Από την πρώτη στιγμή που αφυπηρέτησα (αναγκαστικά), αποφάσισα να ασχοληθώ με τα Κοινά. Και αυτό γιατί πίστευα και πιστεύω, ότι ένας άνθρωπος 50 ετών, δεν μπορεί να παραμένει στο περιθώριο αμέτοχος. Δεν μπορεί να παραμένει ανενεργός και να μην προσφέρει ό,τι μπορεί για το Σύνολο. Πλέον αυτού, θεωρώ ότι εάν θέλεις να διορθώσεις τα , κατά την άποψή σου, κακώς κείμενα, μπορείς να το κάνεις μόνο από μέσα. Τα «συστήματα», τα «καθεστώτα», γκρεμίζονται ΜΟΝΟΝ με επαναστάσεις εκ των έσω.
Σήμερα θα ασχοληθώ μόνο με ένα περιστατικό, του οποίου ήμουν αυτόπτης μάρτυς, στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 14ης δεκεμβρίου 2011, το οποίο κυριολεκτικώς με εξόργισε.
Σε μια προηγούμενη συνεδρίαση, αρχηγός Παρατάξεως της αντιπολιτεύσεως επετέθη εναντίον συμπολίτισσάς μας ονομαστικώς, υιοθετώντας κατηγορίες που, τεχνηέντως και υποβολιμαίως, είχαν κυκλοφορήσει εις βάρος της. Επειδή και σε εκείνη την συνεδρίαση ήμουν παρών, πρέπει να πω ότι η επίθεσή του ήταν και σφοδρή και ανοίκεια και ανυπόστατη, γεγονός που με είχε ξενίσει, γνωρίζοντας την συνήθη φυσική ευγένεια του συγκεκριμένου αρχηγού. Η εν λόγω κυρία ,κατά την στιγμή της φραστικής αυτής επιθέσεως, ήταν μεν παρούσα αλλά λόγω των κανονισμών του Δημοτικού Συμβουλίου δεν μπορούσε να απαντήσει. Η συμπολίτισσά μας, στις 14 Δεκεμβρίου 2011, ζήτησε με αίτημά της στον Πρόεδρο του Σώματος, να αναγνώσει επιστολή της επί του θέματος αυτού και να υπερασπισθεί τον εαυτό της, όπως είχε κάθε δικαίωμα. Το αίτημά της έγινε αποδεκτό και άρχισε την ανάγνωση. Τότε εξανέστησαν πολλοί από την αντιπολίτευση, γιατί ήταν απών ο αρχηγός, στον οποίο αφορούσε η δήλωση (δεν είχε προσέλθει ακόμη) και δεν μπορούσε να απαντήσει. Ο οποίος βέβαια, επειδή η επιστολή κατετέθη στα πρακτικά, θα μπορούσε ανέτως να απαντήσει αν ήθελε, με την άφιξή του. Ειρήσθω εν παρόδω ότι όταν ήλθε και ενημερώθηκε, δεν απάντησε. Ζητούσαν δε σε υψηλότατους τόνους, φωνασκώντας και διακόπτοντάς την, από τον Πρόεδρο να την σταματήσει, να προστατεύσει τον Δημοτικό Σύμβουλο που απουσίαζε κ.α.!!! Μάλιστα εξήλθαν, διαμαρτυρόμενοι, της αιθούσης. Για τους ίδιους λόγους εξανέστη και άλλος αρχηγός της Αντιπολιτεύσεως! Το θαυμαστικό εδώ, γιατί δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες «ευαισθησίες» έναντι του αντιπάλου του αρχηγού. Ίσως βέβαια αυτό να ήταν συγκυριακό, αφού το «κεντρικό πρόσωπο» ήταν πρώην στέλεχός του….
Όλοι όμως αυτοί δεν είχαν αντιδράσει καθόλου όταν η τιμή και η υπόληψη της συμπολίτισσάς μας είχε διασυρθεί ενώ αδυνατούσε να απαντήσει. Δεν κατάλαβα, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους υπολοίπους Δημότες; Και χρήζουν μεγαλύτερης προστασίας; Είναι έγκλημα καθοσιώσεως η προσπάθεια ενός δημότη να υπερασπισθεί τον εαυτό του, απέναντι στην «εξουσία»; Αν αυτό δεν είναι τυπικό δείγμα αλαζονείας και ηγεμονισμού, τότε εγώ δεν γνωρίζω την έννοια των λέξεων αυτών. Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι εκλέγονται για να υπηρετούν και όχι για να ηγεμονεύουν. Και δεν είναι φυσικά το θέμα των προσώπων αυτό που με εξόργισε. Ειλικρινά, θα έκανα την παρέμβαση αυτή οιοσδήποτε και αν ήταν στην θέση της εν λόγω συμπολίτισσάς μας και από οιονδήποτε Δημοτικό Σύμβουλο διεπίστωνα τέτοια συμπεριφορά .
Έχω την εντύπωση ότι έχει χαθεί το μέτρο και η αυτογνωσία από πολλούς Δημοτικούς παράγοντες και μάλιστα τους παλαιότερους, τους «έμπειρους». Ίσως γιατί αποκτούν, με την πάροδο του χρόνου, «καθεστωτική νοοτροπία». Το πιθανότερο είναι ότι μάλλον οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν και αυτό είναι και το πλέον επικίνδυνο. Επειδή δεν υπάρχει πια ο «οστρακισμός» για την προστασία του Συνόλου από τέτοιες επικίνδυνες νοοτροπίες και πρακτικές, πιστεύω ότι ο Νόμος θα έπρεπε να απαγορεύει την τρίτη θητεία κάποιου είτε στην Βουλή είτε στα Δημοτικά Συμβούλια.
Υ.Γ.: Η παρέμβασή μου αυτή δεν είναι πολιτική, με την έννοια της Παραταξιακής τοποθετήσεως. Γι΄αυτό και δεν αναφέρω τα ονόματα των πρωταγωνιστών. Είναι παρέμβαση ηθική, με σκοπό να θίξω απαράδεκτες, κατά την άποψή μου, συμπεριφορές και νοοτροπίες.
Σπύρος Παπασπύρος
