Οι New York Times κάνουν αφιέρωμα στον μεγάλο Έλληνα γκαλερίστα Αλέξανδρο Ιόλα και στην έκθεση που πραγματοποιείται στη Νέα Υόρκη με έργα από την προσωπική του συλλογή.
Διαβάστε παρακάτω όσα γράφουν οι New York Times για έναν Έλληνα γκαλερίστα που άλλαξε την τέχνη για πάντα και έβαλε τη δική του σφραγίδα.
Αυτές τις ημέρες οι γκαλερίστες είναι σχεδόν το ίδιο σημαντικοί με τους καλλιτέχνες τους οποίους προωθούν. Αλλά μόνο ένας μπορεί να έχει τα εύσημα ότι έχει δώσει στον τεράστιο καλλιτέχνη Andy Warhol και την πρώτη αλλά και την τελευταία έκθεση του, ότι έφερε τον Σουρεαλισμό στις Η.Π.Α., και ότι γνώρισε στην αγορά της Δυτικής Ακτής τον καλλιτέχνη Ed Ruscha” εξηγεί το ρεπορτάζ των New York Times.Η εφημερίδα αναφέρεται στον μεγάλο γκαλερίστα τον Έλληνα Αλέξανδρο Ιόλα, μια από τις σημαντικότερες φιγούρες της αγοράς τέχνης κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. «Ενώ οι σύγχρονοι του γκαλερίστες όπως η Ileana Sonnabend, o Leo Castelli και ο Bruno Bischofberger αποτελούν ιστορικές φιγούρες για το πώς βοήθησαν τη σύγχρονη τέχνη, η σημασία και η κληρονομιά του Αλέξανδρου Ιόλα έχει σχεδόν ξεχαστεί μετά τον θάνατο του από AIDS το 1987 στα 80 του, αλλά μια νέα έκθεση μπορεί να το αλλάξει αυτό».
Στις 6 Μαρτίου η γκαλερί Paul Kasmin στη Νέα Υόρκη, εγκαινίασε την έκθεση «Αλέξανδρος ο Μέγας: Η γκαλερί του Ιόλα 1955-1987». Η έκθεση που θα διαρκέσει μέχρι και τις 26 Απριλίου, θα παρουσιάσει σαράντα έργα από καλλιτέχνες με τους οποίους ο Ιόλας εργάστηκε κατά την διάρκεια της ζωής του, μαζί με καταλόγους και εφήμερα. Η έκθεση προέκυψε καθώς κάνοντας έρευνα για το Παρίσι της δεκαετίας του ’50, όλοι οι σημαντικοί καλλιτέχνες που ζούσαν που ήταν εκεί εκείνη την εποχή, είχαν έναν κοινό παρονομαστή, τον Ιόλα.
Ο Αλέξανδρος Ιόλας, γεννημένος στην Αίγυπτο από εύπορη οικογένεια που εμπορευόταν βαμβάκι, αποφάσισε να ασχοληθεί με την τέχνη περνώντας έξω από την γκαλερί four Paths, στο Παρίσι. «Είδε ένα πίνακα του Georgio de Chirico και είπε ότι του άλλαξε τη ζωή» εξηγούν οι διοργανωτές της έκθεσης, που μελέτησαν την ζωή του μεγάλου γκαλερίστα. Ο Ιόλας, είχε σπουδάσει χορό και ξεκίνησε με τουρνέ σε Ευρώπη και Αμερική ως χορευτής, αλλά λίγο αργότερα αποφάσισε να ανοίξει την δική του γκαλερί. Ξεκίνησε ως διευθυντής της σημαντικής γκαλερί Hugo στη Νέα Υόρκη, πριν ανοίξει τον δικό του χώρο το 1955 και ξεκινήσει να δουλεύει με τους σημαντικότερους συλλέκτες της εποχής, όπως το ζευγάρι John και Dominique de Menil Αμερικανοί συλλέκτες που άφησαν το στίγμα τους και αυτοί στην ιστορία της τέχνης.
«Ο Ιόλας ακολουθούσε μόνο τα ένστικτα του και όχι αυτά που ήταν “της μόδας” και διάλεγε καλλιτέχνες που θα γινόντουσαν τα σημαντικότερα ονόματα στην ιστορία της τέχνης του 20ού αιώνα: René Magritte, Joseph Cornell, Max Ernst, Yves Klein, Les Lalanne, William N. Copley, Dorothea Tanning και άλλοι. Είχε μακροχρόνιες σχέσεις με τους καλλιτέχνες του -φιλικές και επαγγελματικές- και χωνόταν στις ζωές του. Είχε άποψη και επηρέαζε τον τρόπο που δούλευαν. Η εκκεντρική του προσωπικότητα ήταν το ίδιο ιδιαίτερη με την τέχνη που προωθούσε, η παρουσία του ήταν αξέχαστη στην σκηνή της Νέας Υόρκης. Πάντοτε φορούσε γούνες και κάπες με εκκεντρικά σύνολα. Και πάντοτε προσπαθούσε να προκαλεί καθότι ήταν κοντός. Είτε φορώντας τακούνια, είτε βγάζοντας την γλώσσα στους περαστικούς, του άρεσε να σοκάρει τους ανθρώπους».
Σύμφωνα με τους διοργανωτές της έκθεσης, ελπίζουν ότι με την έκθεση αυτή θα επαναφέρουν τον Ιόλα στο προσκήνιο του κόσμου της τέχνης. «Είναι μια ιστορική φιγούρα από την ιστορία της τέχνης και οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν για αυτόν» δηλώνουν.
ellines.com
