Από τις ανακοινώσεις που έχουν εκδοθεί αλλά και από τις πρόσφατες συνεντεύξεις του δημάρχου στα ΜΜΕ για τη δημιουργία Γραφείου Εθελοντισμού, δημιουργείται μια εικόνα οργασμού εθελοντικής προσφοράς στον δήμο μας, που είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας που καταβάλει η σημερινή δημοτική αρχή. Είναι απόλυτα κατανοητή η προσπάθεια να παρουσιαστεί μια τέτοια εικόνα για τον δήμο μας, έστω και αν αυτό γίνεται για να εξυπηρετηθεί μια καμπάνια ενημέρωσης για τον Εθελοντισμό. Από τις ίδιες ανακοινώσεις προκύπτουν μια σειρά ερωτήματα για κάθε μια από τις δράσεις που έχουν εξαγγελθεί και μάλιστα όχι από μια αντιπολιτευτική διάθεση, αλλά αντίθετα από ένα ειλικρινές ενδιαφέρον 
Από τις ανακοινώσεις λοιπόν, μπορούμε να δούμε ορισμένα ζητήματα, όπως:
-Η εθελοντική κάλυψη της γραμματειακής υποστήριξης στα Δημ.Ιατρεία, από δυο καθ’ όλα αξιέπαινους δημότες μας, λόγω της έλλειψης υπαλλήλων, η αξιέπαινη προσφορά δυο επιστημόνων να πραγματοποιήσουν προμελέτες εκτέλεσης δημοτικών έργων, φαίνεται πως λογίζονται ως εθελοντισμός.
- Από την άλλη πλευρά, έχει προετοιμαστεί το νομικό πλαίσιο εκπαίδευσης και ένταξης των εθελοντών στον τομέα της πολιτικής προστασίας στους ήδη υπάρχοντες μηχανισμούς του δήμου;
- Με την πρόσκληση εθελοντών Γυμναστών και καλλιτεχνών για τα προγράμματα μαζικής άθλησης και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων πρόκειται να καλυφθούν οι ανάγκες του Πολιτιστικού και Αθλητικού Οργανισμού (ΠΑΟΔΑΠ);
Με όλα τα παραπάνω ερωτήματα, αλλά και την ανάγνωση των δελτίων τύπου του δήμου, είναι πλέον φανερό πως υπάρχει ένα κυρίαρχο χαρακτηριστικό και αυτό είναι η σύγχυση. Σύγχυση κυρίως για τον ορισμό και το περιεχόμενο του εθελοντισμού.
Στον προβληματισμό που αναπτύσσεται σε όλους όσοι ασχολούνται με τον εθελοντισμό σ’ όλο τον κόσμο, υπάρχουν πλέον συγκεκριμένες απόψεις και βεβαιότητες:
1. Είναι άλλο πράγμα ο εθελοντισμός και άλλο η εθελοντική εργασία. Ο πρώτος αναφέρεται στα ευγενή κίνητρα που ωθούν τους ανθρώπους στην εθελοντική δράση, ενώ η εθελοντική εργασία αποτελεί μια μη αμειβομένη εργασία που δεν προσδιορίζεται από τις υπηρεσιακές ανάγκες αλλά από την ύπαρξη εθελοντικών δράσεων και την διάθεση του εθελοντή.
2. Η εθελοντική εργασία δεν μπορεί να αντικαθιστά την νόμιμη εργασία, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως «δωρεάν εργατικά χέρια», δεν μπορεί να λειτουργεί ανταγωνιστικά στην αμειβόμενη εργασία ούτε ως εργαλείο συμπίεσης των μισθών και των ημερομισθίων.
3. Δεν επιτρέπεται από κάθε πλευρά οι εθελοντές να αποτελούν από μόνοι τους «υπηρεσία» του Δήμου. Οι εθελοντές έρχονται να προσκολληθούν ως συμπλήρωμα σε ήδη οργανωμένες υπηρεσίες του δήμου, ιδιαίτερα στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, της πρόνοιας και της πολιτικής προστασίας, τις οποίες και ενισχύουν με την συνεισφορά τους.
4. Οι εθελοντές δεν επιτρέπεται να επωμίζονται πολιτικές και διοικητικές ευθύνες. Αυτό αποτελεί αρμοδιότητα μόνο των πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων.
Είναι λοιπόν πασιφανές πως ο Εθελοντισμός είναι μια σοβαρή υπόθεση για να επαφίεται σε ευγενείς και καλοπροαίρετες προθέσεις και εξαγγελίες. Απαιτούν ένα γνωσιολογικό υπόβαθρο και εξειδικευμένες γνώσεις, που υπάρχουν σε αρκετούς υπηρεσιακούς παράγοντες του Δήμου. Υπάρχει ένα σημαντικό κεφάλαιο και εμπειρία, που έχουν συσσωρευθεί, από τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί κατ’ επανάληψη στο παρελθόν. Είναι πολύ σημαντικές εξ άλλου οι Εθελοντικές Δράσεις που έχουν αναπτυχθεί και λειτουργούν μέχρι σήμερα από την Κοινωνική Υπηρεσία και το ΚΑΠΗ. Επίσης ο Τομέας Πολιτικής Προστασίας έχει να επιδείξει σημαντικές οργανωτικές και λειτουργικές επιτυχίες την τελευταία δεκαετία. Ας αξιοποιηθούν όλοι αυτοί, χωρίς καμιά ανταγωνιστική διάθεση, η οποία εξ άλλου είναι ξένη με την φιλοσοφία του Εθελοντισμού και την συμπεριφορά του Εθελοντή.
