Διάβασα την ανακοίνωση του Δήμου για την πρόσκληση ενδιαφέροντος για την «αγορά ή αξιοποίηση» του Γιαβάσειου, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ. http://www.agiaparaskevi.gr/~agiapara/portal/index.php/efimerida-ypiresias/promitheies-symvaseis/2736
Γράφει ο Τάσος Μπομπόνης*
Στην διαδικτυακή παρουσίαση του θέματος https://www.facebook.com/agiaparaskevi.gr/photos/a.365894396948239.1073741830.303736896497323/483464598524551/?type=3&theater αναφέρεται ότι «….. μετά τη σύσταση διαπαραταξιακής επιτροπής αρμόδιας να διερευνήσει τους πιθανούς τρόπους αξιοποίησης του ακινήτου με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο Δήμος με ανακοίνωση του καλεί τους ενδιαφερόμενους για την αγορά ή αξιοποίηση του ακινήτου, να προβούν σε εκδήλωση ενδιαφέροντος, καταθέτοντας τεκμηριωμένες προτάσεις. μέχρι τις 30 Απριλίου 2016».
Για την αποσαφήνιση της πραγματικότητας, δεν συνεστήθη ποτέ διαπαραταξιακή επιτροπή για το συγκεκριμένο και ΜΟΝΟ θέμα, παρά η Επιτροπή Πρασίνου, Περιβάλλοντος και Βιώσιμης ανάπτυξης, στην τελευταία από τις 3 φορές που συνολικά συνεδρίασε την 5η Μαϊου 2015 (ή τελευταία τουλάχιστον που προσκλήθηκα εγώ ως μέλος της), είχε ως θέμα την αξιοποίηση του κληροδοτήματος. Συζητήθηκαν οι διάφορες προτάσεις, άλλα όσο θυμάμαι είχαν αποκλειστεί η πώληση του ακινήτου, καθώς και η επιχειρηματική εκμετάλλευση του από τον Δήμο, για τους παρακάτω προφανείς λόγους:
1. Η αγορά των ακινήτων σήμερα, και ειδικά στο Αθηναϊκό κέντρο λόγω του μεταναστευτικού, βρίσκεται στο ναδίρ, για να μην την χαρακτηρίσω νεκρή. Άρα δεν είναι σκόπιμο, να πωληθεί αυτή την χρονική περίοδο, γιατί κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια την δίκαιη τιμή, και υπάρχει σοβαρή πιθανότητα στο μέλλον η αξία του να πολλαπλασιαστεί.
2. Δεν υπάρχει κάποιο προτεινόμενο σχέδιο αξιοποίησης του τιμήματος σε περίπτωση πώλησης. Που σημαίνει πως τα λιμνάζοντα χρήματα, σε περιβάλλον μηδενικών επιτοκίων, απαξιώνονται προϊόντος του χρόνου.
Εν ολίγοις, η ανακοίνωση δείχνει 10 μήνες μετά την μοναδική συνεδρίαση, μια αμήχανη και πρόχειρη πρόσκληση ενδιαφέροντος, η οποία δεν έχει κανένα όρο, κανένα περιορισμό στους συμμετέχοντες, καμία τιμή εκκίνησης (αν όντως ενδιαφέρει η πώληση), καμία πρόταση για τις χρήσεις και τις λειτουργίες του μελλοντικού κτίσματος.
Προσωπικά εκτιμώ πως θα πρέπει να αποκλειστεί η πώληση, και να τεθούν κάποια όρια μέσα στα οποία θα πρέπει να κινηθούν οι συμμετέχοντες. Κατά τα άλλα, το θετικό είναι ότι επιτέλους γίνεται μία αρχή, ξεκινάει ένας διάλογος για την αξιοποίηση ενός παροπλισμένου περιουσιακού στοιχείου του Δήμου.
*Μπομπόνης Τάσος
πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ
