι επαγγελματικές μας σχέσεις με τους υποψηφίους δεν πρέπει να επηρεάσουν το κριτήριο της ψήφου μας.
Επίσης δεν είναι απαραίτητο να σταυρώσουμε υποψηφίους οι οποίοι αν χάσει η παράταξη τους θα παραιτηθούν πριν καν ορκιστούν [όπως είδαμε το 2019] γιατί με αυτό τον τρόπο συμβάλλουμε στην αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος άθελά μας δίνοντας σταυρούς σε κάποιον ο οποίος στο τέλος δεν θα μας εκπροσωπήσει αν δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα η παράταξή του.
Επιπλέον θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας κι όλους αυτούς οι οποίοι ξοδεύουν πάρα πολλά χρήματα για να τυπώσουν χιλιάδες φυλλάδια τα οποία τα σκορπούν στις πόρτες το σπιτιών μας, δείχνοντας μας κατά κάποιο τρόπο και το πως διαχειρίζονται τα χρήματα αλλά και το σεβασμό τους απέναντί μας, σε αντίθεση με όσους προτιμούν οι ίδιοι να χαιρετίσουν στο δρόμο και να μας ρωτήσουν αν επιθυμούμε να πάρουμε το φυλλάδιο τους και να ενημερωθούμε για αυτούς.
Και φυσικά θα πρέπει να δούμε τι έχει κάνει ο καθένας από όλους αυτούς στη ζωή του κι αν μπαίνει στα δημοτικά πράγματα για να προσφέρει ή να του προσφερθούν από αυτά.
