6689062 / pixabay |
Παρακολουθώντας κάνεις τη συνεδρίαση της οικονομικής επιτροπής το πρωί της Παρασκευής όσον αφορά το θέμα του προϋπολογισμού του Δήμου Αγίας Παρασκευής μπορεί να καταλήξει σε ορισμένα πολύ βασικά συμπεράσματα.
Του Στρατή Μαζίδη
Καταρχήν όπως αναμενόταν τόσο η μείζονα αντιπολίτευση του πρώην Δημάρχου Σταθοπούλου όσο και η ελάσσον αντιπολίτευση του Γιώργου Οικονόμου δεν προτίθενται να ψηφίσουν τον προϋπολογισμό όταν έρθει στο Δημοτικό Συμβούλιο. Το ξεκαθάρισαν με την αρνητική τους ψήφο στην Οικονομική Επιτροπή. Ενδιαφέρον πάντως στη συγκεκριμένη συνεδρίαση είχε το γεγονός ότι σε έκτακτο οικονομικό θέμα που αφορούσε την πενταετία διοίκησης του κ. Σταθοπούλου ο μεν τέως δήμαρχος ψήφισε θετικά ενώ ο Πάνος Γκόνης δήλωσε παρών.
Σε δεύτερο χρόνο ερώτημα αποτελεί η στάση του Γιάννη Μυλωνάκη ο όποιος στην τοποθέτηση του αναφέρθηκε γενικά σε διαδικαστικά ζητήματα, παρέπεμψε για περισσότερα στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου και αποχώρησε από την τηλεδιάσκεψη της οικονομικής επιτροπής χωρίς να λάβει μέρος στην ψηφοφορία. Ωστόσο σε ανακοίνωση της διοικούσας παράταξης σημειώνεται ότι οι προτάσεις της παράταξης Μυλωνάκη είχαν ήδη υιοθετηθεί και εγγραφεί στο προσχέδιο του προϋπολογισμού.
Εν προκειμένω όμως αυτό ίσως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία παρά μόνο πολιτική αφού ο προϋπολογισμός και με 11 ψήφους θα περάσει και θα εφαρμοστεί έχοντας υπερψηφιστεί στην Οικονομική Επιτροπή. Ακόμα κι αν η αντιπολίτευση μπορούσε να συνεννοηθεί εισηγούμενη ένα δικό της εναλλακτικό προσχέδιο, αυτό για να έρθει στο Δημοτικό Συμβούλιο θα πρέπει πρώτα να έχει την έγκριση των υπηρεσιών του δήμου κάτι που μάλλον πρέπει να θεωρείται εξαιρετικά απίθανο. Συνεπώς όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία πολιτική επικοινωνιακού χαρακτήρα αντιπαράθεση. Δεν είναι άλλωστε σύμπτωση ότι κρατήθηκαν ερωτήσεις για την επικείμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Ενδιαφέρον όμως είχαν δύο αλλά ιδιαίτερα ζητήματα.
Περί απευθείας αναθέσεων
Το πρώτο είναι το ζήτημα των απευθείας αναθέσεων που έχει αποκτήσει βαρύνουσα θέση στον αντιπολιτευτικό λόγο του κ. Οικονόμου. Η εικόνα δεν είναι άγνωστη. Ο Βασίλης Ζορμπάς συνήθιζε να καταγγέλλει τη Δημοτική Αρχή Γιαννακόπουλου για απευθείας αναθέσεις. Όταν όμως το 2010 τον διαδέχθηκε και καθ' όλη την πρώτη θητεία του είδε και αυτός ότι οι απευθείας αναθέσεις που είναι νομιμότατες και υλοποιούνται μέσα από μία μεγάλη γραφειοκρατική διαδικασία, συνήθως και με προσφορές ενδιαφερομένων, είναι αναγκαίες για να προχωρήσουν ορισμένα πράγματα. Το ίδιο διαπίστωσε και ο κ. Σταθόπουλος που και αυτός αντιπολιτευόμενος την περίοδο 2011 έως το 2014 το Βασίλη Ζορμπά και αναδεικνύοντας τότε τις απευθείας αναθέσεις, διαπίστωσε ότι τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά στην πράξη. Μάλιστα σε μία πρόσφατη συνεδρίαση δημοτικού συμβουλίου ο Κώστας Κρητικίδης, μέλος της δημοτικής Αρχής Γιαννακόπουλου υπενθύμισε στο σημερινό δήμαρχο το τι έλεγε εκείνη την περίοδο για να του απαντήσει ο Βασίλης Ζορμπάς πως έκανε λάθος. Σε κάθε όμως περίπτωση, οι απευθείας αναθέσεις ενός οποιουδήποτε φορέα βρίσκονται αναρτημένες στη Διαύγεια, η οποία είναι προσβάσιμη σε όλους μας. Άλλωστε το κυβερνόν κόμμα, στο οποίο ανήκει και ο επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης, μεγαλώνει το ποσό για τις απευθείας αναθέσεις.
Να σημειωθεί ότι, όπως είπε στην Οικονομική Επιτροπή ο Αντιδήμαρχος Βασίλης Σάρκουλας, ο αριθμός των απευθείας αναθέσεων του τελευταίου έτους Δημαρχίας Σταθόπουλου ήταν 168 ενώ της σημερινής διοίκησης σε ένα έτος 109.
