Το ΜΕΤΡΟ στην Πλατεία

Στην παράδοση στο επιβατικό κοινό των τριών τελευταίων σταθμών της επέκτασης του Μετρό προς Πειραιά τη Δευτέρα αναφέρθηκε ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, κ. Κώστας Καραμανλής, σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ1 και στην εκπομπή «Συνδέσεις» με τον κ. Κώστα Παπαχλιμίντζο και την κ. Χριστίνα Βίδου.

Όσον αφορά στα έργα του Μετρό στα Εξάρχεια, εκτίμησε ότι η αναστάτωση δεν προέρχεται από τους κατοίκους, αλλά από μία ομάδα «γνωστών- αγνώστων», οι οποίοι θεωρούν ότι η πλατεία τους ανήκει και κάθε φορά που πάει να γίνει κάτι πετούν μολότοφ και πέτρες. Επισήμανε πως το έργο δεν έχει καθυστερήσει και υπενθύμισε ότι: 

«Παλαιότερα οι κάτοικοι στην Αγία Παρασκευή είχαν αντιδράσει στο σταθμό στην πλατεία και τώρα – για να το πούμε λαϊκά – χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο». 

Δε γνωρίζουμε από που έχει αυτές τις πληροφορίες ο υπουργός Μεταφορών ο οποίος εκείνα τα χρόνια σπούδαζε εκτός Ελλάδος και στη συνέχεια εργάστηκε ένα φεγγάρι στο Λονδίνο.

Επειδή δε γνωρίζει ας ενημερωθεί ότι οι κάτοικοι της Αγίας Παρασκευής ουδέποτε αντέδρασαν να γίνει σταθμός στην πλατεία! Απεναντίας τον επιθυμούσαν όσο τίποτε. Τελεία και παύλα. 

Οι δημότες αντέδρασαν μία και μόνη φορά με μπροστάρη τον τότε Δήμαρχο Κώτση, στο να μη χαθεί όλο το δάσος από την Περιφερειακή Υμηττού και πράγματι πέτυχαν σημαντικές τροποποιήσεις. Σε πολιτικό επίπεδο είχαν κατατεθεί προβληματισμοί από τη Συνεργασία Πολιτών του Γιάννη Σταθόπουλου στην επίμαχη συνεδρίαση του ΔΣ το 2000, αλλά έως εκεί.

Την πάσα αλήθεια καταγράφει ο πρώην δημοτικός σύμβουλος και ιατρός, Μιχάλης Γαβράς για όσους θέλουν να τη μάθουν, είτε είναι κάτοικοι είτε είναι υπουργοί ώστε να μην εκτίθενται:

Το ΜΕΤΡΟ στην Πλατεία

Η «αλήθεια» για το «ΜΕΤΡΟ στην ΠΛΑΤΕΙΑ» και άλλα τινά!!!

Αγία Παρασκευή 13.3.2010

Αρκετά χρόνια τώρα παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την παράθεση σκέψεων και απόψεων από αρκετούς «αναγνωρίσιμους» δημότες της πόλης γύρω από την «αλήθεια» για το «ΜΕΤΡΟ στην ΠΛΑΤΕΙΑ», που γίνεται με ιδιαίτερη οξύτητα κάθε φορά λίγο πριν τις εκλογές.

Ο καθένας τους καταθέτει την δική του «αλήθεια», με αξιοσημείωτη διαφοροποίηση μεταξύ τους, σε τέτοιο βαθμό που κάποιος τρίτος να αναρωτιέται γιατί μετά από τόσα χρόνια δεν υπάρχει μια κοινή σύμπτωση τουλάχιστον στα πραγματολογικά στοιχεία της υπόθεσης; Γιατί κανένας δεν επικαλείται στοιχεία και ντοκουμέντα από την πηγή των γεγονότων, δηλαδή το Δημοτικό Συμβούλιο και την ίδια την ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ;

Ας δούμε λοιπόν την παράθεση κάποιων πραγματολογικών στοιχείων, έτσι όπως προέκυψαν από τις απαντήσεις που έλαβα από τον υπεύθυνο της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ σε ερωτήσεις που του έθεσα γραπτώς, όπως:

1.        την δεκαετία ’60-’70 πραγματοποιήθηκε από το Γραφείο Smith Μελέτη Ανάπτυξης του ΜΕΤΡΟ (ΜΑΜ), στην οποία υπήρχε η διάνοιξη της Ελευθέρας Πεντέλης και η χάραξη της γραμμής του ΜΕΤΡΟ προς την περιοχή του Σταυρού, που αντιστοιχεί στην σημερινή θέση του Σταθμού Δουκίσσης Πλακεντίας. Η Ελευθέρα Πεντέλης θα γινόταν υποβαθμισμένη και στο μέσον της θα υπήρχαν οι γραμμές του ΜΕΤΡΟ.

2.        το 1979-1980, πραγματοποιήθηκαν διερευνητικές γεωτρήσεις, γεωλογικές και εδαφολογικές μελέτες για το ανωτέρω έργο.

3.        το 1995-1998 με μια νέα Μελέτη Ανάπτυξης του ΜΕΤΡΟ (ΜΑΜ) διερευνήθηκαν και άλλες εναλλακτικές προτάσεις, στα πλαίσια του στρατηγικού σχεδιασμού ανάπτυξης της Υποδομής των Μεταφορών για την Αττική. Σ’ αυτή την εργασία και μόνο ως μια εναλλακτική πρόταση, μελετήθηκε και η πρόταση να περνά στο ΜΕΤΡΟ από την Πλατεία της Αγίας Παρασκευής. Στην μελέτη υπήρχε ανάλυση πιθανού κόστους, ζήτησης και μια σειρά άλλοι παράμετροι, με τις ακόλουθες επισημάνσεις:

                         I.      δεν υπήρχαν ιδιαίτερες διαφορές στην εκτιμούμενη ζήτηση

                      II.      το κόστος των απαλλοτριώσεων στο Κοντόπευκο για να κατασκευαστεί ενδιάμεσος σταθμός ανάμεσα στην Πλατεία και τον ΣΤΑΥΡΟ (Στ.Δουκίσσης Πλακεντίας), δεν μπορούσε να προσδιοριστεί

4.        την διετία 1998-99 πραγματοποιήθηκαν συναντήσειςτης ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ με την Διοίκηση του Δήμου Αγίας Παρασκευής, όπου συζητήθηκαν διάφορα θέματα, με κυρίαρχο την εργοταξιακή όχληση, που θα προέκυπτε στην Μεσογείων και την Πλατεία, σε όλο το διάστημα της κατασκευής του έργου και κάποια ανταποδοτικά οφέλη.

5.        το 1999 η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ λαμβάνοντας υπ΄ όψιν, πως

                         I.      το Χαλάνδρι δεν επιθυμούσε την διάνοιξη της Ελευθέρας Πεντέλης

                      II.      δεν υπήρχαν γεωτεχνικές μελέτες για την άλλη εναλλακτική, μέσω Πλατείας και κάτω από το Κοντόπευκο

                   III.      το πιθανολογούμενο ως ιδιαίτερα σημαντικό το κόστος των απαλλοτριώσεων στο Κοντόπευκο και των σίγουρων καθυστερήσεων από τις νομικές διεκδικήσεις των ιδιοκτητών των απαλλοτριούμενων οικοπέδων

                    IV.      την οικονομική στενότητα της χώρας εν όψει της εισόδου στην ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ

αποφασίστηκε

·        το έργο να γίνει υπόγειο κάτωθεν της Ελευθέρας Πεντέλης

·        να μην κατασκευαστούν και οι πέντε ενδιάμεσοι σταθμοί.

