Του Στρατή Μαζίδη
Επίσης δεν μπορούμε να τα μπλέκουμε όλα μαζί. Είναι άλλο τα θέματα της υπηρεσίας καθαριότητας, διαφορετικό τα κλαδιά και έτερο το να αδειάζει κανείς όλη την παλιά οικοσκευή του στο δρόμο.
Η υπηρεσία καθαριότητας στο Δήμο μας, και πιθανότατα κι αλλού, έχει θέματα με τις υπερωρίες και τα Μέσα Ατομικής Προστασίας. Ειλικρινά όμως δεν αντιλαμβάνεται κανείς που εντοπίζεται το πρόβλημα. Ο εργαζόμενος κανονικά χτυπά κάρτα, συνεπώς μέσω του "ρολογιού" τεκμαίρεται η υπερωρία. Απλά τα πράγματα. Όσον αφορά τα ΜΑΠ, ο νόμος είναι ξεκάθαρος ως προς τη διεξαγωγή των διαγωνισμών και υπό ποιες προϋποθέσεις αυτά μπορούν να δίνονται εις χρήμα.
Εν ολίγοις τα υπηρεσιακά λύνονται εύκολα by the book.
Σε ό,τι όμως αφορά την πόλη και το πως λειτουργούν οι κάτοικοι ή οι περαστικοί, εκεί τα πράγματα δεν αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη.
Καταρχήν έχει αποδειχθεί ότι η τοποθέτηση κάθε λογής / χρώματος κάδου, οδήγησε στη δημιουργία σκουπιδότοπων παρά σημείων συλλογής.
Σε επόμενο χρόνο η πόλη πρέπει να φανεί κάθετη με όλους όσους πετούν το εσωτερικό του σπιτιού τους στο δρόμο.
Εν συνεχεία πρέπει να αποφασίσει, αν θέλει τα σπίτια να έχουν πράσινο ή όχι. Αν ναι, τότε να αποδεχθούμε ότι τα πεύκα έχουν πευκοβελόνες, χρειάζονται καθάρισμα κ.ο.κ., και συνεπώς να απαιτείται ένας καλύτερος συντονισμός.
Τέλος ο Δήμος θα πρέπει να καλλιεργήσει μια κουλτούρα καθαριότητας και σεβασμού του δημοσίου χώρου. Αυτό θα απαιτήσει χρόνο και πολυεπίπεδες δράσεις. Θα φέρει όμως αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου.
Εναλλακτικά μπορούμε να γκρινιάζουμε μεταξύ μας.
