Την Τετάρτη 25 Μαΐου 2011 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη που διοργάνωσε η Ένωση Γονέων με θέμα την αξιολόγηση του «νέου» αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος που εφαρμόστηκε αυτή τη σχολική χρονιά σε επτά από τα έντεκα δημοτικά σχολεία του Δήμου μας. Στην σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι των Δ.Σ. των Συλλόγων Γονέων από 8 δημοτικά σχολεία της πόλης και ο διάλογος που αναπτύχθηκε βασίστηκε στα αποτελέσματα που προέκυψαν από τις απαντήσεις των γονέων στο ερωτηματολόγιο που συνέταξε και πρότεινε το Δ.Σ. του 3ου Δημοτικού και το οποίο χρησιμοποίησαν, σε πρώτη φάση, οι Σύλλογοι Γονέων του 1ου και 6ου Δημοτικών. Την παρουσίαση των αποτελεσμάτων ανά σύλλογο γονέων-σχολείο έκαναν οι κ.κ.Δέσποινα Σιδερίδη, Κυριακή Μανουσαρίδη-Ηρωδιάδου και Μαρία Ξυνογαλά (1ο ,3ο & 6ο Δημοτικό Σχολείο αντίστοιχα).
Συνοπτικά :
1/ «Το σύνολο των ερωτηματολογίων είναι 327 (για 356 παιδιά), δηλαδή συμμετείχαν οι γονείς του 42% των μαθητών και των τριών σχολείων (το 43% του 1ου δημοτικού, το 57,6% του 3ου δημοτικού και το 22% του 6ου δημοτικού)». Κοινή εκτίμηση ήταν ότι το ποσοστό, ως δείγμα επί του συνόλου, είναι ενδεικτικό και μπορεί να αξιοποιηθεί για εξαγωγή συμπερασμάτων.
2/ «Για την παράταση του υποχρεωτικού διδακτικού ωραρίου έως τις 2μμ το 61% των γονέων το αντιμετωπίζουν θετικά και το 33% αρνητικά». Θα ήταν ενδιαφέρον να γνωρίζαμε πόσοι από τους γονείς που έχουν θετική αντιμετώπιση εργάζονται και οι δύο, οπότε η θετική αντιμετώπιση ίσως να οφείλεται στην ανάγκη τους για απασχόληση των παιδιών τους όσο αυτοί εργάζονται. Επίσης, πόσοι από τους γονείς που έχουν αρνητική αντιμετώπιση δεν εργάζονται και κρίνουν απαλλαγμένοι από αυτή την ανάγκη. Πάντως, η ευρεία αποδοχή από τους γονείς αναδεικνύει έντονα την κοινωνική-οικονομική ανάγκη του κάθε γονέα για ασφαλή, εποικοδομητική και δημιουργική παραμονή του παιδιού του στο σχολείο.
3/ «Στο ολοήμερο πρόγραμμα (δηλαδή από τις 2μμ έως και τις 5μμ) συμμετείχε το 24% αυτών που απάντησαν, ενώ το 69% σχολάει στις 2μμ» Το χαμηλό ποσοστό παιδιών που παραμένουν στο ολοήμερο υποδεικνύει την αναγκαιότητα για ουσιαστικότερη αναβάθμιση του προγράμματος του ολοήμερου σε συνδυασμό με την κάλυψη της ανάγκης μελέτης αυτές τις ώρες (δες και σημείο 4).
4/ «Το 70% των γονέων απάντησε ότι ο χρόνος προετοιμασίας των μαθημάτων στο σπίτι δεν μειώθηκε ενώ το 17% ότι μειώθηκε. Ενώ το 95% απάντησε αρνητικά στο αν η τσάντα μένει στο σχολείο». Τα συμπεράσματα που βγήκαν πάνω στο θέμα είναι ότι α) το σλόγκαν «η τσάντα μένει στο σχολείο» που εξέφραζε έναν από τους κύριους στόχους του Υπουργείου απέτυχε πλήρως, όπως και το είχαμε προβλέψει, αφού δεν άλλαξαν οι μαθησιακοί στόχοι και τα μέσα επίτευξής τους β) τα ποσοστά, αναδεικνύοντας την πραγματικότητα, τονίζουν την ανάγκη να υπάρξει αύξηση των ωρών μελέτης που αφιερώνεται στις ώρες του ολοήμερου (2-5μμ), ώρες οι οποίες είναι μηδενικές για τις τάξεις γ΄έως και στ΄ - και ότι πλέον είναι επιτακτικό να βελτιωθούν οι στόχοι μάθησης των παιδιών μας ώστε η ουσιαστική εμβάθυνση να γίνεται μέσα στην τάξη. Επιτέλους, ας ληφθεί υπόψη η ανάγκη των παιδιών μας για ελεύθερο χρόνο. Δεν μπορεί να ακούγονται από παιδιά οι φράσεις «θέλω και να παίξω», «κουράστηκα», «δεν αντέχω άλλο»…
5/ «Για την εισαγωγή των Αγγλικών από την α΄τάξη του δημοτικού το 60% το εκτίμησε ως θετικό, το 28% ως αρνητικό ενώ το 12% δεν απάντησε». Εκτιμήσαμε ότι η θετική στάση των γονέων έχει να κάνει με το ότι η εκμάθηση των ξένων γλωσσών έχει καταστεί απολύτως απαραίτητη στην σύγχρονη κοινωνία και στα υψηλά ποσά που καταθέτουμε οι γονείς ετησίως στα φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα για τις ξένες γλώσσες των παιδιών μας. Στις δεδομένες και συνεχώς επιδεινούμενες οικονομικές συνθήκες για όλους μας, η εκμάθηση της ξένης γλώσσας μέσα στο δημόσιο και δωρεάν σχολείο είναι επιβεβλημένη. Κατά τη συζήτηση εκφράστηκαν και ενστάσεις (οι οποίες ενισχύονται και από τις απαντήσεις στα ερωτηματολόγια) ως προς την ποιότητα της εκμάθησης της ξένης γλώσσας, ως προς το «επικίνδυνο» για τη δομή της σκέψης των παιδιών όταν σε τόσο μικρή ηλικία «μπερδεύουν» τις γλώσσες που μαθαίνουν (μια και σ’ αυτήν την ηλικία τα παιδιά δεν έχουν ακόμα «κατακτήσει» την ελληνική γλώσσα) καθώς επίσης και ότι υπάρχει ανάγκη βελτίωσης της εκμάθησης κυρίως της ελληνικής γλώσσας.