Επιβεβαιωτική της ανωτέρω παράθεσης, σε βαθμό επαλήθευσης είναι η επιστολή του κ.Λ.Κίκηρα που διαβάστηκε στην συνεδρίαση του Δημ.Συμβουλίου στις 21.12.2000 (επίσημα πρακτικά του Δ.Σ.)

Αυτά είναι τα πραγματικά γεγονότα και τονίζω ιδιαίτερα, γιατί αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων, πως για την χάραξη της διέλευσης του ΜΕΤΡΟ από την Πλατεία, δεν πραγματοποιήθηκαν ΠΟΤΕ προκαταρκτικές γεωλογικές, εδαφολογικές έρευνες, ενώ για την διέλευση κάτωθεν της Ελευθέρας Πεντέλης υπήρχαν ήδη από το 1980.

Είναι φανερό πως η παραπάνω καταγραφή της διαδρομής των πραγματικών γεγονότων, αποτελεί τον μονόδρομο για την προσέγγιση της «ΑΛΗΘΕΙΑΣ» για το ΜΕΤΡΟ στην ΠΛΑΤΕΙΑ, μια και έχουν ως μοναδικό και βασικό χαρακτηριστικό να επιδέχονται διερεύνηση και επαλήθευση.

Από την πλευρά μου ως ενεργού πολίτη και ως συμμέτοχου στα τοπικά κινήματα εκείνης της εποχής, μπορώ να θυμίσω σε όσους σήμερα φορούν την «τήβεννο του δικαστή», επιδικάζοντας  «ποινές» πως:

·        ΚΙΝΗΜΑ για την αποτροπή κατασκευής της περιφερειακής Υμηττού με την κατάθεση της πρότασης για σήραγγα ΥΠΗΡΞΕ

·        ΚΙΝΗΜΑ για την κατασκευή της Ελευθέρας Πεντέλης με την ένταξη στο 3^ο ΚΠΣ ΥΠΗΡΞΕ

·        ΚΙΝΗΜΑ για την αποτροπή συσσώρευσης όλων των κόμβων της ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ στον αδόμητο χώρο Χαλάνδρι-Βριλήσσια-Αγ.Παρασκευή ΥΠΗΡΞΕ

·        ΚΙΝΗΜΑ για την αποτροπή κατασκευής των Διοδίων στο ύψος της οδού Δημοκρατίας ΥΠΗΡΞΕ

Ενώ αντίθετα

·        ΚΙΝΗΜΑ για να μην έρθει το ΜΕΤΡΟ στην Πλατεία ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ

·        ΚΙΝΗΜΑ για να έρθει το ΜΕΤΡΟ στην Πλατεία επίσης ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ

·        Απόψεις και μάλιστα τεκμηριωμένες για τις ευεργετικές συνέπειες από την έλευση του ΜΕΤΡΟ στην πλατεία κατατέθηκαν (Χάρχαρος κ.λ.π., Συνεδρίαση 21.12.2000 Δημοτικού Συμβουλίου)

·        Προβληματισμοί για τις αρνητικές συνέπειες (κυκλοφοριακές κ.λ.π.) επίσης κατατέθηκαν (Σταθόπουλος, Συνεδρίαση 21.12.2000 Δημοτικού Συμβουλίου)

·        Αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου που έχουν έντονο το χρώμα της «συμβιβαστικής λογικής» υπήρξαν (Συνεδρίαση 28.2.2000 και 21.12.2000 Δημοτικού Συμβουλίου)

Τελικό προσωπικό συμπέρασμα:

Αφ’ ενός η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ κατασκεύασε την επέκταση της γραμμής με την αρχική χάραξη:

·        για την οποία είχε προκαταρκτικές γεωλογικές, εδαφολογικές έρευνες και οικονομοτεχνική τεκμηρίωση

·        με την οποία κατασκευαζόταν στον συντομότερο χρόνο, με δεδομένη την συμβατική υποχρέωση στη γερμανική εταιρεία Hochtief  να «φτάσει το ΜΕΤΡΟ» στο Αεροδρόμιο με την έναρξη λειτουργίας του

·        η οποία περιέκλειε τους λιγότερος πιθανούς κινδύνους τεχνικής αστοχίας (καθιζήσεις κ.λ.π.)

