Πριν λίγες ημέρες αναρτήσαμε στην ιστοσελίδα δύο άρθρα με τίτλο "7 (ρητορικά) ερωτήματα που ΔΕ ζητούν απαντήσεις" το ένα και «Αδυναμίες της (εκάστοτε) διοίκησης» το άλλο, με υπογραφή Ελεύθερος Στοχαστής. Τα κείμενα ανέβηκαν στο site αφού τα διαβάσαμε προσεκτικά και, μολονότι αιχμηρά, εκτιμήσαμε πως κινούνται μέσα στα επιτρεπτά όρια ασχέτως αν συμφωνεί κανείς με το περιεχόμενο ή όχι.
Πραγματικά δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς σε ποιούς απευθύνονταν οι ερωτήσεις στο πρώτο. Πλην όμως δεν περίμενα ότι θα δεχόμουν επιθέσεις και πιέσεις, ακόμη και προσβολές από ορισμένους του στυλ "τί σε πείραξε το Α", "δε σε ξαναδιαβάζω μέχρι να μου αποδείξεις ότι είσαι ανεξάρτητος", κτλ. Δηλαδή κάθε φορά που θα αναρτάται στο χώρο αυτό κάτι που δεν αρέσει, θα απειλούμαι πως θα μου στήσουν ενέδρα για να με πλακώσουν στο ξύλο (εκλογές) ή πως θα με μηνύσουν γιατί προσέβαλα τάχα υπολήψεις (πρόσφατη υπόθεση με δημοτικό σύμβουλο) ή θα πρέπει να απολογούμαι; Αυτό είναι δημοκρατία;
Μα όποιος πολιτεύεται ή ακολουθεί πιστά πολιτευόμενους θα πρέπει να έχει γερό στομάχι, ακόμη κι αν κρίνει ότι αδικείται. Άλλωστε ποιος πολιτευτής ή συνεργάτης πολιτευτή δεν αδίκησε ποτέ κανένα; Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω. Φαίνεται όμως πως η πόλη μας έχει την τιμή να κατοικούν σε αυτή όλοι οι «αναμάρτητοι».
Αντίστοιχες αντιδράσεις αλλά αυτή τη φορά με μορφή σχολιασμού κάτω από το κείμενο είχαμε και στο δεύτερο άρθρο. Ανώνυμες κι αυτές. Αναρωτιέμαι όμως, τι ενόχλησε στα δύο αυτά κείμενα; Η απόκρυψη της επωνυμίας; Η «προσωπική» μετάφραση του καθενός των ερωτημάτων; Το πέρασμα προς τα έξω μιας άσχημης αλλά πραγματικής εικόνας; Ή ότι ο/η αρθρογράφος φαίνεται πως γνωρίζει πράγματα; Ότι πιθανόν να επανέλθει; Υπάρχουν πραγματικά υπονοούμενα / μεμπτά σημεία για κάποιους στο κείμενο ή τα βλέπει κανείς μόνο αν γνωρίζει περισσότερα;
Αν θέλετε τη γνώμη μου, διαφωνώ κι εγώ με την τακτική του ψευδώνυμου. Προτιμώ, όπως οι περισσότεροι, τα άρθρα να είναι ενυπόγραφα και να μη φοβάται ο αρθρογράφος να βάζει την υπογραφή του. Ο/η Ε.Σ., αν και χαμηλών τόνων, είναι ένα ηχηρό όνομα της πόλης, με πάνω από 20 χρόνια παρελθόν στην μάχιμη δημοσιογραφία και στην αρθρογραφία σε μεγάλες εφημερίδες. Μου ζήτησε την διατήρηση της ανωνυμίας του/της, αίτημα που σεβάστηκα, για να κρίνει αμερόληπτα το αναγνωστικό κοινό τα κείμενά του από το περιεχόμενό τους και όχι με βάση το ποιος/α είναι. Άλλωστε δεν προσβλέπει σε πολιτικά οφέλη.
Υπό το πρίσμα αυτό θεωρήσαμε ορθό να παρέξουμε το βήμα. Άλλωστε ο καλύτερος κριτής είναι η κοινή γνώμη της Αγίας Παρασκευής, η οποία θα επιδοκιμάσει ή θα αποδοκιμάσει το πρόσωπο αυτό διαβάζοντας ή αποφεύγοντας αντίστοιχα τα όποια κείμενα μας αποστείλει. Για την ώρα πάντως, μολόνοτι Αύγουστος, η αναγνωσιμότητα των κειμένων αυτών τα πάει πάρα πολύ καλά.
