Του Στρατή Μαζίδη
Θα αναλογιστεί κανείς, είναι δίκαιο να έχουμε διαφορετικών ταχυτήτων εργαζόμενους σε ένα Νομικό Πρόσωπο (μόνιμοι, αορίστου, συμβασιούχοι); Είναι τόσο δίκαιο όσο τρεις άνθρωποι ίδιας ηλικίας να φορολογούνται διαφορετικά για 1.000 ευρώ εισοδήματος. Ο ιδιωτικός - δημόσιος υπάλληλος δε θα φορολογηθεί, ο ελ. επαγγελματίας θα φορολογηθεί από το πρώτο ευρώ ενώ θα χρεωθεί και προκαταβολή φόρου, ενώ ένας άνεργος με τεκμήριο το σπίτι και το αυτοκίνητό του, θα φορολογηθεί ομοίως.
Συνεπώς ΟΧΙ, δεν είναι δίκαιο. Το αν το πολιτικό προσωπικό της πόλης ανακύκλωνε τα ίδια άτομα αντί να δίνει ευκαιρίες και σε άλλα πρόσωπα να βγάλουν ένα κομμάτι ψωμί, αποτελεί δική του παθογένεια και πρέπει να απολογηθεί για αυτό. Το πνεύμα του νόμου που ήταν και η εναλλαγή των προσώπων στις θέσεις αυτές, φαίνεται πως δεν ίσχυσε σε αυτήν την περίπτωση.
Γιατί όμως από τις 48 συμβάσεις ορισμένου χρόνου ανανεώνονται οι μισές;
Διότι κάτι πολύ βασικό ισχύει από φέτος και δεν έχει επισημανθεί από κανέναν από όλους όσους τοποθετήθηκαν ως τώρα.
Τι είναι αυτό; Η έναρξη της υποχρεωτικής δίχρονης προσχολικής αγωγής, η οποία θεσμοθετήθηκε με το νόμο 4521/2018 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ο οποίος ήδη από το σχολικό έτος 2018-2019 προέβλεπε την εφαρμογή της σε 184 δήμους της χώρας και σε βάθος τριετίας την επέκταση σε όλους.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, είναι σα να κόβεται μια χρονιά από τους παιδικούς σταθμούς. Και μάλιστα η πιο σημαντική, η τελευταία, αφού, καθώς δεν ξεκινούν όλα τα παιδιά στην ίδια ηλικία τον παιδικό σταθμό, ωστόσο όλα πήγαιναν στο προνήπιο, που πλέον μετακομίζει στα νηπιαγωγεία. Αυτό σημαίνει πολύ λιγότερα φιλοξενούμενα παιδιά και συνεπώς μικρότερες ανάγκες σε εργαζόμενους. Σύμφωνα με πληροφορίες ο αριθμός της μείωσης των παιδιών αγγίζει / ξεπερνά τα 200.
Το αν ο νόμος 4521/2018 ήταν στη σωστή κατεύθυνση ή όχι, είναι ένα άλλο ζήτημα. Προσωπικά δε συμφωνώ. Το προνήπιο ταίριαζε καλύτερα στους Παιδικούς Σταθμούς. Χώρια ότι προκαλεί μια μεγάλη αναστάτωση στα αντίστοιχα Νομικά Πρόσωπα [λογικά δεν είμαστε ο μόνος Δήμος που βρίσκεται σήμερα σε αυτή τη δυσάρεστη θέση να μην μπορεί να ανανεώσει συμβάσεις, καθώς αυτές θα ήταν χωρίς αντικείμενο] αλλά και μια οικονομική αιμορραγία στερώντας έσοδα από τροφεία.
Επιπρόσθετα οι ΠΑΙΣΔΑΠ διαθέτουν Κανονισμό Λειτουργίας ο οποίος έχει συνταχθεί με βάση τη νομοθεσία ορίζοντας ξεκάθαρα τι προσωπικό και σε ποιες ειδικότητες είναι απαραίτητο ανάλογα με τον αριθμό των φιλοξενουμένων παιδιών. Η υπερκέραση του Κανονισμού δεν ανοίγει το δρόμο σε πιθανές περιπέτειες;
Οι σκληρές αντιπολιτευτικές ανακοινώσεις (Νίκη, Αλλάζουμε) καταγγέλλουν τις "απολύσεις" ενώ δεν υπάρχει καταγγελία σύμβασης, αλλά το βασικότερο είναι ότι δεν παρουσιάζουν μια σαφή συγκεκριμένη λύση, ώστε να ανανεωθούν οι συμβάσεις και οι συμβασιούχοι να έχουν αντικείμενο εργασίας. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι η Νέα Αρχή στη δική της λιτή δήλωση δε μιλά για απολύσεις αλλά για λήξη συμβάσεων εστιάζοντας σε άλλα διαδικαστικά ζητήματα.
Ένα άλλο ερώτημα είναι τι ισχύει μετά τη χθεσινή καταψήφιση του σχετικού θέματος στο ΔΣ των ΠΑΙΣΔΑΠ. Παγώνει και η ανανέωση των άλλων 24 συμβάσεων [εκ των 48] που κρίνονται απαραίτητες για τη στελέχωση των ειδικοτήτων που χρειάζεται ώστε οι σταθμοί να λειτουργήσουν εύρρυθμα; Οι λογικά αναμενόμενες ανακοινώσεις των αρμοδίων ενδεχομένως να αποσαφηνίσουν τα ερωτήματα.
