Περί Συλλόγων...

Στην Αγία Παρασκευή, όπως και σε άλλες πόλεις βέβαια, λειτουργούν επισήμως πάμπολλοι Σύλλογοι. Πολιτιστικοί, φιλανθρωπικοί, ανεγέρσεως Ιερών Ναών, εξωραϊστικοί, τοπικιστικοί κ.α. Διαθέτουν καταστατικά, σφραγίδες, Διοικητικά Συμβούλια και φυσικά αρκετές, συνήθως, εκατοντάδες εγγεγραμμένα μέλη ο κάθε ένας. Κάποιοι μάλιστα μετρούν και πολλά χρόνια λειτουργίας.

Είναι απολύτως βέβαιο ότι όλοι ανεξαιρέτως ιδρύθηκαν με ανιδιοτελείς και ευγενείς σκοπούς.

Αν όμως ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σήμερα (αυτό φαίνεται καλύτερα στις απολογιστικές ή εκλογικές γενικές συνελεύσεις τους), θα παρατηρήσουμε ότι οι περισσότεροι από αυτούς έχουν απομείνει πιά «σύλλογοι σφραγίδες», ανεξαρτήτως εάν μια φορά το χρόνο,  κάνουν την εμφάνισή τους με μια εκδήλωση, συνήθως μουσικοχορευτική συνοδευόμενη και από το απαραίτητο φαγητό.  Στις εκδηλώσεις αυτές (δεξαμενή ψήφων ένεκα), οι τοπικοί πολιτικοί μας ταγοί διαγκωνίζονται για το ποιος θα πει τα καλύτερα λόγια για την «προσφορά του Συλλόγου στα τοπικά δρώμενα» αλλά και για τον «ακούραστο Πρόεδρο και το Δ.Σ., οι οποίοι μπλα, μπλα, μπλα…»   (ανεξαρτήτως βέβαια αν τον Πρόεδρο δε τον χωνεύουν, γιατί είναι από άλλη παράταξη ή τους μπαίνει στην μύτη). Και αφού εκφωνήσουν τον «δεκάρικό» τους (λίγο-πολύ ίδιο κάθε χρόνο)… φεύγουν (εντάξει, μας είδαν), γιατί έχουν υποχρεώσεις! Ένα από τα πιο αστεία που έχουν ειπωθεί από κάποιον πολιτικό μας, είναι (περίπου) ότι σχεδόν δεν μπορούσε να κοιμηθεί περιμένοντας εναγωνίως την εκδήλωση! Ήμαρτον Θεέ μου! Στη συνέχεια, οι οργανωτές, αλληλοσυγχαίρονται  βαυκαλιζόμενοι για την «επιτυχία» της εκδηλώσεως (ρε, πώς καταφέραμε να μαζέψουμε τόσο κόσμο;), αγκαλιές, φιλιά και άντε πάλι του χρόνου.

Άλλοι Σύλλογοι , από καιρού εις καιρόν, εκδίδουν και μια καταγγελτική συνήθως ανακοίνωση κατά του εκάστοτε Δημάρχου, για κάποιο περισσότερο ή λιγότερο σοβαρό πρόβλημα της περιοχής τους. Και άλλοι  οργανώνουν και κάποιες πιο  ποιοτικές εκδηλώσεις (αποψιλώσεις λόφων και αλσυλίων μέχρι ομιλίες εθνικού ή θρησκευτικού ενδιαφέροντος) , στις οποίες η παρουσία 30 ή 150 ατόμων αντιστοίχως, θεωρείται «κοσμογονία». Είναι γεγονός, ότι σ΄αυτές τις εκδηλώσεις τα Προεδρεία πρωτοστατούν και δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, χωρίς όμως την ανάλογη συμμετοχή των μελών τους.