Δε με πείραξαν οι οχλήσεις που δέχθηκα αυτές καθ΄εαυτές, όσο το αντικείμενό τους, ότι δηλαδή έγραψα ο ίδιος το πρώτο κείμενο με άλλο όνομα, ότι δεν είμαι ανεξάρτητος, να πείσω, να κάνω, να ράνω κτλ. Μόλις ζήτησα από το συγκεκριμένο αναγνώστη (που μου είναι συμπαθής ως άνθρωπος και το γνωρίζει) να δημοσιεύσω την επιστολή του με τις κατηγορίες του στο πρόσωπό μου για να μπορέσω να απαντήσω δημόσια, μου ζήτησε να μην το κάνω. Πάρα ταύτα θεωρώ ότι μπορώ, δίχως να τον εκθέσω, να απαντήσω δημόσια ώστε να τελειώνουμε επιτέλους μια και καλή με ορισμένα πράγματα.
Προσωπικά δε χρειάζομαι κανένα ψευδώνυμο για να εκφέρω την άποψή μου. Είμαι φορολογούμενος δημότης και τα δικαιώματά μου δεν περιορίζονται μόνο στο να ψηφίζω μια φορά στο τόσο. Όσες φορές έγραψα κάτι το έκανα με το όνομά μου. Άλλωστε το συγκεκριμένο κείμενο το βρίσκω αρκετά «στρογγυλοποιημένο» σε ορισμένα ερωτήματά του. Ενώ για ορισμένα από όσα θέτει, έχω γράψει ο ίδιος με πολύ διαφορετικό περιεχόμενο.
Κατά δεύτερο δεν αισθάνομαι την ανάγκη να πείσω κανέναν ότι είμαι ή δεν είμαι ανεξάρτητος. Σε δικαστήριο βρίσκομαι ή γράφω πρόχειρο διαγώνισμα και δεν το γνωρίζω; Σε αυτό το χώρο σερβίρεται αυτό το «φαγητό», το οποίο μοναδικό σκοπό έχει να ενεργοποιήσει τους δημότες. Να τους κάνει να βλέπουν πίσω από αυτά που γράφονται και να μη ξεχνούν αυτά τα οποία πολλές φορές όλοι παρατηρούμε αλλά τα περνούσαμε στο «ντούκου». Το «ντούκου» λοιπόν τελείωσε. Επιπρόσθετα κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να επισκέπτεται τη σελίδα. Επάνω δεξιά στην οθόνη υπάρχει το Χ. Το πατάς και τέλος. Και από τη στιγμή που θεωρεί κανείς ότι εδώ μέσα «ντριπλάρουμε», εξαπατούμε δηλαδή γράφοντας με άλλα ονόματα, τότε πραγματικά να μη μας ξαναδιαβάσει. Διότι αν αυτό αλήθευε, τότε τον προσβάλλουμε κατάμουτρα. Από την άλλη όμως, επειδή δεν αληθεύει, προσβάλλει εμάς. Δεν έχει επομένως κάτι να ωφεληθεί από την ανάγνωση των αναρτήσεών μας.
