geralt - pixabay[/caption]Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει ξανά μια συζήτηση σχετικά με τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αγίας Παρασκευής και τις παθογένειές του. Αυτή εδώ η γωνιά έχει εντοπίσει και επισημάνει αρκετά νωρίς τα προβλήματα. Είτε εκείνα που κληρονομήθηκαν από την προηγούμενη δημοτική αρχή είτε αυτά που προστέθηκαν στην πορεία.
Του Στρατή Μαζίδη
Επί της ουσίας έχουμε να κάνουμε με το αλυσιδωτό τρίπτυχο > αδιαφορία - ανοχή - απαξίωση. Ευθύς εξαρχής σημειώναμε ότι το Δημοτικό μας Συμβούλιο μπορεί να έχει στα χαρτιά 33 δημοτικούς συμβούλους, εν τοις πράγμασι όμως μετρούσε γύρω στους 25-30 αφού υπήρχαν τουλάχιστον 3-4 στελέχη της συμπολίτευσης που έδιναν το "παρών" όποτε το θυμόντουσαν, άλλα 2 της αξιωματικής αντιπολίτευσης και από την ελάσσονα ακόμη 1-2 άτομα. Τους τελευταίους μήνες το κλάσμα παρόντων / συνόλου είναι κάποιες φορές μικρότερο από το 1/2.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι ευθύς εξαρχής ούτε ο Πρόεδρος του Σώματος με το θεσμικό του ρόλο εφάρμοσε τα δέοντα (προειδοποιώντας αυστηρά στην αρχή και εφαρμόζοντας τον κανονισμό που προβλέπει έκπτωση από το αξίωμα για όποιον απουσιάζει ορισμένο αριθμό συνεδριάσεων) ούτε οι επικεφαλής τράβηξαν το αυτί των στελεχών τους. Η μεν αντιπολίτευση δεν μπορούσε να βγάλει στη σέντρα του μόνιμους απόντες της συμπολίτευσης απαιτώντας από τον κ. Βλάχο να εφαρμόσει τα προβλεπόμενα, διότι σε μια τέτοια περίπτωση θα κινδύνευαν και δικά τους στελέχη.
Υπήρξε λοιπόν μια...χαλαρή προσέγγιση της αποστολής που ανετέθη στους αιρετούς από τους δημότες η οποία επιδεινώθηκε από την ανιαρή διαδικασία αφού: α. οι συνεδριάσεις ποτέ δεν ξεκινούν στην ώρα τους, β. δίνεται ο λόγος πολύ συχνά σε μη αιρετά πρόσωπα χωρίς λόγο, γ. ο Πρόεδρος δεν εστιάζει αποκλειστικά στη διαδικασία αλλά συχνά πυκνά παρεμβαίνει διακόπτοντας και σχολιάζοντας τους ομιλούντες, δ. οι παλαιότεροι δε βοηθούν τη διαδικασία και δεν προάγουν την πολιτική.
Πρόσφατα διάβασα σε σχόλιο ότι ίσως θα έπρεπε να επανέλθει η αποζημίωση των δημοτικών συμβούλων για τις συνεδριάσεις. Δε συμφωνώ, κι αν ακόμη γινόταν, θα έπρεπε να έχει αυστηρότατους όρους. Μήπως οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν πληρώνονταν μέχρι και το 2011; Μέχρι τότε η πόλη έτρεχε με ιλλιγιώδη ταχύτητα και ξαφνικά φρέναρε; Δεν υπήρχαν σύμβουλοι που έδιναν το "παρών" για να μπουν στο payroll και μετά αποχωρούσαν; Δεν υπήρχαν στελέχη δημοτικών αρχών που δεν είχαν ιδέα του τι συζητείτο, ήξεραν μόνο από φαγητά και πίτες, και έμεναν για να ψηφίζουν; Άλλωστε 300 βουλευτές έχουμε και τους χρυσοπληρώνουμε. Βλέπετε να αποδίδουν; Επιπρόσθετα η πλειοψηφία των υποψηφίων τι μας λέει προεκλογικά; Ότι επειδή είμαι πολύ πετυχημένος, θέλω να προσφέρω και στην πόλη μου. Όμως η προσφορά δεν πληρώνεται.
Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Στο επίπεδο και τους επικεφαλής. Όταν οι συνδυασμοί καταρτίζονται με πυξίδα ποιος έχει κόσμο στον Τσακό ή τον Αι-Γιάννη ή πελατεία στο μαγαζί κ.ο.κ. και όχι στο βιογραφικό ως προς το τι έχει δημιουργήσει ο καθένας μόνος του στη ζωή του, το αποτέλεσμα θα είναι αυτό. Ποιο; Βαριεστημένες φιγούρες σε αγγαρεία. Οι υποψήφιοι δήμαρχοι συνθέτουν ψηφοδέλτια με ημερομηνία λήξης την πρώτη Κυριακή, ενώ χρειαζόμαστε μέχρι την τελευταία Παρασκευή της μεθεπόμενης ορκομωσίας. Είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.