6/ «Αναφορικά με την Πληροφορική, ως προς το περιεχόμενο το 31,5% δίνει το χαρακτηρισμό καλή, το 30% ως μέτρια και το 33% ως κακή». Ποσοστά που αναδεικνύουν πως μάλλον η εφαρμογή του προγράμματος ή/και οι μαθησιακοί του στόχοι υπολείπονται σοβαρά από το να καλύψουν τις ανάγκες ουσιαστικής και εποικοδομητικής επαφής των παιδιών μας με τους Η/Υ. «Ως προς την υποδομή για την πληροφορική το 17% την χαρακτηρίζει καλή, το 33,3% ως μέτρια και το 42% ως κακή». Αξίζει να τονιστεί ότι οι Η/Υ που καλύφθηκαν οικονομικά από το Υπουργείο λειτούργησαν μετά τον Φεβρουάριο, δηλαδή στο μέσον της σχολικής χρονιάς.
7/ «Στο ερώτημα του αν οι κτηριακές υποδομές πληρούν τις προϋποθέσεις για την εφαρμογή του προγράμματος το 22% απάντησε θετικά και το 70% αρνητικά». Τα ποσοστά μιλάνε από μόνα τους και είναι μεγάλο ζητούμενο το κατά πόσο μπορούν να εφαρμοστούν τα όποια φιλόδοξα προγράμματα χωρίς την ανάλογη οικονομική στήριξή τους.
Από την συζήτηση προέκυψαν και κάποια- ας πούμε- θεμελιώδη ερωτηματικά. Παράδειγμα «είμαστε κριτικοί ή/και απορριπτικοί σε κάθε νέο γιατί είμαστε υπέρ του παλιού;». Κοινή εκτίμηση είναι ότι δεν θεωρούμε τις πειραματικές εφαρμογές κάποιων μέτρων αλλαγής ως «ΝΕΟ». Εξ άλλου η πρόοδος προϋποθέτει αλλαγές αλλά η αλλαγή από μόνη της δεν σημαίνει και πρόοδο.
Συνεχίζουμε να διεκδικούμε και να απαιτούμε μια ενιαία, δημόσια και δωρεάν παιδεία που να σέβεται τον ψυχισμό, την παιδικότητα, την ανάγκη για μόρφωση όλων ανεξαιρέτως των παιδιών.
Έχουμε την πεποίθηση ότι κανένα μεγαλεπήβολο σχέδιο δεν μπορεί να υλοποιηθεί
- με κακοπληρωμένους και χωρίς συνεχή και σοβαρή επιμόρφωση εκπαιδευτικούς
- με ελλειπή στελέχωση των σχολείων σε διδακτικό και σε βοηθητικό προσωπικό (φύλακες, καθαρίστριες, τραπεζοκόμος, βιβλιοθοικονόμους, ψυχολόγους κ.α.)
- με την ισχύουσα ακαταλληλότητα των χώρων των σχολείων (έλλειψη ειδικών αιθουσών, τραπεζαρίας κλπ)
- με ανεπαρκές έως ανύπαρκτο υλικό & εξοπλισμό για την εφαρμογή των προγραμμάτων
- με την απουσία της απαραίτητης υλικοτεχνικής υποδομής για σωστή μάθηση,
- με την συνεχή επιβάρυνση σε όγκο της διδασκόμενης ύλης- αλλά και της τσάντας των παιδιών μας
- με την ασύνδετη ύλη, την χωρίς ενιαία «φιλοσοφία» από την α΄τάξη του δημοτικού έως και την γ΄τάξη λυκείου
Γιατί η εικόνα για το μέλλον της παιδείας που διαμορφώνεται καθημερινά μας επιβάλλει
- να λέμε ότι ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, δεν είναι αντάξια των προσδοκιών μας, ούτε είναι αυτή που χρειάζεται ο τόπος μας,
- να σας πούμε ΕΠΕΝΔΥΣΤΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ,
- να ακούσετε ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ.
Εμείς οι γονείς συνεχίζουμε να συζητάμε, να διαμορφώνουμε θέσεις-προτάσεις και μέτωπο αντίδρασης για όλα αυτά που ετοιμάζονται για εμάς και τα παιδιά μας, χωρίς εμάς και κυρίως ενάντια στα παιδιά μας.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Αγία Παρασκευή 04/06/2011
