Bru-nO - pixabay[/caption]Δε γνωρίζω αν έχει νόημα να γιορτάζουμε πλέον στην Ελλάδα την εργατική Πρωτομαγιά όταν έχουν καταλυθεί τα παντά και η επισφράγιση αυτής της κατάλυσης έρχεται δια χειρός των αυτόκλητων προστατών των εργασιακών δικαιωμάτων. Σίγουρα όμως δεν έχει νόημα να κάνουμε ουσιαστικά την ίδια εκδήλωση πολλές φορές το χρόνο και πληρώνοντας για αυτό.
Του Στρατή Μαζίδη
Το πρωτομαγιάτικο στεφάνι μας στοίχισε € 2.899,12 για μια εκδήλωση όπου πλην των συνηθισμένων προσώπων, δεν είδαμε να δίνουν οι δημότες της Αγίας Παρασκευής το "παρών". Το ίδιο έργο επαναλαμβάνεται αρκετές φορές το χρόνο με το λογαριασμό όμως να πληρώνουν όλοι οι δημότες που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πολύ υψηλότερος (πχ δεξίωση Πολιούχου). Εξαιρούνται οι εκδηλώσεις με τη συμμετοχή συλλόγων ή διάφορων τμημάτων κοινωνικών δομών του δήμου καθώς τα μέλη αυτών διασφαλίζουν σε επίπεδο επικοινωνίας την παρουσία αρκετού κόσμου.
Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι το κόστος. Το κόστος καθίσταται μέρος του προβλήματος μιας συνολικότερης και ευρύτερης απογοητευτικής εικόνας όσον αφορά αυτό που καλούμε εκδηλώσεις τα τελευταία χρόνια. Όταν οι ανταποκρινόμενοι είναι ως επί το πλείστον τα ίδια άτομα κάθε φορά με χαρακτηριστικό γνώρισμα ότι πρόσκεινται στενά ή ανήκουν στο γενικότερο περιβάλλον της σημερινής Δημοτικής Αρχής, τότε αυτό σημαίνει δύο πράγματα: α. είτε κάτι δεν πάει καλά, β. είτε δεν απευθύνονται σε όλους εμάς τους δημότες όσα υλοποιούνται (υπάρχει μάλιστα μια ισχυρή ένδειξη προς τούτο που όμως δε θα αποκαλύψουμε για την ώρα).
Περισσότερο γίνονται κάποια πράγματα για να γίνουν και να παρουσιαστούν ως επιτυχημένα, δίχως να είναι, παρά για να προσφέρουν κάτι διαφορετικό στους περίπου 100.000 κατοίκους αυτής της πόλης.
Η επιτυχία μιας εκδήλωσης όμως κρίνεται από τη μαζική προσέλευση των πολλών, διαφορετικών και αγνώστων. Κι αυτό δεν υπάρχει!
