Και αν μεν αυτό γινόταν, ως το πρώτο μέρος μιας παραγωγικής συζήτησης που θα διερευνούσε το τι στραβό έγινε στο παρελθόν και θα κατέληγε στο δεύτερο μέρος ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ στην πόλη για το σήμερα και το αύριό της, θάταν όχι μόνο δικαιολογημένο, αλλά και απόλυτα θεμιτό και αναγκαίο.
Δυστυχώς όμως, κάθε φορά που αναπαράγεται αυτή η συζήτηση, έχει ένα συγκεκριμένο στόχο: την μικροπολιτική και ψηφοθηρική εκμετάλλευση της υπόθεσης. Το 2006 και το 2010 στόχος ήταν ο υποψήφιος δήμαρχος Γιαννακόπουλος, το 2014 ο άλλος υποψήφιος δήμαρχος Σταθόπουλος. Ούτε στην μια ούτε στην άλλη περίπτωση ήταν αυτό που επηρέασε το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας, κατανάλωσε όμως τεράστιο χρόνο στις προεκλογικές συζητήσεις, κλέβοντάς τον από τα άλλα μεγάλα θέματα της πόλης.
Επηρέασε ταυτόχρονα την πόλη, τον πολιτικό διάλογο και την πολιτική θεματολογία. Μια ολόκληρη πόλη σαν να μην πέρασε μια μέρα από το 2000, σαν να μην πέρασαν 16 ολόκληρα χρόνια, με μια αυτιστική εμμονή ψυχαναγκαστικού τύπου καθηλώνει τον πολιτικό διάλογο στο 2000.
- Σαν η Ελλάδα και η πόλη να είναι ίδια όπως τότε το 2000,
- σαν να μην υπήρξε η Ολυμπιακή κοσμογονία, από την οποία η πόλη δεν κέρδισε τίποτε,
- σαν να μην κατασκευάστηκαν τεράστια κοινωφελή δημόσια έργα στην περιοχή, που σαν ανταποδοτικά η πόλη πήρε ένα χορτοκοπτικό για το γήπεδο, σε αντίθεση με άλλες πόλεις που αναγεννήθηκαν χρησιμοποιώντας ακριβώς την μέθοδο των ανταποδοτικών
- σαν να μην έχει ενσκήψει η λαίλαπα της χρεοκοπίας από το 2010 κι έπειτα,
- σαν η πόλη να έχει τις ίδιες ανάγκες σήμερα όπως και πριν 16 χρόνια.
Αλλά το τρις χειρότερο είναι που όλοι αυτοί οι τυμβωρύχοι, θεωρούν πως η πόλη θα είχε λύσει όλα τα προβλήματά της, αν είχε έρθει το ΜΕΤΡΟ στην πλατεία.
Και βέβαια δεν υπάρχει καμιά σοβαρή μελέτη επιπτώσεων (θετικών και αρνητικών), ούτε έστω μια συγκριτική προσέγγιση με άλλους γειτονικούς δήμους, που έχουν προοδεύσει χωρίς ΜΕΤΡΟ στην πλατεία τους, ούτε και καμιά ανάλυση του χαρακτήρα της πόλης, αλλά και των αναγκών της. Το σίγουρο είναι πως η ζωή της πόλης θα επηρεαζόταν σημαντικά, αλλά το ζητούμενο είναι ποια ζωή και ποιας πόλης. Και αυτό μόνο μια σοβαρή επιστημονική μελέτη μπορεί να το προσεγγίσει και όχι το καφενείο.
Αντίθετα, όπως το συνηθίζει εξ άλλου ο λαός μας, με καφενειακού τύπου αναλύσεις σε φιλικές συγκεντρώσεις, στα καφενεία αλλά και στο δημοτικό συμβούλιο, έχει καθηλωθεί στο 2000, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Εχει πάρει την μορφή του "αλάθητου" και της απόλυτης αλήθειας, της οποίας η οποιαδήποτε αμφισβήτηση οδηγεί σε μεσαιωνικού τύπου αντιδράσεις, στην πυρά!!!!
Και βέβαια κανείς δεν μιλάει σοβαρά για τις διαχρονικά χαμένες ευκαιρίες που σημάδεψαν την πόλη:
- για την χαμένη ευκαιρία της διάνοιξης της Καρβελά μέχρι τη Μεσογείων
- της την χαμένη ευκαιρία της πεζοδρόμησης της Αγίου Ιωάννου και των θετικών που θα δημιουργούσε,
- για τις χαμένες ευκαιρίες απόκτησης του ΙΟΛΑ
- για την αξιοποίηση του Πάρκου της Γραβιάς, του κτήματος της Γεωργικής Υπηρεσίας και του βουνού μας, του Υμηττού
- για μια καλή αστική συγκοινωνία για τους κατοίκους της περιφέρειας της πόλης, που σε κάθε περίπτωση είναι και θάταν μακριά από το ΜΕΤΡΟ
- για τις καινοφανείς και δραματικές κοινωνικές ανάγκες που δημιούργησε η οικονομική λαίλαπα
- για την απουσία κεντρικά οργανωμένης "Προληπτικής Ιατρικής και Αγωγής Υγείας"
- για τη κατάληψη των πεζοδρομίων από θαμνάκια και λουλουδάκια και την κατάργησή τους ως πεζοδρόμια
- για τα άπειρα κόπρανα σκύλων που διακοσμούν τα πεζοδρόμια
- για την ανυπαρξία οικολογικής συμπεριφοράς και ορθολογικής διαχείρισης των οικιακών απορριμμάτων, που στοιχίζει τεράστια ποσά σε όλους μας και προκαλεί περιβαλλοντική ζημιά στην χώρα και στον πλανήτη
- για το δραματικό γεγονός, πως σε μια πόλη των 80.000 κατοίκων συμμετέχουν στις εκλογές μόλις οι 25.000. (Συνήθως συμμετέχουν 22.000 την πρώτη Κυριακή και 17.000 την δεύτερη. Μόνο το 2014 και λόγω των Ευρωεκλογών ψήφισαν 25.000)
- για..... για...... για.....
Για όλους αυτούς:
Όλα θάταν λυμένα αν το ΜΕΤΡΟ περνούσε από την πλατεία!!!!!
Και η πόλη "ξενοδοχείο" με το πολιτικό της προσωπικό και την πολιτική ζωή νάναι ψυχοκαθηλωμένη στο 2000, σαν να μην πέρασαν 16 χρόνια, συνεχίζει αμέριμνη το ταξίδι της στο "άγνωστο με βάρκα την ελπίδα".
"τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ᾽ ἐσθλὸν τῷδ᾽ ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν "(το κακό φαίνεται για καλό σε αυτόν του oποίου ο θεός του σκοτίζει το μυαλό για να τον οδηγήσει στη συμφορά) (Σοφοκλή-Αντιγόνη στιχ. 620-623)
ή
O tempora o mores
ή
" μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι"
Υ.Γ. Θυμίζω πως το 2000 παρακολουθούσα την πολιτική ζωή της πόλης, αλλά δεν ήμουν δημοτικός σύμβουλος. Παρ' όλα ταύτα την άποψή μου την έχω καταθέσει δημόσια από το 2010 στο: http://gavrasmichael.blogspot.gr/p/blog-page_2282.html
