Του Στρατή Μαζίδη
Πριν μπούμε στην ουσία του άρθρου να σημειώσουμε ότι το θέμα τελικά δεν πέρασε, ωστόσο αυτό δεν έχει καμία σημασία αφού ο νομοθέτης έχει προβλέψει να έρθει ακόμη μία φορά προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο κι αν εκ νέου δεν υπερψηφιστε, η Δημοτική Αρχή έχει τη δυνατότητα με την πλειοψηφία που διαθέτει να το περάσει μέσα από την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής.
Η ουσία λοιπόν είναι ότι χθες ακούστηκε άνθρωπος να ομολογεί δύο φορές από το μικρόφωνο του δημοτικού συμβουλίου [δικαιώνοντας και όλους όσους έχουμε διαμαρτυρηθεί τα προηγούμενα χρόνια] ότι στην Πλατεία Κοραή παρανομεί αδιαφορώντας για τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου.
Δηλαδή είναι σαν να λέμε ότι εγώ θα κάνω αυτό που θέλω είτε νόμιμα αν μου το ψηφίσατε όπως το θέλω, είτε παράνομα.
Και αντί να αντιδράσουν τόσο ο κ. Ζορμπάς όσο και ο κ. Σταθόπουλος, ενδεχομένως και η παράταξη των "Αλλάζουμε" που εκπροσωπεί τρόπον τινά την πάλαι ποτέ διοίκηση Γιαννακοπούλου, αλλά και γενικότερα οι δημοτικοί σύμβουλοι, η παραπάνω ομολογία που παράλληλα εκθέτει ανεπανόρθωτα το κορυφαίο θεσμικά πολιτικό όργανο της πόλης πέρασε απαρατήρητη. Προφανώς κάποιοι δεν άκουσαν ή μπορεί να ήταν φρεσκολουσμένοι όπως έλεγε ο αείμνηστος Κώστας Τσάκωνας σε θεατρικά σκετς του παρελθόντος.
Όταν ένας άνθρωπος λειτουργεί με τους δικούς του κανόνες και στο τέλος παίρνει αυτό που θέλει είτε του το έχουν δώσει είτε όχι, τότε προκύπτει ένα θέμα ασυδοσίας το οποίο λαμβάνει χώρα με τις ευλογίες σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της πόλης διαχρονικά. Ακόμη και όσοι εμφανίζονται ως θεματοφύλακες των θεσμών της πόλης δε βρήκαν τίποτε να πουν μπροστά σε αυτό το πρωτοφανές άδειασμα του δήμου και του δημοτικού συμβουλίου.
Επίσης αποδεικνύεται πως κανείς από το Δήμο δεν εποπτεύει / ελέγχει / επιβεβαιώνει [όποιο ρήμα σας ταιριάζει, χρησιμοποιήστε] αν τηρούνται τα όσα αποφασίζονται.
Και μόνο η ομολογία της παρανομίας θα ήταν αρκετή ούτως ώστε επιτόπου να αποφασιστεί ότι μετά από αρκετά χρόνια η πλατεία Κοραή θα είναι και πάλι ελεύθερη για τους περίοικους. Άλλωστε αυτό που απασχολούσε τη συζήτηση και παρά τα όσα γράφονται κατά καιρούς για την πλατεία, ήταν όχι να περιοριστεί αλλά να δοθεί παραπάνω χώρος για τραπεζοκαθίσματα και να συζητηθεί αν απλώς θα υπάρχουν διάδρομοι για να διαβαίνουν οι δημότες.
Σε απλά ελληνικά κανείς δεν ασχολήθηκε αν θα υπάρχει ελεύθερος χώρος στην πλατεία Κοραή για να κάθονται οι δημότες οι οποίοι φυσικά αποφεύγουν από διακριτικότητα να διέρχονται μέσα από τραπέζια και παρέες.
Μήπως να θυμηθούμε το παράδοξο της αντιδρόμησης τα τελευταία περίπου 10 χρόνια της οδού Κοραή στο κομμάτι της πλατείας λες και υπάρχει οδηγός που ανεβαίνει τη Μεσογείων επιλέγοντας να κάνει τον κύκλο της για να ξαναβγεί στη λεωφόρο. Τι και ποιον πραγματικά εξυπηρέτησε αυτή η αντιδρόμηση, που αναγκάζει πολλούς οδηγούς να παρανομούν για 30-40 μέτρα;
Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι η Πλατεία Κοραή όπως και η πλατεία στην Αγίας Τριάδος δεν έχουν τα χαρακτηριστικά της κεντρικής πλατείας η οποία επιτρέπει την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων σε μεγάλη έκταση χωρίς αυτό να αποβαίνει σε βάρος του ελεύθερου δημοσίου χώρου [όταν φυσικά κάποιοι επιτρέπουν στην πλατεία να είναι πλατεία και όχι υπαίθριο πάρκινγκ].
Σαφέστατα και είναι θεμιτό να δίνεται σε επιχειρηματίες η δυνατότητα να αναπτύξουν τραπεζοκαθίσματα σε κοινόχρηστους χώρους με την προϋπόθεση ότι πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις. Στην Πλατεία Κοραή δεν ισχύει. Δεν υπάρχει πια πλατεία με την ευρύτερη έννοια του όρου. Ενδεχομένως με μία πεζοδρόμηση της Κοραή κατά μήκος της πλατείας ή με κάποιον άλλον χωροταξικό σχεδιασμό να μπορούν οι όποιες απαιτήσεις να απαντηθούν και να ικανοποιηθούν όλοι. Αλλά ποιος ενδιαφέρεται;
Τέλος ως προς τη σοβαρότητα της προσέγγισης των θεμάτων αξίζει να σημειωθεί στάση Δημοτικού συμβούλου της μείζονος αντιπολίτευσης ο οποίος υπερψήφισε στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής και στο Δημοτικό συμβούλιο είπε πως... αλλάζει την ψήφο του. Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω.
Σε κάθε περίπτωση σκηνικά όπως το χθες αποτελούν ανησυχητικά σημεία για την εικόνα και το ειδικό βάρος του Δήμου Αγίας Παρασκευής και όσων μετέχουν στα κοινά.
