Του Στρατή Μαζίδη
Φέτος δεν υπήρξε κάποια εκδήλωση από την πλευρά του Δήμου Αγίας Παρασκευής την Κυριακή της Ορθοδοξίας λόγω κορωνοϊού. Αυτό στηλιτεύτηκε από τον τέως δήμαρχο κ. Σταθόπουλο και κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο δήμαρχος Βασίλης Ζορμπάς του άσκησε κριτική δίχως να τον κατονομάσει μιλώντας για αυτούς που εμφανίζονται ως χριστιανοί αλλά δεν ορκίζονται θρησκευτικά.
Ο επικεφαλής της δημοτικής αντιπολίτευσης απήντησε ότι δεν είναι άθρησκος αλλά θρησκευόμενος και πως έπρεπε να τιμήσουμε την εορτή ενώ όσον αφορά το θέμα του θρησκευτικού όρκου επικαλέστηκε το ευαγγελικό «μη ομόσαι όλως».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο δημοτικός σύμβουλος, Δημήτρης Κονταξής ο οποίος διάβασε ολόκληρο τον στίχο από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο.
Τέλος τοποθετήθηκε και ο κατά δήλωσή του, άθρησκος, Ανδρέας Γκιζιώτης επικαλούμενος αποστροφή ιερέα της πόλης που ασχολείται με τα τοπικά ότι τον ενοχλούν περισσότερο εκείνοι που πάνε στην εκκλησία, με σκοπό να τους δουν οι άλλοι.
Με βάση τα παραπάνω και αφού μετά από όψιμοι Ουκρανολόγοι, προκύψαμε και Πατέρες της Εκκλησίες, έχει σημασία να δούμε και τα παρακάτω αν είναι να μετρηθούμε με το χριστιανόμετρο:
» Πράγματι οι Χριστιανοί δεν ορκίζονται. Αναφέρει το Ευαγγέλιο: «Εγώ δε λέγω υμίν, μη ομόσαι όλως, μήτε εν τω ουρανώ, ότι θρόνος εστί του Θεού. μήτε εν τη γη, ότι υποπόδιον έστι των ποδών αυτού. μήτε εις Ιεροσόλυμα, ότι πόλις εστί του μεγάλου βασιλέως. μήτε εν τη κεφαλή σου ομόσης, ότι ου δύνασαι μίαν τρίχα λευκήν ή μέλαιναν ποιήσαι». Έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ου ου». τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν. (Ματθ. ε’ 34-37).
Γιατί όμως οι Χριστιανοί δεν ορκίζονται; Το εξηγεί η επιστολή του Ιακώβου: «Πρὸ πάντων δέ, ἀδελφοί μου, μὴ ὀμνύετε μήτε τὸν οὐρανὸν μήτε τὴν γῆν μήτε ἄλλον τινὰ ὅρκον· ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ ναὶ ναί, καὶ τὸ οὒ οὔ, ἵνα μὴ εἰς ὑπόκρισιν πέσητε».
» Όμως το Ευαγγέλιο που αποτελεί μέρος της Αγίας Γραφής (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) αναφέρει κι άλλα πράγματα. Όταν δηλώνεις θρησκευόμενος σημαίνει ότι τα έχεις διαβάσει και τα αποδέχεσαι. Αν πάλι τα έχεις φέρει στα μέτρα σου, τότε είσαι κάτι άλλο.
» Διαβάζουμε πχ στο κατά Ιωάννην: «Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς. ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις. ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ. καθὼς ἀπέστειλέ με ὁ ζῶν πατὴρ κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα, καὶ ὁ τρώγων με κἀκεῖνος ζήσεται δι' ἐμέ. οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, οὐ καθὼς ἔφαγον οἱ πατέρες ὑμῶν τὸ μάννα καὶ ἀπέθανον· ὁ τρώγων τοῦτον τὸν ἄρτον ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα» (Ἰωάννου στ΄ 53-58)
αλλά και στο κατά Ματθαίον που επικαλείται ο τέως δήμαρχος: «Ἐσθιόντων δὲ αὐτῶν λαβὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς καὶ εἶπε· λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου· καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» (Ματθαίου κστ΄ 26-28)
Κι αν τα παραπάνω αμφισβητούνται από άθρησκους, πώς γίνεται να αμφισβητούνται από θρησκευόμενους, αν θυμηθεί κανείς κάποια σχόλια ή δηλώσεις του σχετικά πρόσφατου παρελθόντος, ειδικά όταν στο ίδιο Ευαγγέλιο διαβάζουμε:
«Πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται τοις ανθρώποις… ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι» (Ματθ.12,31-32).
» Βέβαια η Αγία Γραφή έχει και άλλα ενδιαφέροντα αποσπάσματα. Πχ:
«Ότι Συ ει ο εκσπάσας με εκ γαστρός, η ελπίς μου από μαστών της μητρός μου· επί Σε επερρίφην εκ μήτρας, εκ κοιλίας μητρός μου Θεός μου ει Συ» (Ψαλμοί 21/κα' 10-11)
«Και εγένετο λόγος Κυρίου προς με· προ του με πλάσαι σε εν κοιλία επίσταμαί σε και προ του σε εξελθείν εκ μήτρας ηγίακά σε, προφήτην εις έθνη τέθεικά σε» (Ιερεμίας 1/α' 4-5).
«Έσται γαρ μέγας ενώπιον του Κυρίου, και οίνον και σίκερα ου μη πίη και Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται έτι εκ κοιλίας μητρός αυτού» (Λουκάς 1/α: 15).
Αλλά λογικά οι υπέρμαχοι της Ορθοδοξίας στην πόλη μας τα γνωρίζουν αυτά.
» Η θρησκευτική πίστη είναι κάτι πολύ βαθύ και προσωπικό. Δεν μπορεί να αποτελεί πεδίο [μικρο]πολιτικής από θρησκευόμενους και "θρησκευόμενους". Η Ορθοδοξία τιμάται κάθε μέρα, όλη μέρα με ορθοπραξία και όχι, όπως έχουν κάνει αρκετοί στο παρελθόν, με το γυρίζουμε όλες τις εκκλησίες της πόλης τη Μεγάλη Εβδομάδα για να μας δουν πηγαίνοντας 10-20 λεπτά στην κάθε μία ή μια Κυριακή το χρόνο με χταπόδι, κοφτό μακαρονάκι και ομιλίες. Άραγε γνωρίζουν όσοι χθες δήλωσαν την ευαισθησία τους για θρησκευτικά θέματα για ποιο λόγο η Κυριακή της Ορθοδοξίας εορτάζεται την Α' Κυριακή των Νηστειών;
Καλύτερα λοιπόν το τοπικό πολιτικό προσωπικό, να έχει κατά νου το «τα του καίσαρος τω καίσαρι και τα του Θεού, τω Θεώ».