Να προσθέσω σε όλα αυτά, τα περί ανεξαρτησίας κλπ, άλλη μία αρνητική εμπειρία μου. Άκουσα πολύ πρόσφατα ότι, στην διοικούσα παράταξη, κυκλοφορεί ευρέως ότι είμαι «άνθρωπος» του Γιαννακόπουλου και, άκουσον-άκουσον, ότι είμαι στην ομάδα επικοινωνίας των ΜΑΖΙ. Το κατανοώ υπό την έννοια πως μάλλον πρόκειται για άτομα που ουδέποτε διάβασαν την ιστοσελίδα αυτά τα δύο χρόνια. Όπως έχω ακούσει κατά καιρούς ότι στηρίζω Ζορμπά, ότι είμαι κολλητός του Σταθόπουλου, «σύντροφος» του Γκιζιώτη και άλλες τέτοιες υποβολιμαίες αναλήθειες. Δεν είμαι «άνθρωπος» κανενός. Έχω δική μου, προσωπική άποψη και αυτή μεταφέρω. Σωστή ή λάθος είναι Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ άποψη. Προσπαθώ πάντα, μέσα στα ανθρώπινα πλαίσια, να είμαι αντικειμενικός. Να προβάλω το σωστό και το κατά την ταπεινή μου άποψη λάθος του καθενός. Δεν ξέρω σε τί αποσκοπούν τα διάφορα «παπαγαλάκια» που προσπαθούν να μου επισυνάψουν ταμπελίτσες. Ή μάλλον αντιλαμβάνομαι αλλά δεν είναι της παρούσης. Να ξέρουν όμως ότι «έχουν γνώση οι φύλακες»… Αυτό όμως που με θυμώνει περισσότερο, είναι η άκριτη υιοθέτηση τέτοιων αναληθειών, από ανθρώπους που διοικούν ή θέλουν να διοικήσουν. Εκτός αν το κάνουν γιατί τους βολεύει ως δικαιολογία σε αυτά που γράφω και που, ευρισκόμενοι εν αδίκω, δεν μπορούν να απαντήσουν ( Ο Μαζίδης δεν το έγραψε; Καλά, αφού είναι άνθρωπος του…).
Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση είναι η τήρηση δύο μέτρων και δύο σταθμών σε ορισμένα ζητήματα. Προ ολίγου καιρού π.χ. δημοτικός σύμβουλος, σχολιάζοντας κείμενο αναγνώστη μας που το υπέγραφε ως Λυσίας, έθεσε θέμα αξιοπιστίας της ιστοσελίδας όταν ανεβάζει κείμενα είτε ανυπόγραφα είτε με ψευδώνυμα. Ο ίδιος όμως σε συνεδρίαση του Δ.Σ. ανέφερε ότι διάβασε στο site μας αναδημοσίευση από το γνωστό blog tro-ma-ktiko για τις παιδικές χαρές για το οποίο είχε πει πως "όλοι εμπιστευόμαστε για την ενημέρωσή μας". Συγγνώμη, αλλά στα blogs έχετε δει πουθενά το όνομα κανενός; Εκεί δε βασιλεύει η ανωνυμία; Όλοι όμως τα εμπιστευόσαστε. Και δεν τα βάζω με το δημοτικό σύμβουλο (τυχαίο το παράδειγμα) που είναι και ο μόνος ο οποίος κάνει λόγο για παιδικές χαρές στα δημοτικά συμβούλια και από αυτούς που θίγουν σοβαρά ζητήματα καθημερινότητας των δημοτών. Όσοι όμως διαμαρτύρονται για την ανωνυμία, εν τέλει ανώνυμους δεν εμπιστεύονται για την ενημέρωσή τους; Όμως ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, το διαδίκτυο έδωσε τη δυνατότητα στους πολίτες να εκφράζονται είτε επώνυμα είτε όχι. Τα δημόσια πρόσωπα θα πρέπει να το αποδεχθούν, θα πρέπει να προσαρμοστούν, θα πρέπει να μάθουν να πολιτεύονται με αυτό και όχι να ρίχνουν το ανάθεμα στην ανωνυμία όταν αυτή καταπιανόμενη μαζί τους αποβαίνει δυσάρεστη. Ο πήχυς θα ανέβει, αρέσει δεν αρέσει. Όσο για την επικίνδυνη πλευρά της ανωνυμίας ή του ψευδοενυπόγραφου, σας διαβεβαιώνουμε ότι μέχρι τώρα έχουμε προστατεύσει αρκετές φορές το αναγνωστικό μας κοινό και θα επανέλθουμε τις επόμενες ημέρες γνωστοποιώντας σας μια προσπάθεια απαξίωσης ορισμένων προσώπων της πόλης στην οποία ανεπιτυχώς αποπειράθηκαν κάποιοι να εκμεταλλευτούν την ιστοσελίδα μας.
Τα κείμενα, τις θέσεις, τις ερωτήσεις, τα συμπεράσματα, αυτά είναι που θα πρέπει να βλέπουμε και να κρίνουμε. Οι πολιτικοί ή οι όποιοι άλλοι «θιγόμενοι» αν μπορούν, να δίνουν τις απαντήσεις τους ή να σχολιάζουν. Οι δημότες έχουν μυαλό και κρίση ώστε να αξιολογούν. Αυτό είναι και θετικό και αρνητικό, ανάλογα σε ποια πλευρά στέκεσαι...
Μαζίδης Στρατής
