Του Στρατή Μαζίδη
Τι θα πράξει η Συμμαχία Ευθύνης η οποία την επομένη των εκλογών του Μαΐου βρέθηκε σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο καθώς έπρεπε να διαχειριστεί μια κατάσταση στην οποία δεν είχε ξαναβρεθεί; Μέχρι την αποχώρηση του κ. Γιαννακόπουλου περνούσε μια αντίληψη που έκλεινε περισσότερο προς τη συνεργασία παρά την αυτόνομη κάθοδο. Όμως πλέον υπάρχει νέα ηγεσία. Όσο κι αν ο π. δήμαρχος ενδέχεται να επηρρεάζει τον κ. Κρητικίδη στις αποφάσεις του, είναι βέβαιο ότι ο τελευταίος έχει τη δική του οπτική και συνεπώς υπάρχουν νέα δεδομένα.
Ωστόσο πέρασαν σχεδόν δύο μήνες. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο έντονων ζυμώσεων, συζητήσεων και διεργασιών. Όσο κι αν η Συμμαχία Ευθύνης δε βρίσκεται στα επίπεδα του 2014, δεν παύει να αποτελεί έναν Α παράγοντα με μια σφαίρα επιρροής και μια ομάδα ανθρώπων που ενδιαφέρεται για τα τοπικά τηρώντας μια στάση αναμονής κι αναμένοντας πρωτοβουλίες από τον Κώστα Κρητικίδη αλλά δεν ξεχνά πως ο πολιτικός χρόνος πλέον τρέχει ταχύτατα ώστε θα πρέπει να λάβει τις αποφάσεις της.
Οι επιλογές του κ. Κρητικίδη δεν είναι απεριόριστες, ούτε βέβαια όλες εφικτές. Ο ίδιος δείχνει να έχει αντίληψη της πραγματικότητας. Όταν πχ ο Δήμαρχος Γιάννης Σταθόπουλος σε μια πολιτικά unfair κίνηση να εκμεταλλευτεί τη συγκέντρωση Γιαννακόπουλου για να απευθύνει κάλεσμα στη Συμμαχία Ευθύνης, ο Κώστας Κρητικίδης παρατήρησε το μούδιασμα της αίθουσας, πως δε χειροκρότησε ούτε ένας αλλά αντίθετα πολλοί θυμήθηκαν τα γεγονότα του 2010. Επίσης δεν ξέχασε τις κατηγορίες του Γιάννη Σταθόπουλου λίγο πριν ανοίξουν τότε για δεύτερη φορά οι κάλπες μιλώντας για "απραξία, σπατάλη δημοσίου χρήματος, ρουσφέτια, υπεράσπιση ιδιωτικών συμφερόντων (δείτε αναλυτικά εδώ) ώστε σχεδόν άμεσα του έκλεισε την πόρτα δηλώνοντας σε επόμενο δημοτικό συμβούλιο (διαβάστε εδώ):
«Και δεύτερον η πρόταση που έκανε ο Δήμαρχος από το βήμα του Δημόκριτου δε νομίζω ότι αφορούσε μόνο τη δική μας παράταξη, αφορούσε όλες τις παρατάξεις. Εγώ έτσι το εξέλαβα, γιατί αν δεν το εκλάμβανα έτσι, θα έλεγα ότι με άδειασε κιόλας κάνοντας μια μεμονωμένη πρόταση στην παράταξή μου για συνεργασία!»
Υπάρχει στη σφαίρα της θεωρίας η επιλογή της συστράτευσης με το Βασίλη Ζορμπά. Πώς όμως θα συνεργαστεί με κάποιον ο οποίος επικράτησε το 2010 με κατηγορίες που ουδέποτε απέδειξε; Με ποιο τρόπο θα δικαιολογούσε τη ρητορική Ζορμπά την περίοδο 2011-2014 όταν πχ τον Ιούνιο του 2013 έλεγε στο δημοτικό συμβούλιο για το Γιαννακόπουλο στις 26-6-2013 (Αντιγραφή από τα πρακτικά) “στις 13 Νοεμβρίου του 2010 ο Θεός φύλαξε την πόλη που δεν επανεξελέγη ο κ. Γιαννακόπουλος. Ήσασταν τόσο σπάταλος, τόσο κατασπάταλος, που το μόνο πράγμα που ξυπνάγατε κάθε πρωί, ερχόσασταν στο Δήμο, εσύ και κάποιοι από την ομάδα σου, όχι όλοι βέβαια, που ερχόσασταν εδώ και το μόνο πράγμα που σκεφτόσασταν, πού θα σκορπίσετε χρήματα” ή όταν το Μάιο του 2011 έλεγε απευθυνόμενος στην προηγούμενη δημοτική αρχή “Είχατε διαλύσει την πόλη και τολμάτε και βγάζετε γλώσσα” (διαβάστε αναλυτικά και δείτε βίντεο εδώ); Επιπλέον η επιμονή του τ. δημάρχου να είναι στα 65 του για 4η (!) φορά υποψήφιος έχει οδηγήσει το χώρο του σε κατακερματισμό κι εσωστρέφεια. Τόσο λοιπόν το βαρύ παρελθόν όσο και το παρόν, μάλλον αποκλείουν και την επιλογή Ζορμπά.
Χθες πάντως αποκαλύφθηκε από τον υποψήφιο Δήμαρχο, Γιάννη Μυλωνάκη κατά τη συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό πως αυτήν την περίοδο λαμβάνουν χώρα συζητήσεις κι επαφές με τον Κώστα Κρητικίδη. Αν σταθεί κανείς στον τρόπο με τον οποίο μίλησε ο επικεφαλής των "Αλλάζουμε", τότε δεν αποκλείεται να βρισκόμαστε σε παραμονές σημαντικών ανακοινώσεων.
Οι ρεαλιστικές επιλογές του κ. Κρητικίδη δεν είναι πολλές. Δεδομένου ότι δέχθηκε να αναλάβει την παράταξη, αυτό σημαίνει πως επιθυμεί να έχει ενεργό ρόλο στα πράγματα. Συνεπώς θα πρέπει να λάβει μια απόφαση, είτε αυτή είναι η συνεργασία με τους "Αλλάζουμε", είτε η αυτόνομη κάθοδός του στις εκλογές.
Μπορεί σε αυτό το δίμηνο να απολαμβάνει, ίσως δικαιολογημένα σε ένα βαθμό, το ρόλο του περιζήτητου γαμπρού ή του σοφού του Δημοτικού Συμβουλίου καθώς επίσης να τον εκθειάζουν όσοι κάποτε τον άδειαζαν αφού διαθέτει πείρα και γνώσεις, ωστόσο για ορισμένες αποφάσεις ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος. Για να στείλεις την μπάλα στο τέρμα έχεις δύο επιλογές, είτε θα τρέξεις προς αυτήν είτε θα σουτάρεις μόλις φτάσει στο πόδι σου. Άπαξ και περάσει, η συνήθης εξέλιξη είναι να καταλήξεις ο ίδιος ανακατεμένος μέσα στα δίχτυα. Η μπάλα αυτή την στιγμή βρίσκεται πολύ κοντά στο πόδι του. Το γνωρίζει τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι.
