BORONDO - Μια μεγάλη προσωπικότητα της τέχνης δρόμου
Της Κατερίνας Πρωτοσυγγελίδου-ΦλατσούσηΜαδρίτη, Αθήνα, Ρώμη. Πόλεις που φιλοξενούν έργα του μεγάλου street artist Borondo.
Έργα τέχνης δρόμου που μεταδίδουν έντονο συναίσθημα, αλλά και ένταση αφού πέρα από τα θέματά του, που είναι συνήθως γυμνά, είναι σχεδόν πάντα, επιβλητικά έργα μεγάλων διαστάσεων. Murals!
Ο Borondo γεννημένος το 1989, αποφοίτησε από το Κολέγιο IES Salas και συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Πανεπιστήμιο Complutense στη Μαδρίτη.
Τα αμέτρητα έργα του, ολόσωμες ανθρώπινες φιγούρες, γυμνά και πορτρέτα είναι το ένα καλύτερο από το άλλο με φινέτσα και αέρα υψηλής τέχνης.
Η ιδιόρρυθμη τεχνική του είναι βασισμένη στην αφαίρεση, με γραμμές, μουτζούρες και ξυσίματα που όμως αποδίδουν με τελειότητα, πέρα από την κίνηση, το έντονο συναίσθημα και την περίπλοκη ψυχολογία του ατόμου.
Ο ζωγράφος χρησιμοποιεί δυο τεχνοτροπίες. Την απλή που είναι η βαφή και τη δική του τεχνική, που συνίσταται σε στρώσεις λευκού χρώματος σε γυαλί και στη συνέχεια ξύσιμο και αποκάλυψη του έργου.
Η έμπνευσή του είναι συνεχής, ασυγκράτητη, που εκφράζεται σε κάθε βήμα του καλλιτέχνη. Σε σκέπαστρα στάσης, σε τηλεφωνικούς θαλάμους, σε τοίχους εργοστασίων, σε δεμάτι σανού, σε τζαμένιες πόρτες ξενοίκιαστων καταστημάτων, σ' ένα στενό και βρώμικο σοκάκι, σε μια διάβαση, πάνω σε ερείπια, ό,που μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους.
Αυτή είναι η δύναμη της τέχνης του δρόμου.
Να υπάρχει σε κάθε βήμα μας, σε κάθε βλέμμα μας, στις πιο περίεργες ή αδιάφορες στιγμές μας. Να μας ξαφνιάζει και να βάζει σε σκέψεις τα επόμενα βήματά μας, ίσως και τις επόμενες μέρες μας.
Αυτή είναι η δύναμη των ζωγράφων του δρόμου.
Να εκθέτουν τα έργα τους, όπου τα εμπνευστούν. Στις πιο απίθανες γωνιές μιας πόλης, στα πιο περίεργα σημεία, με κίνδυνο της σωματικής τους ακεραιότητας.
Είναι απογοητευτικό το ότι, όλα αυτά τα μοναδικά και ανεπανάληπτα έργα τέχνης έχουν, τα περισσότερα, μικρό χρόνο ζωής, αφού είναι εκτεθειμένα σε κακόβουλους περαστικούς, σε καιρικά φαινόμενα ή στις μπουλντόζες της προόδου.
Φυσικά, είναι τυχεροί όσοι προλάβουν να τα θαυμάσουν πριν εξαφανιστούν. Ίσως αυτό είναι ένα στοιχείο της γοητείας τους. Γεννιούνται άξαφνα σε μια στιγμή πάθους της έμπνευσης. Λάμπουν για λίγο, φωτίζουν το αστικό, μουντό τοπίο και αύριο μπορεί να μην υπάρχουν. Ακριβώς όπως ο έρωτας.
