Αρκετές φορές στο παρελθόν έχουμε ασχοληθεί με την επικρατούσα κατάσταση στη λεωφόρο Μεσογείων η οποία δεν προσφέρεται για περπάτημα αλλά ακτιβισμό, extreme sports, ασέβεια στα δικαιώματα των άλλων.
Του Στρατή Μαζίδη
Στη λεωφόρο Μεσογείων δεν μπορείς να περπατήσεις. Μπορείς να κάνεις ελιγμούς, να προσέχεις τα βήματά του από τα διάφορα εξογκώματα μη τυχόν και βρεθείς στο έδαφος, να αναγκαστείς να κατέβεις στο οδόστρωμα για να φτάσεις στον προορισμό σου.
Τι κι αν η λεωφόρος Μεσογείων:
> είναι ο μεγαλύτερος δρόμος του Δήμου Αγίας Παρασκευής
> ενώνει τη μια άκρη της πόλης με την άλλη και τις πάνω με τις κάτω περιοχές
> συγκεντρώνει πλήθος καταστημάτων και δημοσίων υπηρεσιών
> αποτελεί τον καθρέπτη της πόλης για τους διερχόμενους οδηγούς
Ωστόσο παραμένει απροσπέλαστη, κακάσχημη, άτακτη και πενταβρώμικη. Το γεγονός μάλιστα ότι οι παρακάτω φωτογραφίες είναι στο σημείο απέναντι από το Δημαρχείο αναδεικνύει και την αδιαφορία της Δημοτικής Αρχής, η οποία για να είμαστε ειλικρινείς είναι διαχρονική. Πόσο πιο διαφορετική θα ήταν η εικόνα της πόλης αν ο κεντρικός της δρόμος, ήταν καθαρός και φιλικός στον πεζό;
Είναι προφανώς πολύ δύσκολο να αναπλαστούν τα πεζοδρόμια και να μπουν κάγκελα. Και μη μας πει κανείς ότι δε γίνεται. Συνέβη κάποτε στην Αθήνα. Είναι προφανώς πολύ δύσκολο να καταλάβουν κάποιοι ότι η ελευθερία τους φτάνει μέχρι το σημείο της ελευθερίας των άλλων. Το πρόβλημα είναι άλλο, λέγεται πολιτικό κόστος.