Πραγματικά είναι αφάνταστο και τραγικό όταν ο θάνατος μεταφέρεται στην γειτονιά σου. Μέχρι και τότε νομίζεις ότι το κακό είναι κάτι σαν ταινία έξω από εσένα, κάτι μακρινό, το οποίο το κοινωνούσες μέχρι τώρα μέσω των media.
Του Παναγιώτη Πανταζή
Όμως πια είναι στην πόρτα σου! Περισσότερο δε όταν η φρίκη "χτυπά" εντός της "πολιτισμένης" δύσης η οποία έχει τόσες άμυνες, μηχανισμούς, τόσα σενάρια διαχείρισης κινδύνου ακόμα και με χρώματα που ξεκινούν από το πράσινο και φτάνουν στο κόκκινο ο αιφνιδιασμός είναι τεράστιος και τα απόνερα των ενεργειών αυτών διαρκή.
Εκτός όμως από την άμυνα, έχει προηγηθεί επίθεση (για να μην παρεξηγηθώ όχι αυτή της Ελευθερίας του τύπου κ της σάτιρας, εξάλλου, αυτή αντιμάχεται πάντα τον εξτρεμισμό και τον φασισμό, αυτή ήταν και τα άτομα που την εκφράζουν ως φυσικά όντα το θύμα) αλλά μια επίθεση με χαρακτηριστικά επιβολής εξουσίας σε κοινωνίες τις οποίες θεωρήσαμε δεδομένες ή κατώτερες και προσπαθήσαμε ως κατακτητές με ιμπεριαλιστικά πρότυπα, χωρίς σεβασμό να τις εκμεταλλευτούμε. Τότε λοιπόν ο φασισμός της πολιτισμένης δύσης, όχι των λαών , συναντά τον φασισμό της Ανατολής. Δεν είναι φυσικά απρόσμενη ή τυχαία αυτή η συνάντηση. Αυτοί οι μηχανισμοί, εκατέρωθεν, έχουν ήδη λειτουργήσει απο πριν αμφίδρομα και διαμορφώσει σχέσεις ανάμεσά τους προετοιμάζοντας με τον πιο νοσηρό τρόπο το έδαφος στις κοινωνίες για να εξυπηρετήσουν τους πιο σκοτεινούς σκοπούς τους. Εύκολα έπειτα οδηγούμαστε στον φαύλο κύκλο του φασισμού δυναμωμένο και σε όλες τις εκφάνσεις του όπως και του θρησκευτικού φανατισμού φυσικά και κάπως έτσι χάνεται ο προσανατολισμός μας.
Η καλλιέργεια του θρησκευτικού φανατισμού, στην μορφή του εξτρεμισμού, στις κοινωνίες της Ανατολής είναι ένα εύκολο εργαλείο διαχείρισης συνειδήσεων στα χέρια ενός θρησκευτικού ηγέτη ο οποίος έχει συνδιαλλαγεί με τους εταίρους και "αντιπάλους" και τώρα καθοδηγεί τους καμικάζι!
Ο φασισμός και οι τακτικές του τρέφουν την τρομοκρατία και τον φανατισμό και θύματα όλου αυτού είναι οι κοινωνίες και η ίδια η Ζωή!