 |
| ο αεροϋποστηριζόμενος θόλος στο Δήμο Παπάγου - Χολαργού |
Του Στρατή Μαζίδη
Σε πολιτικό επίπεδο φάνηκαν ξεκάθαρα κάποια πράγματα. Η αντιπολίτευση δεν ήθελε να το ψηφίσει, ενώ, η δημοτική αρχή φάνηκε εξαρχής να έχει προδιαγράψει την καταψήφιση. Η αλήθεια είναι ότι, σε τόσο πρώιμο στάδιο δεν μπορούμε να έχουμε μία αντικειμενική γνώμη αν δεν υπάρχουν δεδομένα. Η δημοτική αρχή ήταν ξεκάθαρη στο ότι "απόψε αποφασίζουμε τη χωροθέτηση και τίποτε άλλο", ωστόσο, η λογική λέει πως θα ήταν χρήσιμο, όπως εκ του αποτελέσματος, αποδείχθηκε να υπήρχαν περισσότερες πληροφορίες ως προς την εγκατάσταση του θόλου στα δύο γήπεδα μπάσκετ του συγκεκριμένου σχολείου. Για παράδειγμα, όταν αποφασίζεις να οικοδομήσεις ένα σπίτι μπορεί να μην ξέρεις το μέγεθος του σαλονιού αλλά έχεις αποφασίσει αν θα είναι μικρό ή μεγάλο, ενιαίο με την κουζίνα ή όχι, αν θα έχεις 2 ή 3 υπνοδωμάτια. Χθες δεν υπήρχε αυτή η εικόνα.
Όπως επίσης δεν υπήρχε καμία εικόνα διάθεσης συνεννόησης από την αντιπολίτευση. Με βάση τη χρονική σειρά των γεγονότων, ο κ. Μυλωνάκης φρόντισε εξαρχής να δυναμιτίσει το κλίμα με διάφορα προσχήματα για κάτι που ήταν γνωστό, όπως ανέφερε ο αντιδήμαρχος κ. Σάρκουλας, ούτως ώστε να πάει κατευθείαν στο ψητό: Να αποχωρήσει η παράταξη του και έτσι να μην αναγκαστεί ούτε να καταψηφίσει τον αθλητικό χώρο και να φανεί ενάντιος σε ό,τι πάει να γίνει στην πόλη ούτε όμως και να τον υπερψηφίσει με τον κίνδυνο να κατηγορηθεί ως υποστήριγμα της διοίκησης ερχόμενος σε αντίθεση με όσους στέκονται ενάντια στο έργο.
Οι κ.κ. Σταθόπουλος τη Οικονόμου εμφανίστηκαν αρκετά πιο ήπιοι εστιάζοντας σε τεχνικά ζητήματα. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσαν να βγουν στα κάγκελα με το θέμα αυτό γιατί απέναντί τους θα έπρεπε να στεναχωρήσουν τα αθλητικά σωματεία των οποίων επίσης οι εκπρόσωποι τοποθετήθηκαν όσο πατά η γάτα και πολύ προσεκτικά υπέρ της εγκατάστασης του θόλου, με ένα πνεύμα του "στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι"|.
Ο πρώην Δήμαρχος υποστήριξε άλλες λύσεις για την εγκατάσταση του θόλου, όπως, τα Πευκάκια ή το πάρκο Σταύρος Κώτσης αλλά η πραγματικότητα είναι ότι στα πέντε χρόνια της δικής του Δημοτικής Αρχής και ενώ διαρκώς γίνονται αναφορές στο λεγόμενο μπαλόνι, τελικώς δεν κατάφερε να το φέρει ούτε ως θέμα προς συζήτηση. Γιατί δεν προχώρησε στην εγκατάσταση του στο αθλητικό πάρκο πίσω από το γήπεδο του ποδοσφαίρου; Μήπως γιατί και εκεί υπήρχαν αντιδράσεις;
Εν τέλει το θέμα καταψηφίστηκε και ένα ακόμη έργο δεν θα προχωρήσει όπως τόσα άλλα σε αυτή την πόλη εδώ και δεκαετίες.
Ορισμένες σκέψεις
1. Δεν μπορούμε να έχουμε μία σωστή και ολοκληρωμένη άποψη ως προς το θέμα του θόλου από την στιγμή κατά την οποία δεν γίνεται μία εκτενής παρουσίαση. Από την στιγμή μάλιστα που αποφασίζεις χωροθέτηση σημαίνει ότι κάτι έχεις το νου σου και επιλέγεις αυτό το χώρο και όχι κάποιον άλλον. Στο πνεύμα αυτό η δημοτική αρχή θα πρέπει να επανεξετάσει αν χειρίστηκε σωστά το θέμα και αν θα μπορούσε να είχε προσέλθει με περισσότερες πληροφορίες στα πλαίσια μίας καλύτερης προεργασίας. Π.χ. θα κόβονταν δένδρα; Θα υπήρχε όχληση; Τις εκτός σχολείου ώρες θα χρησιμοποιείτο αποκλειστικά από τα σωματεία;
2. Είναι προφανές ότι, οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης και όσο πηγαίνουμε προς τις εκλογές δε θα αφήνουν να προχωρήσει τίποτα. Είτε με τακτικές που εκπροσωπούν ότι πιο παλιό υπάρχει και ας λέμε ότι "αλλάζουμε" από ανθρώπους που αυτοπλασσάρονται ως υπεύθυνοι είτε πετώντας την μπάλα στην εξέδρα με πλήθος ερωτήσεων ώστε να πιαστεί κανείς από κάπου. Εσχάτως, έχουμε και μια επανακάμψασα στις συνεδριάσεις τσιριχτή φωνή που χθες όλη την ώρα τρολάριζε προσπαθώντας ο θεατής να καταλάβει σε τι συνεισέφερε στη συζήτηση.