Το πρόβλημα δεν είναι αν μία δημοτική αρχή, η οποιαδήποτε, δώσει μία απευθείας ανάθεση για να γίνει πχ μία μελέτη (διότι αυτές ενοχλούν περισσότερο) αλλά αν αυτές οι απευθείας αναθέσεις θα φέρουν στο δήμο πολύ περισσότερα χρήματα. Αν για παράδειγμα καιγόμαστε να πάρουμε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ή να πετύχουμε μία χρηματοδότηση ενός τεχνικού έργου και επειγόμαστε για τη μελέτη την οποία δεν μπορεί να φέρει εις πέρας η τεχνική υπηρεσία λόγω φόρτου εργασίας ,είναι αμάρτημα η συνεργασία με έναν ιδιώτη; Είναι λάθος να δώσω 15-20.000 ευρώ για να κερδίσω πολλαπλάσια χρηματοδότηση;
Περί συνεργασίας
Το δεύτερο ζήτημα είναι η κριτική στη διοίκηση Ζορμπά ότι διοικεί μόνη της, πως δεν επιθυμεί τη συνεργασία, ότι θα πρέπει να λάβει υπόψη της τον αριθμητικό συσχετισμό των δυνάμεων στο Δημοτικό Συμβούλιο συνεννοούμενη με τις άλλες παρατάξεις.
Επί της ουσίας η αντιπολίτευση δίνει την εντύπωση ότι ζήτα συνδιοίκηση. Η συνδιοίκηση δεν είναι κάτι κακό προκειμένου μία πόλη να πάει μπροστά. Απεναντίας ισχυροποιεί μία δημοτική αρχή στην επίτευξη στόχων και διεκδικήσεων από το κεντρικό κράτος. Όμως αυτοί οι οποίοι ζητούν τη συνδιοίκηση επί της ουσίας (κι ας μιλούν για συνεργασία ή συνεννόηση) άλλα έλεγαν όταν βρισκόταν στα πράγματα.
Στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις τόσο το 2014 όσο και το 2010 είχαμε μειοψηφικές δημοτικές αρχές που είχαν λάβει τη 2η θέση την πρώτη Κυριακή. Η διαφορά ήταν διακριτή και σε αριθμό ψήφων ανάμεσα στις δύο πρώτες παρατάξεις των συγκεκριμένων εκλογικών αναμετρήσεων. Όμως και στις δύο περιπτώσεις τόσο ο κ. Ζορμπάς όσο και ο κ. Σταθόπουλος εξελέγησαν δήμαρχοι με μία πλειοψηφία 20 εδρών. Δε θυμάμαι να υπήρξε κανένα πνεύμα συνεργασίας κι ευρύτερης συνεννόησης τα περασμένα χρόνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υπόθεση της απόκτησης της βίλας Ιόλα όπου στην επίμαχη συνεδρίαση για την αγορά της ακούσαμε τον εκπρόσωπο του ιδιοκτήτη να αποκαλύπτει ότι ήταν σε διαπραγματεύσεις με την τότε δημοτική αρχή πριν καν αναλάβει αλλά από όταν εξελέγη, κάτι που δε διαψεύστηκε. Επίσης ξεχάστηκε η φράση "δεν μας ενδιαφέρει η άποψή σας εμείς έχουμε πλειοψηφία και θα περνάμε τα θέματά μας";
Ή μήπως ο κ Γιαννακόπουλος, στέλεχος του οποίου ήταν και ο κ. Μυλωνάκης, την περίοδο 2007-2010 επιζητούσε διαρκώς να έχει μαζί του την αντιπολίτευση;
Ένα τερτίπι του εκλογικού νόμου του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να επιφέρει ακυβερνησία στους δήμους αποδίδει τους καρπούς του στους ΟΤΑ σε μια χώρα με διαχρονική έλλειψη συνεργατικής κουλτούρας.
Έπειτα το καλοκαίρι του 2019 υπήρξε ή όχι πρόταση προς συγκεκριμένες παρατάξεις για συμμετοχή στη διοίκηση του Δήμου, η οποία μάλιστα είχε θετική ανταπόκριση σε σημαντικό τμήμα μιας εξ αυτών;
Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο κ. Ζορμπάς το 2019 κατάφερε να επανακάμψει επικρατώντας από την πρώτη Κυριακή. Τη δεύτερη Κυριακή όταν οι δημότες κλήθηκαν να επιλέξουν δήμαρχο, το έπραξαν με εντελώς ξεκάθαρο τρόπο. Καθώς έχει γίνει αρκετή συζήτηση περί δημοκρατίας ή ακραίων απόψεων το τελευταίο διάστημα στην πόλη μας, αναρωτιέται κανείς πόσο δημοκρατικό είναι να επιδιώκεται ουσιαστικά η ακύρωση της λαϊκής εντολής, δίχως βέβαια αυτό να σημαίνει ότι μια δημοτική αρχή δεν πρέπει να αναζητά ευρύτερες συναινέσεις στα βασικά ζητήματα.
Εν κατακλείδι η πολιτική-επικοινωνιακή διαμάχη καλά κρατεί. Η επερχόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για τον προϋπολογισμό θα είναι μια επανάληψη στο εντονότερο και χρονικά εκτενέστερο των όσων παρακολουθήσαμε στην Οικονομική Επιτροπή. Μετά θα βγουν ορισμένες ανακοινώσεις και καλά Χριστούγεννα...