Όταν σε καλούν κάπου, περισσότερο τιμητικά λόγω του θεσμικού σου ρόλου, τότε το σωστό είναι να παραμείνεις τυπικός και μετρημένος. Αν φυσικά αποφασίσεις να πας. Αν σου απευθύνουν το λόγο, οφείλεις να τοποθετηθείς σχετικά με την περίσταση. Αυτό επιτάσσει το fair play. Ωστόσο όσοι βρεθήκαμε στο Δημόκριτο στην εκδήλωση του Βασίλη Γιαννακόπουλου για τα 25 χρόνια παρουσίας του στα κοινά της Αγίας Παρασκευής, κοιταζόμασταν καλά καλά να δούμε αν πραγματικά ακούμε καλά, όταν ο λόγος δόθηκε στο Δήμαρχο, Γιάννη Σταθόπουλο.Του Στρατή Μαζίδη
Ο κ. Σταθόπουλος, αν μη τι άλλο, διέθετε μια πολιτική ευγένεια και δε χτυπούσε κάτω από τη μέση. Τουλάχιστον σε φανερό επίπεδο. Αυτό στο Δημόκριτο έπαψε δυστυχώς να ισχύει. Αντί να λάβει ένα λεπτό το λόγο, να πει πχ περασμένα-ξεχασμένα όλα τα παλιά και να ευχηθεί καλή επιτυχία στο μέχρι χθες πολιτικό του αντίπαλο, προέβη σε μια καθαρά δική του προεκλογική ομιλία επιτιθέμενος σε ανθρώπους ως όψιμος υπερασπιστής του κ. Γιαννακόπουλου. Κι επειδή την ώρα που μιλούσε, παρατηρούσα τον κόσμο, σημείωσα αρκετούς να σχολιάζουν όσα έλεγε, οι οποίοι θα ήθελαν να λάβουν το λόγο και να του θυμίσουν τι συνέβη το 2010.
Ακούγαμε το Δήμαρχο να μιλά και μονολογούσαμε όπως ο Λάμπρος Κωνσταντάρας: Δεν είναι αυτός ρε παιδιά! Αν και πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί έπρεπε να δοθεί ο λόγος τόσο στο Γιάννη Σταθόπουλο όσο και το Βασίλη Ζορμπά έχοντας στο μυαλό τους το πως έφυγε ο Βασίλης Γιαννακόπουλος από το Δημαρχείο.
Από τα 5 1/2 λεπτά (!) που μίλησε, στο δεύτερο ήμισυ ανέφερε:
«Στη διάρκεια της δικής μου θητείας, ο Βασίλης ο Γιαννακόπουλος και ο Κώστας ο Κρητικίδης βοήθησαν σημαντικά σε θέματα που προέκυψαν και ως τέτοιο παράδειγμα είναι η επίλυση του θέματος του οικοπέδου Μακρή για όποιον καταλαβαίνει αγιοπαρασκευιώτη, όπως και για την απόκτηση του Ιόλα αλλά και για άλλα θέματα. Στήριξαν αυτές τις επιλογές μακριά από στείρα αντιπολιτευτική συμπεριφορά. Και μάλιστα κριτικαρίστηκαν και για αυτήν τους την στάση. Υπήρξαν και άνθρωποι οι οποίοι έκαναν κριτική για το αν μπορεί να ψηφίζει ο ένας ή ο άλλος δημοτικός σύμβουλος αυτό ή εκείνο το θέμα. Και επιτέθηκαν στο Βασίλη το Γιαννακόπουλο και στον Κώστα τον Κρητικίδη.