3. Είναι επίσης εμφανές πως, ο δήμαρχος έχει μία δυσκολία να αποδεχθεί ότι, μολονότι κέρδισε και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις παραταύτα δεν μπορεί να διοικήσει και να κριθεί για αυτό εξαρτώμενος από τα κέφια της αντιπολίτευσης. Έπρεπε όμως, να έχει ακολουθήσει μία περισσότερο διπλωματική οδό.
4. Υπάρχει μία παρανόηση ως προς το ποιον [και αν] πρέπει να ρωτά κάθε φορά ο δήμος διαχρονικά όταν σχεδιάζει κάτι. Συλλογικότητες που εκπροσωπούν μόνο τα μέλη τους δεν μπορούν να αποτελούν συναρμόδια όργανα. Χθες ο δήμαρχος έκανε μία σωστή αναφορά λέγοντας ότι ο εκπρόσωπος του τοπικού Συλλόγου ψηφίστηκε από 100 άτομα σε μία γειτονιά των 15-20.000 χιλιάδων κατοίκων. Ακόμη, 7.000 παιδιά δεν εκπροσωπούνται από ένα όργανο όταν στις διαδικασίες του η πλειοψηφία δε συμμετέχει παρά το θετικό πρόσημο στη διαχρονική παρουσία του. Η γνώμη σαφέστατα είναι απαραίτητη αλλά τα όρια πρέπει να είναι διακριτά. Επίσης, σωστά επισημάνθηκε στο Δήμαρχο ότι, δικός του αντιδήμαρχος έχει εκλεγεί με κάτι παραπάνω από 150 σταυρούς όπως υπάρχει επικεφαλής παράταξης με λιγότερο από 50 σταυρούς. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πώς για κάποιο λόγο οι πολίτες είτε αδιαφορούν βλέποντας την πόλη ως ένα ξενοδοχείο [σίγουρα όχι 5στερο] είτε αποστρέφονται τα κοινά. Σίγουρα πάντως, κανείς από όποιο πόστο κι αν βρίσκεται, δεν πρέπει να σηκώνει ψηλά το κεφάλι του αλλά με σκληρή δουλειά να αποδεικνύει ότι αξίζει μεγαλύτερης εμπιστοσύνης την επόμενη φορά.
5. Αποδεικνύεται επίσης ότι σε αυτή την πόλη δε θέλουμε ποτέ τίποτα. Ο Μιχάλης Γαβράς έχει υποστηρίξει κάποτε ότι οι παρέες γράφουν ιστορία. Δε θέλουμε το κολυμβητήριο στη γειτονιά μας, δεν θέλουμε τις εγκαταστάσεις της καθαριότητας λες και δεν δουλεύουν άνθρωποι σε αυτή αλλά έχουμε απαιτήσεις να είναι η πόλη καθαρή, δεν θέλουμε το μπαλόνι στου Σπυρούδη, δε θέλουμε το μπαλόνι στο Κοντόπευκο, δε γουστάρουμε την ανάπλαση της Αγίου Ιωάννου, σκάνδαλο το ένα, ύποπτο το άλλο και τελικά εμμένουμε διαρκώς πίσω. Όπως εύστοχα τόνισε για άλλη μία φορά ο Ανδρέας Γκιζιώτης της Λαϊκής Συσπείρωσης όσον αφορά τις αθλητικές υποδομές κάποτε ψάχναμε για μας, μετά ψάχναμε για τα παιδιά μας, γεράσαμε και τώρα ψάχνουμε για τα εγγόνια μας. Σε λίγα χρόνια, εκ των πραγμάτων, δε θα μπορούμε να ψάξουμε άλλο.
6. Ο θόλος μπορεί να μην ήταν η τέλεια λύση ήταν όμως η μοναδική και η πλέον οικονομική για κάτι άμεσα εφαρμόσιμο. Επίσης από την στιγμή κατά την οποία θα εντασσόταν ξανά στο προαύλιο του σχολείου ο χώρος που μυστηριωδώς έχει αποκοπεί έχοντας γίνει πάρκο για τα οικόσιτα, ίσως τελικά, και αν είχαμε όλες τις απαντήσεις διαθέσιμες, να άξιζε τον κόπο να δοκιμαστεί αυτή η επιλογή αφού μάλιστα θα παρεχόταν η δυνατότητα ο θόλος στο μέλλον να μεταφερθεί αλλού.
7. Μέσα σε αυτό το διαγωνισμό δημοκρατικότητας δεν ακούσαμε το πιο απλό και απολύτως αναγκαίο. Σε μία πόλη πού πέφτει λόγος στον καθένα και καθώς το μπαλόνι θα ήταν έτοιμο το καλοκαίρι δε θα έπρεπε να ρωτήσουμε τους ίδιους τους μαθητές, τόσο του Λυκείου όσο και των γυμνασίων που θα τροφοδοτήσουν τα επόμενα χρόνια το 3ο λύκειο; Αφού πρόκειται για ένα έργο το οποίο θα προοριζόταν για τα παιδιά και θα επηρέαζε άμεσα τη δική τους καθημερινότητα, και καθώς οι μαθητές σε αυτές τις ηλικίες πολλές φορές αποδεικνύονται ωριμότεροι των ενηλίκων, ενίοτε και με εναλλακτικές προσεγγίσεις που οι μεγαλύτεροι αδυνατούν να κατανοήσουν, δε θα έπρεπε να ερωτηθούν πρώτοι από όλους και η επιθυμία τους είτε θετική είτε αρνητική να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη;
Αλλά το μπαλόνι έπρεπε να σκάσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...
