Απαλλοτριώσεις, το ιερό τοτέμ που δεν πρέπει να αγγίξει κανείς!

ArtTower / pixabay

Η Αγία Παρασκευή αντιμετωπίζει μερικά διαχρονικά θέματα, ένα εξ αυτών είναι οι διάφορες ααλλοτριώσεις χώρων οι οποίες σέρνονται δεκαετίες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το Ο.Τ. 118 στον Τσακό και το 119 όπου βρίσκεται το κτίριο των πάλαι ποτέ εκπαιδευτηρίων Μακρή. Η σημερινή δημοτική αρχή στην πρώτη της θητείας είχε αποδεσμεύσει ένα οικόπεδο στην Αγίας Λαύρας ενώ τώρα επιθυμεί να πράξει το ίδιο με ένα οικόπεδο στο Κοντόπευκο που είχε δεσμευτεί πριν 25 χρόνια για να οικοδομηθεί παιδικός σταθμός, κάτι που πλέον δε χρειάζεται αφού ο σχεδιασμός προχώρησε / προχωρά σε άλλα σημεία.

Του Στρατή Μαζίδη

Η αλήθεια είναι πως θα πρέπει να υπάρξει ένα νομικό πλαίσιο για τις απαλλοτριώσεις, το οποίο α. θα θέτει αυστηρές προϋποθέσεις σε ένα φορέα για να προχωρήσει σε μια τέτοια πράξη, πχ γιατί θέλει το χώρο, τι θα κάνει εκεί, να έχει έτοιμες μελέτες κι εξασφαλισμένη χρηματοδότηση τόσο για την απαλλοτρίωση όσο και για το προς υλοποίηση σχέδιο και β. θα προσδιορίζει ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο 1-2 ετών το πολύ κι όχι να σέρνεται μια απαλλοτρίωση στα δικαστήρια για δεκαετίες.

Αν θυμάμαι καλά, το Ο.Τ. 118 δεσμεύτηκε το 1986. Τι σημαίνει 1986; Μουντιάλ στο Μεξικό, μεσουρανούσαν οι Σκόρπιονς, κυβερνούσε ο Ανδρέας και γέμιζε τα μπουζούκια κάθε βράδυ ο Διονυσίου. Κάποιος που ξεκίνησε να εργάζεται τότε, σήμερα βγαίνει στη σύνταξη. 

Δεν είναι σωστό, ούτε οι ιδιοκτήτες να βασανίζονται και να μην αξιοποιούν την περιουσία τους, ούτε ο Δήμος να ρίχνει χρήματα και ακίνητο να μη βλέπει.

Επίσης θα πρέπει να εξετάζεται αν ο φορέας που επιθυμεί να απαλλοτριώσει ένα ακίνητο, πχ για να δημιουργήσει ένα χώρο αναψυχής, έχει δικά του αξιοποιημένα [ή όχι] ακίνητα. Με απλά λόγια, έχει εξαντλήσει τις δικές του δυνατότητες ανά περιοχή και χρειάζεται να επεκταθεί; Πχ, όσον αφορά το αστικό πράσινο, υπάρχουν ιδιόκτητα οικόπεδα του Δήμου Αγίας Παρασκευής γεμάτα ξερόχορτα στα οποία θα μπορούσαν κατά τα πρότυπα του Δήμου Αθηναίων, να είχαν δημιουργηθεί πάρκα τσέπης. Όμως καμία Δημοτική Αρχή δεν ασχολήθηκε ποτέ, ούτε κατατέθηκε πρόταση από την εκάστοτε αντιπολίτευση.

Επικεφαλής με ρώτησε κάποτε κατ' ιδίαν, «αλήθεια, χρειαζόμαστε νέο σχολείο στου Μακρή;» θέτοντάς το ερώτημα με το πνεύμα ότι ο πληθυσμός μειώνεται και πως αν ποτέ γίνει το 12ο Δημοτικό θα είναι μετά από 15-20 χρόνια. Του απήντησα πως από δημογραφική άποψη, μάλλον δε θα αντιμετωπίζουμε - δυστυχώς - ζητήματα χώρου στα σχολεία εκείνη την εποχή. Από την οπτική πλευρά όμως μιας σύγχρονης υποδομής καθώς τα άλλα δύο δημοτικά της γειτονιάς είναι παλιά, κρίνεται μάλλον απαραίτητο να δημιουργηθεί κάποια στιγμή μια σύγχρονη μονάδα στην περιοχή.

Ομοίως για το 118 με ρώτησε αντίστοιχα για τη χρησιμότητά του, όταν σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται ο λόφος Τσακού και αρκετά κοντά η πλατεία της γειτονιάς κάνοντάς μου και κάποιο σχόλιο - υπόδειξη ως προς το ποιοι πραγματικά θα έχουν όφελος από την απαλλοτρίωση.

Ωστόσο αυτά τα ερωτήματα προς συζήτηση θα είχε ενδιαφέρον να τα θέσει δημόσια με το θεσμικό του ρόλο.

Σε κάθε περίπτωση μια μεγάλη συζήτηση δίχως κορώνες πρέπει να ανοίξει στην πόλη, όπου θα πρέπει:

1. Να μάθουμε τι έχει δεσμεύσει ο Δήμος, πού, πότε, για ποιο σκοπό, σε τι στάδιο βρισκόμαστε, πόσο μας στοίχισε και τι έχουμε ακόμη να πληρώσουμε.

2. Να ενημερωθούμε για την ακίνητη περιουσία του Δήμου, αν έχει αξιοποιηθεί και σε ποιο βαθμό.