Studio-Dee / pixabay[/caption]Η χθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αγίας Παρασκευής με την καταψήφιση του θέματος της έγκρισης κανονισμού λειτουργίας θρησκευτικών εμποροπανηγύρεων ανέδειξε δύο βασικά χαρακτηριστικά. Το πρώτο λέγεται φόβος. Το δεύτερο λέγεται διχασμός με σκοπό την πόλωση.
Του Στρατή Μαζίδη
Παρακολουθώντας κανείς συνεδριάσεις του Δ.Σ. αντιλαμβάνεται ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ορισμένες βασικές έννοιες. Χθες λοιπόν καταψηφίστηκε το παραπάνω θέμα. Στη μειοψηφούσα (και επίσημα) Δημοτική Αρχή δεν άρεσε αυτό και από μέλη της ασκήθηκε κριτική στρεψοδικώντας τόσο πάνω σε βασικές νομοθετικές έννοιες όσο και στην ίδια την πραγματικότητα.
Ο υπάρχων εκλογικός νόμος είναι τέτοιος ώστε δίνει ακόμη και σε μια Δημοτική Αρχή που πέτυχε ισχνή νίκη στις εκλογές μία καθαρή πλειοψηφία στο Σώμα παρέχοντας 20 δημοτικούς συμβούλους. Γιατί το κάνει αυτό; Για να διοικήσει αυτός που επικράτησε, έστω οριακά και όχι όσοι επιλέχθησαν από τους ψηφοφόρους να καθίσουν στα αντιπολιτευτικά έδρανα. Συνεπώς την ευθύνη ψήφισης των θεμάτων την έχει η Δημοτική Αρχή και για αυτό μάλιστα ο νομοθέτης έχει προβλέψει να της δίνει, όπως στην περίπτωση της πόλης μας, κι έναν αέρα αρκετών συμβούλων ώστε να διατηρεί την πλειοψηφία ακόμη και με απώλειες.
Αν μια Δημοτική Αρχή κατορθώσει να απωλέσει τόσους όσους χρειάζεται για να χάσει την πλειοψηφία, τότε αυτό συνιστά δική της αποτυχία. Ειδικά, όταν στους αποχωρήσαντες διακρίνεις επιχειρήματα βασικών κεντρικών επιλογών της πολιτικής ηγεσίας.
Αυτά όσον αφορά το νομοθετικό πλαίσιο διότι στην πραγματικότητα την απώλεια της πλειοψηφίας την έχει υποστεί η Νίκη των Πολιτών σε συνεδριάσεις εδώ και πολύ περισσότερο καιρό. Όταν αριθμούσε μεν 18 ή 17 αλλά τα μέλη της δημοτικής της ομάδας δε διακρίνονταν για τη συνέπειά τους. Ωστόσο επειδή μεγάλο μέρος, ιδίως της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και η τρίτη παράταξη, συχνά απουσιάζουν, μπορούσε να περνά θέματα. Π.χ. ο προϋπολογισμός του 2017 που ψηφίστηκε το Δεκέμβριο του 2016, όταν η Δημοτική Αρχή είχε την πλειοψηφία, δε θα είχε περάσει αν παρίστατο το σύνολο της δημοτικής ομάδας της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και της τρίτης παράταξης. Ομοίως, η αγορά της Βίλας Ιόλα το περασμένο καλοκαίρι θα είχε αποτραπεί αν η δημοτική ομάδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν παρούσα στο σύνολό της κατά τη συνεδρίαση.
Ακόμη και χθες, που διαμαρτυρόμενα μέλη της συμπολίτευσης ισχυρίζονταν πως ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η αντιπολίτευση πρέπει να ψηφίζει τα θέματα, ας αναλογιστούν ότι αν δεν απουσίαζαν τρία μέλη της (το ένα έχει μήνες να εμφανιστεί, τα άλλα δύο τα βλέπουμε τουλάχιστον μια φορά στο κάμποσο), ο κανονισμός θα είχε εγκριθεί. Εκτός όμως τούτου η αντιπολίτευση έχει ένα θεσμικό ρόλο. Κάποιοι τον έχουν λάβει στα σοβαρά, κάποιοι άλλοι όχι. Επιπλέον, όταν δημοτικοί σύμβουλοι θέτουν ερωτήματα στον εισηγητή του θέματος (εν προκειμένω το Δήμαρχο) και δε λαμβάνουν απαντήσεις, γιατί να υπερψηφίσουν;
Θα πρέπει όμως και η Δημοτική Αρχή να αποφασίσει, έστω μετά από τέσσερα χρόνια, τι ακριβώς επιθυμεί. Θέλει τη συνεργασία της αντιπολίτευσης ή όχι; Αν τη θέλει, τότε δεν μπορεί να τη φέρνει προ τετελεσμένων ή να απαξιώνει με υποτιμητικές εκφράσεις όσους ασκούν σκληρή μεν αλλά σε θεσμικό επίπεδο δε κριτική. Αν πάλι δεν την ενδιαφέρει, τότε ποιος ο λόγος κάθε φορά της αναταραχής;
Είναι πλέον φανερό και ίσως μετά από κάποια πρόσφατα γεγονότα (π.χ. η ανάληψη δράσης για τον αθλητισμό από τους "Αλλάζουμε" οι οποίοι στην πράξη κάνουν τη δουλειά που θα όφειλε να κάνει ο ΠΑΟΔΑΠ, υποκαθιστούν δηλαδή το Δήμο) αλλά και τη δυσκολία διεξαγωγής των συνεδριάσεων πως υπάρχει μια απώλεια της ψυχραιμίας και ένας φόβος. Και τα δύο σε ανθρώπινο επίπεδο είναι κατανοητά. Ωστόσο το πολωτικό / διχαστικό κλίμα με τον οξύ λόγο σε προσωπικό και όχι θεσμικό επίπεδο από μερίδα της Δημοτικής Αρχής θα πρέπει να σταματήσει. Ας μην κάνει όσα η ίδια είχε διαγνώσει στους προκατόχους της, τους οποίους διαδέχθηκε και για αυτό το λόγο.
