Η γνωστή λαϊκή ρήση πως "ο Παράδεισος και η κόλαση είναι εδώ" βρίσκει εντυπωσιακή εκπλήρωση στην κατάσταση η οποία επικρατεί στον Υμηττό στο τμήμα που αφορά το Δήμο μας.
Του Στρατή Μαζίδη
Όσα χρόνια παρακολουθώ τα τοπικά πράγματα δεν είδα κανένα ενδιαφέρον, καμία ουσιαστική πρωτοβουλία και κατάθεση μιας ολοκληρωμένης εμπεριστατωμένης πρότασης για τον Υμηττό.
Αντίθετα ο Δήμος Αγίας Παρασκευής έχει πληρώσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στο ΣΠΑΥ με αντάλλαγμα κάτι βαρελοδεξαμενές, ένα πλαστικό πυροφυλάκιο στον Τσακό και εσχάτως ένα πυροσβεστικό όχημα. Πόσα πράγματα δε θα μπορούσαμε να είχαμε πραγματοποιήσει αν αξιοποιούσαμε μόνοι μας τα χρήματά μας.
Μια πόλη η οποία έχει την τύχη να φιλοξενεί ένα Μοναστήρι 1000 περίπου ετών και δεν το εκμεταλλεύεται.
Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι όπως είχαμε αποκαλύψει παλαιότερα η περιοχή θεωρείται Natura, στην πράξη όμως έχει μετατραπεί σε σκουπιδότοπο.
Φυσικά η καθαριότητα είναι θέμα Παιδείας και Αγωγής του καθενός. Γιατί να κρατήσει ο άλλος το σκουπιδάκι του και να το πετάξει σπίτι αφού μπορεί να το ξεφορτωθεί εδώ;
Ακόμη και μέσα στα μονοπάτια θα συναντήσεις ένα σωρό σκουπίδια.
Αν περπατήσει κανείς περιμετρικά της Μονής θα διαπιστώσει την παρουσία του Παραδείσου και της κόλασης. Μέσα ένας φροντισμένος τόπος αφιερωμένος στο Θεό και απέξω ακριβώς κάτω από τις φυλλωσιές ένα σωρό βρώμικα και εν πολλοίς σιχαμερά σκουπίδια.
Γιατί όμως η πόλη μας δεν αρχίζει να κάνει φανερή την παρουσία της στο βουνό; Αφού η υπηρεσία καθαριότητας έχει ένα τόσο μεγάλο περίσσευμα στα έσοδά της, που είναι ανταποδοτικά, για ποιο λόγο δεν επενδύει στον Υμηττό; Πόσο δύσκολο είναι να τοποθετηθεί ειδική σήμανση (που θα καλεί τους επισκέπτες να σεβαστούν το βουνό) και κάδους απορριμάτων ανά σταθερές αποστάσεις;
Στο μονοπάτι πίσω από το Μοναστήρι υπάρχει μετά από μερικές εκατοντάδες μετρά ένας ερειπωμένος οικίσκος. Ίσως να μην ανήκει στα όριά μας. Για ποιο λόγο όμως δεν αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία με τα Γλυκά Νερά για την αξιοποίησή του είτε ως πυροφυλάκιο είτε για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα η οποία θα φέρει τον κόσμο στο βουνό και θα το αγκαλιάσει.
Επιπλέον θα πρέπει να εξεταστεί η απαγόρευση της πρόσβασης στο βουνό από μια συγκεκριμένα ώρα και μετά αλλά και να δούμε ποιος είναι ο ρόλος της Αστυνομίας σε αυτήν την πόλη όταν ακούγονται τόσα για τον Υμηττό και περίεργες δραστηριότητες. Γνωστός μου επισκέφθηκε πριν λίγες ημέρες το βουνό παρατήρησε κάποιες περίεργες κινήσεις αναγκαζόμενος να κρατά τα παιδιά του σε κοντινή απόσταση για ευνόητους λόγους. Πιθανόν να μην ήταν τίποτε, πιθανόν και να ήταν.
Σε κάθε περίπτωση από τα λίγα θα πάμε στα πολλά.
Η αντιδημαρχία καθαριότητας φαίνεται ότι δίνει βάση στην εικόνα της πόλης αντικαθιστώντας τους άσχημους ογκοδέστατους κάδους με βυθιζόμενους. Ας βάλει μια αρχή και με το βουνό.