Να ξεκαθαρίσω (προς πάντα κακόπιστο) ότι δεν θεωρώ τίποτε από τα παραπάνω (των Συλλόγων όχι των πολιτικών) μεμπτόν. Όλα χρειάζονται. Αλλά προβληματίζομαι. Προβληματίζομαι από την μη συμμετοχή του κόσμου και μάλιστα των νεωτέρων γενεών. Αυτό θα έπρεπε να προβληματίζει και τα Προεδρεία. Αν και φοβάμαι πως δεν…

Ίσως να επαναπαύονται στο «κ. Πρόδρε, κ. Αντιπρόεδρε» κ.λ.π., ίσως να απολαμβάνουν τον εναγκαλισμό των πολιτικών, την καρέκλα και την προσφώνηση στις διάφορες εκδηλώσεις στις οποίες καλούνται αλλά αυτό (παρ΄ ότι δεν είναι απαραιτήτως κακό) δεν είναι το παν.

Τί πταίει λοιπόν για την ένδεια αυτή των Συλλόγων;  Ένας λόγος γι΄ αυτό μπορεί να είναι η κούραση των μελών (καμμία παρουσία ή κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια) ή οι, σε πολλές περιπτώσεις, προσωπικές «κόντρες» μεταξύ των μελών του ΔΣ.  Άλλος λόγος μπορεί να είναι ότι ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι η αναρρίχηση κάποιων σε «Προεδρικές καρέκλες», αποτελεί εφαλτήριο για την πραγματοποίηση των  προσωπικών τους φιλοδοξιών στην πολιτική. Για να μην αναφέρω βέβαια και τις περιπτώσεις Προεδρείων που εκλέγονται συνεχώς οι ίδιοι επί σειρά ετών, μη επιτρέποντας και σε άλλους να δοκιμαστούν. Λόγος μπορεί να είναι ότι ο κόσμος, οι πολίτες, θέλουν να αισθάνονται ότι  προσφέρουν στο σύνολο, μέσω του Συλλόγου, πράγμα που δεν το βλέπουν συχνά. Όλα τα παραπάνω αλλά και άλλα πολλά, απογοητεύουν τον κόσμο.

Τα Προεδρεία έχουν υποχρέωση να κινητοποιήσουν τον κόσμο, εμπνέοντάς τον όμως με την δική τους συνεχή και ανιδιοτελή προσφορά. Πιστεύω ότι οι Σύλλογοι δεν πρέπει να καταντήσουν κλειστές λέσχες ολίγων για την εξυπηρέτηση των όποιων συμφερόντων των ολίγων. Είναι υποσύνολα του Δήμου. Εκτός από την καταστατική υποχρέωση που έχουν προς τα μέλη τους,  πρέπει να προσφέρουν τα μέγιστα και προς το Δήμο γενικότερα (προς πάντα κακόπιστο και πάλι: Δήμος, ανεξαρτήτως του ποιος διοικεί, είμαστε όλοι μας). Θεωρώ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ αντί οι Σύλλογοι να προσφέρουν στο Δήμο, να λαμβάνουν (όχι όλοι) αρκετά υψηλές επιχορηγήσεις από το Δημοτικό Προϋπολογισμό, που συνήθως ξοδεύονται για τη διοργάνωση κάποιας «φιέστας». Αν τα Προεδρεία είναι «μάγκες», για να κάνουν το Σύλλογο βιώσιμο, ας πείσουν τον κόσμο να εγγραφεί και τα εγγεγραμμένα μέλη να πληρώνουν τις εισφορές.

Προσφάτως ο Δήμος εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καλεί όλους τους μεμονωμένους πολίτες αλλά και τους Συλλόγους, να συνδράμουν στον τομέα του εθελοντισμού σε πάρα πολλά θέματα. Είναι μια καλή ευκαιρία λοιπόν για τους Συλλόγους να κινητοποιήσουν τα μέλη τους. Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν! Η Πόλη μας χρειάζεται όλους!

Ελεύθερος Στοχαστής