Στηρίζουμε τις εκδηλώσεις απόδοσης μνήμης και τιμής του Δήμου μας σε ήρωες που θυσιάστηκαν για την Ελλάδα και το ύψιστο αγαθό της ανθρώπινης ζωής, που λέγεται ελευθερία.
Σήμερα, έχουμε την ηθική υποχρέωση να τιμήσουμε εκείνους που θυσιάστηκαν για την πνευματική μας ύπαρξη, για να υπάρχουμε και να αισθανόμαστε ότι δικαιούμαστε να διεκδικούμε το ύψιστο αγαθό της ελευθερίας. Αυτοί που θυσιάστηκαν για την πατρίδα είναι η ζωντανή ιστορία μας, από την οποία μπορούμε να αντλούμε δύναμη και να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως Έλληνες.
Συμπληρώθηκαν 65 χρόνια από τον απαγχονισμό του 19χρονου ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη που αγωνίσθηκε για την Ελευθερία και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Προς τιμήν του ονομάστηκε το 2019 η "Πλατεία Εθνομάρτυρα Ευαγόρα Παλληκαρίδη στη συμβολή των οδών Νεαπόλεως και Πατριάρχου Γρηγορίου, μπροστά από το «Δημόκριτο», ύστερα από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης μας.
Σήμερα το απόγευμα θα πραγματοποιηθούν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του στην ομώνυμη πλατεία.
Λίγα λόγια για τη ζωή και τη δράση του.
Σε ηλικία 15 χρόνων, πρωτοστάτησε στις μαχητικές αντιβρετανικές εκδηλώσεις.
Κατέβασε την αγγλική σημαία από τον ιστό του σταδίου και έδωσε το έναυσμα για την πρώτη, μετά την εξέγερση του 1931, δυναμική αναμέτρηση των Ελλήνων της Κύπρου με τους Βρετανούς. Ήταν η πρώτη επαναστατική του πράξη, που σημάδεψε την περαιτέρω αγωνιστική του πορεία.
Στις 17 Νοεμβρίου 1955, κατά τη διάρκεια μαθητικής διαδήλωσης, επιτέθηκε σε δύο Άγγλους στρατιώτες που κακοποιούσαν συμμαθητή του και τον ελευθέρωσε.
Κατηγορήθηκε, ότι στις 18-12-1956 που συνελήφθη, μετέφερε οπλοπολυβόλο μπρέν και τρεις γεμιστήρες από την Λυσό στη Λευκωσία.
Στη δίκη του τον ρώτησε ο δικαστής: « Έχεις να είπης τι, διατί να μην σου επιβληθεί ποινή;».
Ο Βαγορής παραδέχτηκε την ενοχή του λέγοντας: «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα, το έκαμα ως Ελλην Κύπριος, όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο.»
Αυτές τις γενναίες, παλικαρίσιες κουβέντες είπε στους δικαστές, οι οποίοι ασυγκίνητοι και στυγνοί, έβγαλαν, χωρίς το ελαφρυντικό της εφηβικής λεβεντιάς, την ετυμηγορία τους : Εις θάνατον!
Στο τελευταίο γράμμα του έγραψε: «Θ’ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να’ ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα.
Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί».
Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγήθηκε στην αγχόνη. Τραγούδησε τον Εθνικό Ύμνο. Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) η καταπακτή άνοιξε και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης πέρασε στην αιωνιότητα, ξεσηκώνοντας την Ελλάδα και την Ευρώπη με τον αγώνα και την αυτοθυσία του.
Την παράταξή μας, «Νέα Αρχή για την Αγία Παρασκευή» θα εκπροσωπήσει στη σημαντική αυτή εκδήλωση η, με καταγωγή από τη Λευκωσία, διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών και ιατρός ακτινοδιαγνώστρια κ. Δέσποινα Σαββίδου.
ΝΕΑ ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
