Συνεχίζουμε τις αναλύσεις μας όσον αφορά το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η επιχειρηματική δραστηριότητα στην κεντρική πλατεία Αγίας Παρασκευής, γεγονός που επηρρεάζει την όλη οικονομική κατάσταση της πόλης. Μέχρι στιγμής αποδείξαμε: α. ότι η κρίση στην Αγία Παρασκευή οφείλεται σε ενδογενείς λόγους, β. πως η απουσία υποδομών (μετρό, πάρκινγκ) δεν ευθύνεται για την κατάσταση και γ. πως η πόλη δεν «πουλάει» κάτι προς τα έξω.
του Στρατή Μαζίδη
Ένας πολύ σοβαρός πονοκέφαλος τον οποίο αντιμετωπίζουν οι επιχειρηματίες είναι τα εκτός οικονομικής πραγματικότητας ενοίκια τα οποία υποχρεώνονται να πληρώνουν. Φυσικά σε όλη αυτή τη φούσκα των ακινήτων της περασμένης δεκαετίας, σημαντική ευθύνη ανήκει και στους ίδιους τους δραστηριοποιούμενους οι οποίοι δέχονταν κυριολεκτικά να ικανοποιούν τις απίθανες απαιτήσεις του καθενός, πολλές φορές για ακίνητα δίχως περγαμηνές, αφού το χρήμα έρεε αφειδώς από τις τράπεζες και οι τιμές των προϊόντων / υπηρεσιών αυξάνονταν μετακυλώντας το κόστος στον καταναλωτή που και αυτός τα έβρισκε από τις τράπεζες. Μάλιστα άκουσα για δεκάδες (πολλές δεκάδες) χιλιάδες ευρώ ως αέρα κατά τα χρόνια της επίπλαστης ευημερίας σε κλεισίματα συμβολαίων. Πραγματικά αεριτζίδικα χρήματα που από τη μία πλευρά γέμισαν τραπεζικούς λογαριασμούς και από την άλλη είτε στέρησαν πολύτιμα (για σήμερα) κεφάλαια είτε φόρτωσαν με άχρηστα χρέη τις επιχειρήσεις.
Τα επαγγελματικά μισθώματα στην πόλη μας πράγματι υποχώρησαν στα χρόνια του μνημονίου, ωστόσο είναι φανερό ότι υπολείπονται της εναρμόνισης με τα πραγματικά δεδομένα της αγοράς. Είναι το λιγότερο μια ταχύτητα πίσω.
Το ότι ένα μαγαζί πλήρωνε το 2010 € 5.600,00 ενοίκιο και σήμερα το μίσθωμα διαμορφώνεται στα € 3.600,00 (είναι αληθινό το παράδειγμα) δε σημαίνει πως η ποσοστιαία μείωση συνεπάγεται ένα ενοίκιο βασισμένο σε ρεαλιστικά δεδομένα. Άλλο πάλι κατάστημα έχει μίσθωμα € 5.500,00.
Φαντάζουν σε σένα αγαπητέ αναγνώστη λογικά τα επίπεδα αυτά; Και του 2010 με τα τότε δεδομένα, αλλά και τα σημερινά;
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, αυτή τη στιγμή ενοίκια της τάξης των € 1.500,00 μπορούν να κριθούν ρεαλιστικά, να δώσουν ανάσες και ορίζοντα κάποιων ετών επιβίωσης στους επιχειρηματίες που θα εξοικονομήσουν βασικούς πόρους προς ανάπτυξη της δραστηριότητάς τους ώστε να ενισχυθεί αλλά και για να ανταποκρίνονται εγκαίρως στις υπόλοιπες οικονομικές τους υποχρεώσεις.
Γνωρίζω επαγγελματία που μου είπε συγκεκριμένα: «αν είχα ένα ενοίκιο στα € 1.500-1.700 θα μπορούσα άμεσα να κατεβάσω τις τιμές περί το 15%».
Οι ιδιοκτήτες καλούνται κι αυτοί όπως στις καλές εποχές, ότι ζητούσαν, το ελάμβαναν, τώρα να βάλουν πλάτη. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει κανέναν να πράξει κάτι που δεν επιθυμεί στην περιουσία του. Ωστόσο καλούμαστε ως λαός και κοινωνία να δούμε μια φορά μερικά χρόνια μπροστά.
Το να δεχθούν σήμερα οι ιδιοκτήτες να κατέβουν σε επίπεδα όπως τα προτεινόμενα, μπορεί να φαντάζει απότομο και έχουν κάθε δικαίωμα να το απορρίψουν. Θα πρέπει όμως να συνυπολογίσουν τα εξής:
Α. ότι μια πιθανή ερήμωση της πλατείας σε μια πόλη που δεν «πουλά» τίποτε προς τα έξω (είτε αγορά είτε σινεμά / θέατρα είτε μουσεία είτε οτιδήποτε) θα οδηγήσει τα ακίνητά τους στην οριστική απαξίωση και σε επίπεδα προτεινόμενων μισθωμάτων που τα € 1.500,00 θα φαντάζουν μια μέρα ονειρεμένα. Τρία - τέσσερα ταυτόχρονα λουκέτα απόσταση μπορεί να είναι η οριστική απαξίωση. Ας μη μας διαφεύγει πως η οικονομία είναι ένας τομέας καθαρά ψυχολογίας. Ποιος θα έρθει να επενδύσει εδώ όταν θα βλέπει σωρεία ξενοίκιαστων μαγαζιών; Κι αυτό δεν είναι μια απλή θεωρία. Αντίθετη αποτελεί αποδεδειγμένη πραγματικότητα της λεωφόρου Μεσογείων σε μια κρίση που ξεκινά από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας.
Β. θα συντελέσουν αποφασιστικά στην επιβίωση επιχειρήσεων και ουσιαστικά δεκάδων οικογενειών και όχι μόνο, λόγω της απασχόλησης των εργαζομένων. Η εξοικονόμηση πενταψήφιων ποσών κατ' έτος μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο, αν αύριο ως πόλη αποφασίσουμε να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας και να κατευθύνουμε το πλοίο σε αβαθή νερά από την ξέρα που βρίσκεται μπροστά. Επιπλέον αυτό θα έδινε το δικαίωμα και σε αυτούς να ασκήσουν πιέσεις στο δήμο Αγίας Παρασκευής να προχωρήσει άμεσα και συνδυαστικά με το παραπάνω σε συγκεκριμένες στοχευμένες ενέργειες που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν βραχυ-μεσοπρόθεσμα. Το ποιες είναι αυτές, θα το δούμε στο αμέσως επόμενο κείμενο.
Όπως οι ριζοσπάστες οικονομολόγοι προτείνουν ότι μόνο ένα δημιουργικό σοκ με μια επανεκκίνηση της οικονομίας μπορεί να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, αυτή ίσως είναι η λύση που πρέπει να εφαρμοστεί στην πόλη μας.
Καλή Χρονιά!
* Σειρά άρθρων
5/12/2014 - Η πλατεία Αγίας Παρασκευής προσεγγίζει το σημείο μηδέν
9/12/2014 - Γεωγραφικά δεδομένα, μετρό, πάρκινγκ
15/12/2014 - Τι πουλάμε προς τα έξω
