Στην 28ης Οκτωβρίου, αν ο διαβάτης κουραστεί μπορεί να ξαπλώσει πάνω στο στρώμα. Αν πάλι όχι, στη διχάλα με την Κουμουνδούρου έχει τη δυνατότητα αναπαυόμενος στην πολυθρόνα να πάρει δύο ανάσες κάτω από τον ήλιο. Παλαιότερα υπήρχε και καναπές.
Η νοοτροπία του "ας τα βγάλω στο δρόμο, μήπως τα χρειάζεται κάποιος" αποδεικνύεται μετά από ορισμένα χρόνια σε βολική δικαιολογία του να πετάξουν ορισμένα αυτά που ποια δεν τους είναι πια απαραίτητα και ό,τι θέλει ας γίνει.
Το σκεπτικό είναι απλό. Η εκάστοτε Δημοτική Αρχή θα τα ακούσει και στο τέλος θα τα μαζέψει. Αλλά ως πότε; Και οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα μπορεί να έχουν υποχρέωση να μην αφήνουν τους κάδους να ξεχειλίζουν από τα σκουπίδια τα Σαββατοκύριακα και τα τριήμερα (να τα λέμε κι αυτά) αλλά δεν είναι δική τους δουλειά να απομακρύνουν το...νοικοκυριό και την ασήκωτη σαβούρα εκείνων που δεν επιθυμούν να κάνουν αυτό που πρέπει φωνάζοντας εκείνους που αναλαμβάνουν αυτές τις εργασίες.
