Η Αγία Παρασκευή και το Facebook ως μέσο διοίκησης, αντιπολίτευσης, ελέγχου, εκτόνωσης κι εν τέλει...αδράνειας

[caption id="attachment_66452" align="aligncenter" width="500"]facebook-2387089_960_720 Mediamodifier - Pixabay[/caption]

Η διάδοση τόσο της χρήσης του διαδικτύου όσο και των κοινωνικών δικτύων, ιδίως του Facebook, δεν άφησε το Δήμο Αγίας Παρασκευής ανεπηρέαστο. Τα τελευταία χρόνια παρατηρεί κανείς μια κλιμακούμενη αγκίστρωση της πόλης στο διαδίκτυο και όχι την πραγματική ζωή.


Του Στρατή Μαζίδη


Το Facebook είναι χρήσιμο αρκεί να ξέρεις τα μυστικά του, το που και πως μπορείς να βασιστείς σε αυτό. Επίσης δεν έχει καμία σχέση με τον ελβετικό σουγιά, δηλαδή δεν κάνει (για) όλες τις δουλειές. Ωστόσο ως ισχυρό ναρκωτικό δημιουργεί την ψευδαίσθηση της αναγνωρισιμότητας, της αποδοχής από όλους για κάτι που είπαμε ή ανεβάσαμε και του ότι όλα τελούν υπό έλεγχο.


Ο τοπικός πολιτικός κόσμος το εργαλειοποιεί σε υπέρμετρο βαθμό σε κάποιες περιπτώσεις ώστε να προκαλεί βλάβη παρά να βοηθά. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι διαρκώς online κοινοποιώντας κάθε πέντε λεπτά με ακρίβεια τρένου. Άλλοι πάλι ανακάλυψαν εσχάτως πως πατιούνται τα κουμπιά σχολιάζοντας το κάθε τι κι ενίοτε κακοποιώντας την ελληνική γλώσσα. Έτεροι γνωστοποιούν την παραμικρή τους κίνηση λέγοντάς μας κάθε λίγο ότι "ξεκινούν", "αρχίζουν" ή πως "πάνε δυνατά" διαρκώς στο ίδιο σημείο. Άλλοι πάλι οικοδομούν ένα δημοφιλέστατο προφίλ προβάλλοντας φωτογραφίες δράσεων που θα έπρεπε για ευνόητους λόγους να αποφεύγουν.


Η σελίδα του Δήμου λειτουργεί ως αναμεταδότης διαφόρων ειδήσεων, πολλές φορές άσχετων με αυτό που αφορά το Δήμο. Λειτουργεί ανταγωνιστικά και όχι υπηρεσιακά.


Άλλοτε πάλι το Facebook λειτουργεί ως κορτιζόνη. Είναι το φάρμακο για κάθε νόσο. Ανοίγονται ομάδες διαμαρτυρίας και υπάρχει η αξίωση μετά οι αρμόδιοι να πρέπει να απαντούν. Επίσης πολλοί αναρτούν εκεί φωτογραφίες και σχόλια για τα στραβά που εντοπίζουν, αντί απλά να πάρουν στο 10508 τη ΔΕΗ για τα φώτα που μια ζωή ανάβουν όποτε θέλουν ή το 100 για αυτόν που πάρκαρε στο πεζοδρόμιο. Θεωρούν ότι αν καλέσουν το 100 είναι ρουφιάνοι, ενώ αν δημοσιοποιήσουν με φωτογραφία, εικονιζόμενο τον αριθμό κυκλοφορίας του παραβάτη και ζητώντας από άλλους να κάνουν τη "βρώμικη" δουλειά, δεν είναι.


Το παραμικρό,


Χ γίνεται αιτία ανάρτησης ή αυτοδιαφήμισης στο facebook για τον κάθε φιλόδοξο τοπικό πολιτικό


Χ γίνεται αιτία βαρβάτης διαμαρτυρίας


Και κάπως έτσι χάνουμε τα μεγάλα και τα σημαντικά σε αυτήν την πόλη.


Εμπόριο ναρκωτικών στον Υμηττό, λαθροθηρία με κίνδυνο της ζωής των επισκεπτών του βουνού, το απαράδεκτο χάλι στην πλατεία Κοραή, τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια της Μεσογείων, η υψηλή εγκληματικότητα, τα θέματα της καθαριότητας, η απουσία αθλητικών χώρων για τους δημότες, οι υποδομές που δεν αποκτήσαμε, τα δύο μέτρα και δύο σταθμά, δεν απασχολούν απλά κανέναν. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τους δημότες. Για αυτό και οι δημότες όταν έρχονται οι εκλογές δεν ενδιαφέρονται για αυτούς. Δεν είναι τυχαίο ότι αν ανάγετε τους αριθμούς των ψήφων τους επί του συνόλου των κατοίκων, τότε αποκαλύπτονται τα αληθινά τους χαμηλά πραγματικά ποσοστά. Ωστόσο το σύστημα είναι έτσι δομημένο ώστε η αδιαφορία να μην έχει τις ίδιες επιπτώσεις σε όλες τις πλευρές.


Τα likes δεν είναι ψήφοι, ούτε άμεση δράση για ένα στραβό που εντοπίζεται, ούτε σημαντικό βήμα υλοποίησης μιας θετικής πρότασης. Νομίζω ότι πρέπει να βγούμε λίγο από τον εικονικό κόσμο του Facebook.

Νεότερη Παλαιότερη