Του Στρατή Μαζίδη
Ο κ. Σταθόπουλος επιμένει σε ένα θέμα άνευ ουσίας σε σημείο πλέον κόπωσης. Μιλά μάλιστα για...συναίνεση και συνεννόηση. Σε τι; Στο πού θα ορκιστεί αυτός που κέρδισε; Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά και μάλιστα από μια απερχόμενη Δημοτική Αρχή η οποία όσο είχε την πλειοψηφία δεν επεδίωξε με λόγια και έργα ούτε μια φορά τη "συναίνεση και συνεννόηση"; Τώρα πλησιάζει η ώρα της ορκωμοσίας, τώρα και ανακοινώθηκε. Όλη αυτή η ανακατωσούρα επέφερε μάλιστα την παρέμβαση και των παρατάξεων "Νέα Αρχή" και "Μια Γενιά Μπροστά". Στον αντίποδα οι "Αλλάζουμε", "Λαϊκή Συσπείρωση" και "Φυσάει Κόντρα" επέλεξαν να μην ανακατευθούν σε αυτήν την κενή ιστορία ενώ η παράταξη του νέου Δημάρχου προτίμησε να μην επανέλθει δεύτερη φορά.
Μας αρέσει, δε μας αρέσει, νικητής των εκλογών ήταν ο Βασίλης Ζορμπάς. Ας ορκιστεί όπου θέλει. Στο θέατρο της πλατείας, στην όπερα, στο βουνό, στο ΟΑΚΑ, στην ταράτσα του Χίλτον. Δικαίωμά του δεν είναι; Κάποιοι μιλούν για ρεβανσισμό. Και λοιπόν; Δεν πήρε όντως μια ρεβάνς ο κ. Ζορμπάς; Δε δικαιούται να το γιορτάσει όπως θέλει; Επιδεικτικά; Επιδεικτικά. Κομματικά; Κομματικά. Στο χέρι του κ. Σταθόπουλου ήταν από τις 26/5/2014 έως σήμερα, να ήταν αυτός που θα ορκιζόταν ξανά Δήμαρχος και να μην υπήρχε μία στο εκατομμύριο να πάρει τη ρεβάνς ο προκάτοχος και ταυτόχρονα διάδοχός του. Οι υποδείξεις του είχαν γίνει από πολύ νωρίς.
Διαβάζοντας τις σχετικές ανακοινώσεις με τις βαριές κουβέντες αλλά και τα διάσπαρτα σχόλια υποστηρικτών του απερχόμενου Δημάρχου, αναρωτήθηκα. Αφού είναι τόσο κακό αυτό που κάνει ο κ. Ζορμπάς γιατί διαμαρτύρονται και δεν τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση αφήνοντάς τον να εκτεθεί; Ποιος δε θέλει λάθη του αντιπάλου του με το "καλημέρα"; Διότι τους ενοχλεί η εικόνα του ηττημένου. Αυτού που παραδίδει έχοντας χάσει με μεγάλη διαφορά από έναν αντίπαλο που ο ίδιος επέλεξε.
Ίσως πάλι κάποιοι αισθανθούν άβολα που θα ορκιστούν πολιτικά μπροστά σε τόσο κόσμο. Είναι κι αυτό μια επικοινωνιακή δυστυχώς παράμετρος μιας και οι Χριστιανοί απαγορεύεται ρητά να ορκίζονται όταν ο Χριστός αναφέρει «Εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως. Έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ου ου. τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.» (Ματθ. ε΄, 34)
Ως δημότη δε με ενδιαφέρει που θα ορκιστεί. Κρατώ όμως το προεκλογικό του πρόγραμμα και ιδίως τα 21 σημεία της συνέντευξής του τον Ιούλιο. Άλλοι ας τον στριμώξουν με τον όρκο, εμείς θα τον πιέσουμε για το κολυμβητήριο, τα 22 στρέμματα στα Πευκάκια, την προβληματική καθαριότητα της πόλης, το χάλι της Μεσογείων κ.ο.κ.
Δήμαρχε τουλάχιστον... ορκίσου να μη γυρίσουμε ποτέ στα παλιά, για όσους τουλάχιστον αποδέχονται τον όρκο.
ΥΓ: Ακούστε τους στίχους με προσοχή. Νομίζω τους ταιριάζουν!
Κάθε μέρα κάθε ώρα
Που περνάμε χωριστά
Είναι μία κατηφόρα
Που ποτέ δεν σταματά
Μην ζητάς αλλού βοήθεια
Μία είναι η αλήθεια
Ορκίσου να μη χωρίσουμε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά
Ορκίσου να μη γυρίσουμε ποτέ ποτέ στα παλιά
Κάναμε χιλιάδες λάθη
μη κρυβόμαστε άλλο πια
και οι δυο το ΄χουμε μάθει
δεν μπορούμε χωριστά
Όχι άλλα παραμύθια
μία είναι η αλήθεια...
Ορκίσου να μη χωρίσουμε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά
Ορκίσου να μη γυρίσουμε ποτέ μωρό μου στα παλιά
Ορκίσου να μη χωρίσουμε ποτέ ποτέ ξανά
Ορκίσου να μη χωρίσουμε ποτέ ποτέ ποτέ
Ποτέ στα παλιά
Όχι άλλα παραμύθια
μία είναι η αλήθεια...
Ορκίσου να μη χωρίσουμε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά
Ορκίσου να μη χωρίσουμε ποτέ ποτέ ξανά
Ορκίσου να μη χωρίσουμε ποτέ ποτέ ξανά
Ορκίσου να μη χωρίσουμε ποτέ ποτέ ποτέ
Ποτέ στα παλιά
