Η απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα μπορεί να έληξε, όμως η διαχρονική πληγή της πόλης, η κατάσταση του Υμηττού όχι μόνο παραμένει ανοικτή αλλά διαρκώς επιδεινώνεται. Το βουνό αντί για αιχμή του δόρατος εξελίσσεται σε κερκόπορτα δυσφήμισης.Του Στρατή Μαζίδη
Και να σκεφθεί κανείς ότι όλοι εμείς οι δημότες, δίχως φυσικά να ερωτηθούμε ποτέ, έχουμε χρυσοπληρώσει τη συμμετοχή μας στον ΣΠΑΥ λαμβάνοντας σε αντάλλαγμα λίγα παγκάκια, 1-2 υδατοδεξαμενές και ένα αγνώστου έτους κατασκευής πυροσβεστικό όχημα, αντί μόνοι μας να σχεδιάσουμε μια πολιτική προστασίας και πραγματικής ανάδειξης του Υμηττού.
Η παρουσία του Δήμου Αγίας Παρασκευής, όχι τώρα αλλά πάντοτε, σταματά στους δύο κάδους λίγα μέτρα πιο πάνω από το Μοναστήρι και σε 1-2 σπασμωδικές δράσεις. Απο εκεί και πέρα το χάος.
Υποτίθεται ότι πας να περπατήσεις στη φύση αλλά στην πραγματικότητα τριγυρίζεις σε μια κακόφημη και άσχημη γειτονιά η οποία μόλις πέσει το φως του ήλιου μετατρέπεται σε ξενοδοχείο ημιδιαμονής και όπως πολλές φορές έχει καταγγελθεί, αγοραπωλησίας ναρκωτικών ουσιών.
Φουντωμένα ζευγάρια καταφεύγουν σε κάποιο άνοιγμα του δρόμου. Στη συνέχεια φροντίζουν να πετάξουν έξω τα απομεινάρια του πάθους τους τα οποία θα συντροφεύσουν τα υπόλοιπα σκουπίδια.
Το αποτέλεσμα είναι μια αηδία που σιχαίνεσαι ακόμη και να κοιτάξεις. Αν μάλιστα έχεις μαζί σου παιδιά, πρέπει να είσαι διπλά προσεκτικός. Το οξύμωρο είναι ότι πας στο βουνό να περπατήσεις, να αλλάξεις παραστάσεις, να ξεφύγεις από την ασχήμια της πόλης, να πάρεις καθαρό αέρα και τελικά καταλήγεις να αηδιάζεις.
Ακόμη και στα πιο δύσβατα μονοπάτια, κι εκεί δυστυχώς θα καταλάβεις ότι άνθρωποι με...αγωγή έκαναν το πέρασμά τους.
Η προστασία του βουνού δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στα ζητήματα πυρκαγιάς, τα οποία βέβαια υποδαυλίζονται όταν στον Υμηττό υπάρχουν αρκετά σημεία με εύφλεκτα σκουπίδια είτε των ξαναμμένων είτε όσων βρήκαν ένα βολικό χώρο για χωματερή.
Η πόλη χρειάζεται επιτέλους έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό για τον Υμηττό με αρχή, μέση και τέλος. Είναι το ίδιο ακριβώς βουνό που επισκεπτόμαστε στην Καισαριανή αλλά εκεί η εικόνα διαφέρει.
Κάποιο από τα παιδιά της παρέας μονολόγησε περπατώντας αν αυτοί που ρίχνουν τα σκουπίδια τους στο χώμα, συμπεριφέρονται ομοίως στο σπίτι τους. Είναι τα ίδια παιδιά που δεν μπορούν να πάνε στις παιδικές χαρές, δεν τους αρέσει να επισκέπτονται την άσχημη και συνήθως βρώμικη κεντρική πλατεία Αγίας Παρασκευής και αποτελούν τους αυριανούς σκληρούς κριτές και απαιτητικούς δημότες. Ίσως αυτοί να μπορέσουν να προασπίσουν με τις επιλογές τους καλύτερα την πόλη, από ότι οι πρόγονοί τους.