·        η οποία περιελάμβανε τις λιγότερες ανάγκες για απαλλοτριώσεις, που συνήθως παρουσιάζουν νομικές εμπλοκές και καθυστερήσεις

Αφ’ ετέρου με προτάσεις «τύπου Κίκηρα», που έγιναν σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές και υπόκεινται στον έλεγχο των σκοπιμοτήτων του χρόνου που έγιναν, είκοσι χρόνια τώρα:

·        Οι Δημοτικοί Αρχοντες της πόλης «τρώνε τις σάρκες τους» καταγγέλλοντας ο ένας τον άλλο

·        Η κοινή γνώμη και τα ΜΜΕ αναφέρονται περιπαιχτικά για τους Αγιοπαρασκευιώτες  που «δεν ήθελαν το ΜΕΤΡΟ στην Πλατεία»

·        Αυτοί που πραγματικά αποφάσισαν, το ΥΠΕΧΩΔΕ και η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ και κατασκεύασαν το ΜΕΤΡΟ στην αρχική του χάραξη κάτω από την Ελευθέρας Πεντέλης, όχι μόνο μένουν στο απυρόβλητο, αλλά χρησιμοποιούνται και ως «μάρτυρες» για να καταγγελθούν οι άλλοι. Τι το τραγικότερο για την πόλη.

Αυτή είναι και η πραγματική παθογένεια της πολιτικής κατάστασης στην πόλη μας, για την οποία μόνο περήφανος δεν μπορεί να είναι κάποιος.

ΝΑΙ το ΜΕΤΡΟ έπρεπε να είχε διεκδικηθεί τότε και σήμερα να ήταν στην πλατεία, όμως η πόλη έχει και άλλα ανοιχτά ακόμα μέτωπα να παλέψει για να επιβιώσει.

·        Έχει την διεκδίκηση του ΙΟΛΑ.

·        Έχει την διεκδίκηση της Υπογειοποίησης της Μεσογείων που με έναν καλό σχεδιασμό μπορεί να υποδεχθεί τα μπαρ της Πάνω Πλατείας, αποκαθιστώντας τον αμιγή οικιστικό χαρακτήρα της περιοχής και αλλάζοντας ριζικά την φυσιογνωμία της πόλης.

·        Έχει τα χιλιόμετρα των πεζοδρομίων που δεν θέλουν μόνο ανάπλαση, αλλά και απομάκρυνση όλων αυτών που οι ιδιοκτήτες συνδημότες μας τοποθέτησαν και καταργούν τον χαρακτήρα τους ως χώρο που βαδίζουν οι πεζοί.

·        Έχει το πρόβλημα της απορροής των ομβρίων ιδιαίτερα στις ισόπεδες περιοχές του Κοντοπεύκου και των Πευκακίων.

Έχει λοιπόν τόσα άλλα προβλήματα που χρειάζονται ίσως και συγκρούσεις με κατεστημένες απόψεις και συνήθειες για να λυθούν κάποτε σε ένα όσο γίνεται μικρότερο βάθος χρόνου.

 Σ’ αυτό το πεδίο αξίζει τον κόπο να γίνει διάλογος. Εκεί είναι θεμιτές και οι συμφωνίες και οι αντιπαραθέσεις ακόμα και οι συγκρούσεις, γιατί χρειάζεται μια άλλη κουλτούρα και από τους δημότες και από τους δημοτικούς άρχοντες που να υπερβαίνει τα τοπικά μικροσυμφέροντα και να βλέπει το γενικότερο καλό και το μέλλον.

Αυτή η άλλη κουλτούρα και συναντίληψη είναι και το ζητούμενο.

Μιχάλης Γαβράς

Ορθοπαιδικός Χειρουργός

Δημοτικός Σύμβουλος