Βρισκόμαστε όμως σε μια νέα συγκυρία που προκύπτει από το νόμο της απλής αναλογικής και απαιτεί συνεργασίες πριν ή μετά τις εκλογές. Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων δείχνει ότι μπορούμε πολλοί, αρκετοί και σίγουρα με την παράταξη του Βασίλη του Γιαννακόπουλου που τώρα πλέον επικεφαλής είναι ο Κώστας ο Κρητικίδης, αν θέλετε και θέλω να το πω ευθέως, ο καλύτερος από όλους μας δημοτικός σύμβουλος όλα αυτά τα χρόνια, και δεν το λέω για να, για να χαϊδέψω αυτιά. Νομίζω λοιπόν ότι μπορούμε να συνεργαστούμε στα μεγάλα ζητήματα και στα μικρότερα βεβαίως διορθώνοντας λάθη και παραλείψεις ο ένας του άλλου. Προτείνω λοιπόν ανοικτά, η μέρα είπαμε είναι του Βασίλη του Γιαννακόπουλου, την κοινή, το διάλογο και την επικοινωνία για όλων των ειδών τις συνεργασίες ακόμη και προεκλογικά. Η πρόταση είναι δική μας και απευθύνεται ανοικτά στην ομάδα που ο Βασίλης, σε μια ικανή ομάδα που παρέδωσε στον Κώστα τον Κρητικίδη και που από δω και πέρα θα πάρει εκείνος τις ευθύνες του μέλλοντος»
Ας τα δούμε όμως πιο αναλυτικά:
«Στήριξαν αυτές τις επιλογές μακριά από στείρα αντιπολιτευτική συμπεριφορά», ο κ. Σταθόπουλος μπορεί να βάλει το βίντεο της επίμαχης συνεδρίασης για την απόκτηση της Βίλας Ιόλα και να καταγράψει σε ένα χαρτί τις τοποθετήσεις-σφυροκόπημα των Γιαννακόπουλου-Κρητικίδη κατακεραυνώνοντας το Δήμαρχο σημειώνοντας πόσες φορές ο πρώτος δήλωσε ξεκάθαρα "θα καταψηφίσουμε".
«Και μάλιστα κριτικαρίστηκαν και για αυτήν τους την στάση», από πότε απαγορεύεται η κριτική; Υπάρχουν άνθρωποι που πολιτεύονται, ψηφίζουν ανάποδα από ότι διατυμπάνιζαν επί 4 ώρες, κρίνουν το οικονομικό μέλλον της πόλης για τα επόμενα χρόνια αλλά είναι υπεράνω κριτικής; Πάντως το 2014 τις παραμονές της δεύτερης Κυριακής που δέχθηκαν όση κριτική γινόταν για την στάση τους, ο κ. Σταθόπουλος δεν είχε κανένα πρόβλημα με αυτό.
«Υπήρξαν και άνθρωποι οι οποίοι έκαναν κριτική για το αν μπορεί να ψηφίζει ο ένας ή ο άλλος δημοτικός σύμβουλος αυτό ή εκείνο το θέμα», κριτική έκαναν, δεν εγκλημάτισαν. Με τη μόνη διαφορά ότι η ανάγνωση της κριτικής δεν είναι υποχρεωτική, οι συνέπειες όμως της ψήφου του ενός ή του άλλου δημοτικού συμβούλου έχουν επιπτώσεις, ενίοτε δραματικές, σε όλους μας. Ιδίως όταν η ψήφος είναι αντίθετη σε όσα έλεγαν για ένα θέμα την ώρα της συζήτησης.
«Και επιτέθηκαν στο Βασίλη το Γιαννακόπουλο και στον Κώστα τον Κρητικίδη», ποιος θα το περίμενε αυτό από όσους ζήσαμε πολύ κοντά τις δύο παρατάξεις το 2010 και το 2014. Αντί για σχολιασμό πατήστε play στο παρακάτω σύντομο απόσπασμα όπου ο αριστερός Μάνος Αποστόλου = Γιάννης Σταθόπουλος, Φαρλάκου - ποιητής Φανφάρας = η παράταξη Γιαννακόπουλου και Βασίλης Βασιλάκης = όλοι όσοι έχουμε μνήμη και ξέρουμε πράγματα
«Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων δείχνει ότι μπορούμε πολλοί, αρκετοί [εννοεί να συννενοηθούμε]», με τέσσερις ανεξαρτητοποιήσεις, μια πέμπτη που έρχεται, και 2-3 ασυνεπείς δημοτικούς συμβούλους μάλλον δείχνει ότι κάποιοι δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Επιπλέον όταν ο Γιάννης Σιδέρης μιλούσε στο Δημοτικό Συμβούλιο για μια δημοτική ομάδα που δεν είναι δεμένη πριν λίγους μήνες ή μάθαινε τελευταία στιγμή μέσω e-mail την πρόθεση για εκδηλώσεις στα χαλάσματα του Ιόλα, ποιοι και πώς συνεννοούνται;
«Προτείνω λοιπόν ανοικτά, η μέρα είπαμε είναι του Βασίλη του Γιαννακόπουλου, την κοινή, το διάλογο και την επικοινωνία για όλων των ειδών τις συνεργασίες ακόμη και προεκλογικά», κοινή κάθοδο με τη συνέχεια μιας παράταξης για την ανατροπή της οποίας το 2010 συνέβαλε τα μέγιστα:
«Η πρόταση είναι δική μας και απευθύνεται ανοικτά στην ομάδα που ο Βασίλης, σε μια ικανή ομάδα που παρέδωσε στον Κώστα τον Κρητικίδη», αναρωτιέμαι αν υπήρχε εκείνη την ώρα η δυνατότητα παρέμβασης, θα μπορούσε ο Δήμαρχος να μας απαριθμήσει 20 μέλη της ικανής ομάδας που έχει ξεχωρίσει και που διακρίνεται ο καθένας; Στην ικανή ομάδα εννοεί και το Γιάννη Γουργούλη;
Πως είναι δυνατόν να συνεργαστεί κανείς με τον Κώστα Κρητικίδη (Νο 2 της δημοτικής αρχής Γιαννακόπουλου) και λοιπά μέλη της ομάδας όταν επί των ημερών τους «σημειώθηκε απραξία, υπήρξε στασιμότητα, πήγε να οικοδομηθεί ο Υμηττός (! άλλο αυτό πάλι), σπαταλήθηκε δημόσιο χρήμα, στηρίχθηκαν ιδιωτικά συμφέροντα ενάντια στην πόλη και χρησιμοποιήθηκαν φερέρωνα για να σε λασπολογήσουν ενώ επιδείχθηκε συμπεριφορά απόλαυσης εξουσίας και πληρωμένης δημοσιότητας»;
Ξέχασαν κάποιοι,
τι ειπώθηκε στην Τραβιάτα στη Συνέλευση της Νίκης την Τρίτη μετά την πρώτη Κυριακή του 2010;
τι ειπώθηκε την Τετάρτη στη Συνέλευση της Συμμαχίας Ευθύνης μετά την πρώτη Κυριακή του 2014;
τι έλεγαν σε μένα παρουσία κι άλλων προσώπων στο εκλογικό κέντρο της Νίκης το βράδυ της Πέμπτης πριν τη δεύτερη Κυριακή το 2014;
τι αναρτούσαν για λίγα λεπτά της ώρας το βράδυ της Παρασκευής στο Facebook πριν τη δεύτερη Κυριακή το 2014 μετά από κάτι ζεϊμπέκικα; Όλο και κάποιοι θα το έχουν κρατήσει.
«Δε χρειάζεται να θυμηθείς. Tο ξέρουμε» όπως θα έλεγε κι ο σπουδαίος μας ποιητής, Γιάννης Ρίτσος.
Τα πράγματα φαίνεται πως είναι πολύ δύσκολα πλέον για κάποιους.
Μάλλον μετά την επικείμενη αποχώρηση του Γιάννη Σιδέρη και την οριστική πλέον κατάρρευση του επιθετικού προσδιορισμού "ανεξάρτητη" πριν το "δημοτική κίνηση", αναζητείται ένα νέο άλλοθι, μια καινή επικάλυψη ανεξαρτησίας έστω και με πράσινο χρώμα αυτή τη φορά μιας και το γαλάζιο έχει τελειώσει.
Ειλικρινά δεν μπορώ δε φανταστώ πως εισέπραξε την παραπάνω πρόταση ο Κώστας Κρητικίδης που στο μεσοβδόμαδο του 2014 δε συζητούσε καν την επιλογή "Σταθόπουλος" ενθυμούμενος το 2010 και ο οποίος βλέπει ένα μεγάλο κομμάτι της ομάδας Σταθόπουλου να βρίσκεται πλέον στο πλευρό του Γιάννη Μυλωνάκη, αλλά και πως ηχεί η πρόταση Σταθόπουλου στα αυτιά των Παπαμιχαήλ και Παπαγεωργίου, διότι για να κλείσουμε ξανά με τα λόγια του άλλου μεγάλου μας ποιητή και διπλωμάτη, Γιώργου Σεφέρη, η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.
