Όποιος έχει καιρό να επισκεφθεί το παρεκκλήσιο του Αγίου Νεκταρίου και την Στέγη Γερόντων, πραγματικά θα εντυπωσιαστεί όχι μόνο από την ανακαινισμένη όψη τους αλλά και από τα απαραίτητα έργα τα οποία χρειάζονταν για να θωρακίσουν τα κτίρια αλλά δεν είχαν πραγματοποιηθεί.
Του Στρατή Μαζίδη
Ήταν 23 Ιουλίου του 2016 όταν θέταμε το ερώτημα στο agiaparaskevi-guide.gr αν "Αυτοί οι άνθρωποι και αυτός ο χώρος δεν αξίζουν επιτέλους μια βοήθεια;" (link) για να λάβουμε την απάντηση μέσω της πραγματικότητας πως, όχι, αυτοί οι άνθρωποι και αυτός ο χώρος δεν αξίζουν επιτέλους μια βοήθεια.
Μετά από κάτι παραπάνω από 30 χρόνια λειτουργίας του Ιδρύματος πραγματοποιήθηκαν εργασίες οι οποίες ήταν απαραίτητες για την ασφάλεια των κτιρίων και συνεπώς των φιλοξενουμένων γερόντων, του προσωπικού, των εθελοντών και των προσκυνητών. Οι περισσότερες αφορούσαν τη στεγάνωση.
Τόσους μήνες κατά τους οποίους εκτελούνται οι εργασίες, ο Δήμος Αγίας Παρασκευής υπήρξε δραματικά απών. Η μόνη προσφορά (από τηλεφώνου) ήταν να δοθούν...μπογιές όταν τα έργα είχαν ήδη προχωρήσει αρκετά.
Κι αν αναρωτηθεί κανείς γιατί θα πρέπει η Στέγη Γερόντων να στηριχθεί οικονομικά από το Δήμο, μια πολύ καλή απάντηση θα ήταν ότι το αποτελεί το κορυφαίο σε παραγωγή φιλανθρωπικού έργου, ίδρυμα της Αγίας Παρασκευής. Δεν είναι μόνο οι γέροντες και οι γερόντισσες που φιλοξενούνται, η πλειοψηφία των οποίων είναι γονείς κατοίκων της πόλης, είναι:
√ οι δεκάδες μερίδες φαγητού που μοιράζονται καθημερινά σε απόρους
√ η συγκέντρωση παντός είδους πρώτης ανάγκης τα οποία διανέμονται σε όσους έχουν ανάγκη
√ η ενίσχυση άλλων συλλόγων με σημαντική δράση, όπως ο Ονήσιμος.
Ένα ίδρυμα - στολίδι για την Αγία Παρασκευή δεν μπορεί να μένει αβοήθητο από πουθενά τη στιγμή κατά την οποία:
- εγκρίνονται € 15.000,00 για να γράψει ένας τ. δημοτικός σύμβουλος κάποιο λεύκωμα ή όπως λέει και η αντιδήμαρχος Πετσατώδη να κάνει το χόμπι του
- διατίθεται ένα σεβαστό ποσό για να συνδράμει ο Δήμος σε δανειακές ανάγκες ναού της πόλης που είχε αγοράσει ακίνητο αλλά έπεσε έξω στους σχεδιασμούς του
- εγκρίνονται πολλές χιλιάδες ευρώ για γλέντια με αφορμή τη Χριστιανοσύνη. Δε θα μπορούσαν κάποιοι να μην κάνουν τα γλέντια τους μια χρονιά και να πουν ότι "αυτά τα δίνουμε φέτος για τα έργα στη Στέγη";
Η μόνη βοήθεια προς τη Στέγη είναι κανένα καφάσι με πορτοκάλια και ροδάνικα όταν μοιράζει ο Δήμος.
Όλοι όσοι εμφανίζονταν ως υποστηρικτές της Στέγης, δε βρήκαν ούτε μια κουβέντα να πουν στο Δημοτικό Συμβούλιο για αυτή. Ακόμη και εκείνοι που είχαν υποχρέωση να πουν. Δε θα πω ονόματα, ακόμη. Ξέρουν αυτοί ποιοι είναι. Όλοι αυτοί οι "φίλοι" του πατρός Κωνσταντίνου που τον "αγαπούν", τον "θαυμάζουν" αλλά τον έχουν γραμμένο. Θα εμφανιστούν προεκλογικά, ίσως πάνε στο πανηγύρι της Εκκλησίας για να φανούν και κανένα πεντάλεπτο-δεκάλεπτο τη Μεγάλη Εβδομάδα όταν τρέχουν από τη μία εκκλησία στην άλλη για να μας πείσουν πόσο πολύ πιστεύουν.
Φταίει και ο πατέρας βέβαια. Είναι κληρικός άλλης εποχής. Περισσότερο ταιριάζει στις μεγάλες αλεξανδρινές μορφές του 5ου μ.Χ. αιώνα. Κοιτάζει το ράσο του και την ιεροσύνη του. Δεν τρέχει σε τραπέζια, δεν τον βλέπεις στο Δημαρχείο, δεν παρακαλά, δε γλύφει, δεν το παίζει παράγοντας, δεν πετάγεται εκεί που δεν τον σπέρνουν, δε θα τον δείτε στο facebook όπως άλλους να αναλώνονται νυχθημερόν. Είναι παπάς, ΠΑΠΑΣ. Αφήνει το έργο να μιλήσει, το Σταυρό του καθημερινού Γολγοθά να υψωθεί.
Σήμερα απηύθυνε πάλι έκκληση στους πιστούς ώστε να μαζευτεί το απαραίτητο ποσό για να εξοφληθεί ο εργολάβος, που ευτυχώς προέκυψε άνθρωπος με κατανόηση και δεν παρατά τα έργα στη μέση. Ποιος ξέρει... Ίσως αυτός ως περαστικός από την πόλη μας να είδε αυτά που οι γηγενείς δε βλέπουν θυμίζοντάς μας τον προφήτη Ησαΐα που έλεγε «ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶν αὐτῶν βαρέως ἤκουσαν καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν μήποτε ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσι, καὶ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσομαι αὐτούς».
Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν ο Θεός επίτηδες δεν αφήνει κάποιους ανθρώπους όχι μόνο να δουν, αλλά και να ευαισθητοποιηθούν διότι αυτή η διαχρονική απάθεια, η τέλεια αναισθησία του Δήμου Αγίας Παρασκευής, δεν μπορεί να εξηγηθεί με ανθρώπινα μέτρα.
Στο μέρος αυτό έχουν συμβεί εκπληκτικά πράγματα που θα καταγραφούν και κάποια στιγμή μετά από πολλά χρόνια - όταν εμείς δε θα είμαστε πια στη ζωή- θα δημοσιευθούν για να φανερωθεί στον κόσμο πως ο Θεός με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο επισκέφθηκε αυτή τη γωνιά της πόλης μας στέλνοντας αγίους, οι οποίοι σήκωσαν Σταυρούς που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί και το έπραξαν αγόγγυστα.
Ας ελπίσουμε έστω και τώρα, την ενδεκάτη ώρα ότι ο Δήμος Αγίας Παρασκευής θα διορθώσει το μέχρι σήμερα ψυχρό πρόσωπό του και πως ίσως μέσω της Freepen.gr όπου αυτό το μήνυμα-έκκληση θα έχει πολύ μεγαλύτερη απήχηση, κάποιοι να κινητοποιηθούν.
