Με αφορμή τις δυσμενείς οικονομικές εξελίξεις και όσα συνεπάγονται ως προς την κοινωνική πολιτική, σκεφτήκαμε ότι καλό θα ήταν να ασχοληθούμε λίγο με το θέμα των παιδικών σταθμών της Αγίας Παρασκευής αλλά και του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων που σε λίγο καιρό θα έχει υπό την ευθύνη του και τα 11 (από τα 3) κτίρια που λειτουργούν.
Είναι γνωστό πως στους παιδικούς σταθμούς της πόλης μας συντελείται κατά γενική ομολογία εξαιρετική δουλειά. Είναι επίσης γνωστό ότι μεγάλο μέρος των εργαζομένων σε αυτούς –ιδίως στο μέχρι πρότινος Κέντρο Παιδιού- ανήκει στην κατηγορία των συμβασιούχων. Τι τραγική ειρωνία! Άνθρωποι που πραγματικά εργάζονται και προσφέρουν σε ένα ευαίσθητο τομέα να είναι πολιτικοί όμηροι την ώρα που το κράτος σε άλλες δευτερεύουσες υπηρεσίες διόριζε ακατάπαυστα.
Σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία, κανείς δεν μπορεί να προδικάσει αν η πόλη μας θα εξασφαλίσει την έγκριση των απαιτούμενων εργαζομένων από το ανύπαρκτο κεντρικό κράτος ώστε να συνεχιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία των παιδικών σταθμών στα υψηλά επίπεδα υπηρεσιών που μας είχαν συνηθίσει έως σήμερα.
Στο κρίσιμο αυτό σημείο οι παιδικοί σταθμοί της πόλης μας έχουν στα υπέρ τους την παρουσία της κας Παπαντωνίου. Η τέως διευθύντρια του πρώην Ι.Β.Σ.Α. και νυν διευθύνουσα στο νεό νομικό πρόσωπο, όχι μόνο γνωρίζει όσο κανείς άλλος τις ανάγκες των παιδικών σταθμών αλλά χαίρει και του σεβασμού του υπουργείου. Αντίστοιχα στην προεδρία του νέου νομικού προσώπου βρίσκεται η Έφη Καψοκεφάλου που διαθέτει σημαντική εμπειρία κατά τη θητεία της στη Δ.Ε.Β.Σ.Α.Π. επί δημαρχίας Αντώνη Σιδέρη, είναι μία ενεργή επαγγελματίας και η οποία έχει πλήρη επίγνωση της δύσκολης αποστολής της όπως έχουμε συμπεράνει από τις αρκετές συζητήσεις μας το τελευταίο διάστημα.
Μέσα σε αυτό το ρευστό κλίμα, σημαντικό ρόλο θα μπορούσε να είχε διαδραματίσει ο Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων των παιδικών σταθμών του πρώην Ι.Β.Σ.Α. και σε λίγο καιρό όλων των παιδικών σταθμών. Στα τρία χρόνια της ενεργής ενασχόλησής του ενός εκ των υπογραφόντων το άρθρο με το Σύλλογο δώσαμε αρκετές φορές σημαντικές μάχες –ιδίως την περίοδο 2008/2009- σιωπηλά από κοινού με τη διοίκηση και τις κερδίσαμε. Ίσως κάποιοι που διαβάζουν αυτές τις γραμμές να θυμηθούν κάποια τηλεφωνήματα που κάναμε τότε σε μεγάλο μέρος των γονέων για ένα πολύ σημαντικό ζήτημα. Αρκετός κόσμος αγνοεί την δράση του Συλλόγου και αντίστοιχα δε μετέχει ενεργά σε αυτόν. Το γεγονός ότι στις εκλογές ψηφίζουν μόλις 60 άτομα αντί για 250-300 οφείλει να προβληματίσει, τόσο το Σύλλογο όσο κυρίως αυτούς που δε μετέχουν αλλά αποτελούν μέλη του. Κι όμως, όπως προαναφέρθηκε ο Σύλλογος πολλές φορές έδωσε λύσεις όταν το δυσκοίλιο κράτος με τη γραφειοκρατία του δεν αφήνει το σταθμό να κάνει τη δουλειά του. Για παράδειγμα, το καλοκαίρι του 2010 ο κλιματισμός ενός σχολικού παρουσίασε βλάβη. Το θέμα ήρθε στο Δ.Σ. του σταθμού και μέλος του υποστήριξε να μη γίνει τίποτε αφού υπήρχε σκέψη για αγορά καινούριου σχολικού. Τότε το Δ.Σ. του Συλλόγου συνέδραμε τη διοίκηση καλύπτοντας το ποσό της επισκευής γιατί ήταν αδύνατο να αφήσουμε τα παιδιά μας αλλά και τους εργαζόμενους να λιώνουν μέσα στον καύσωνα και τα μποτιλιαρίσματα της Αγίου Ιωάννου. Για την ιστορία, μέσα στη δίνη της κρίσης, σχολικό δεν αγοράστηκε.
Φέτος ο Σύλλογος παρά τις αντίθετες προσπάθειες κάποιων από εμάς, δεν ασχολήθηκε με ορισμένα πολύ σοβαρά ζητήματα επικεντρονώμενος μόνο στην προώθηση του κοινωνικού του προφίλ μέσω κάποιων εκδηλώσεων και ότι ενδεχομένως αυτό μπορεί να εξυπηρετεί. Σαφώς χρειάζονται οι γιορτές ώστε τα παιδιά να διασκεδάζουν, από την άλλη όμως ο Σύλλογος υπάρχει για να δίνει λύσεις ή αν προτιμάτε για να μάχεται.
Λόγω της ενασχόλησης του ενός εκ των υπογραφόντων με την ιστοσελίδα και της παρακολούθησης και των δύο τόσο του Καλλικράτη (και του τι υποκρύπτει) όσο και των συγκυριών που έρχονταν, είχαμε υποδείξει από τις αρχές του 2011 τους κινδύνους που τότε παρατηρούσαμε να έρχονται επιδιώκοντας την ενεργότερη ενασχόληση με αυτούς. Είχαμε μιλήσει για το πογκρόμ των συμβασιούχων και επομένως την πιθανότητα είτε να κλείσουν σταθμοί, είτε παιδιά να αποκλειστούν από τους παιδικούς σταθμούς. Είχαμε μίλησει για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει ο Σύλλογος ο οποίος το 2006 είχε μόνο ένα κτίριο (της Αγίου Γεωργίου) μετά επεκτάθηκε και στην Τρωάδος με το τότε νέο κτίριο και εν συνεχεία είχαμε στη δικαιοδοσία μας και τη Λάδωνος που προστέθηκε στην οικογένεια του τότε παιδικού σταθμού Αγίας Παρασκευής, αλλά σε λίγο καιρό θα έχουμε (αν όλα πάνε καλά) 11 παιδικούς σταθμούς διασκορπισμένους από τον Τσακό και τον Αη Γιάννη μέχρι το Κοντόπευκο και τα Πευκάκια. Τίθενται πρακτικά ζητήματα ως προς τη λειτουργία, την ευελιξία και την αποτελεσματικότητα του Συλλόγου.
Πώς θα μπορεί ο Σύλλογος να επεμβαίνει αποτελεσματικά και να συνδράμει όταν θα έχει τόσο μεγάλο άπλωμα; Ενώ την ίδια στιγμή το κάθε νηπιαγωγείο, το κάθε δημοτικό, το κάθε γυμνάσιο και το κάθε λύκειο έχουν το δικό τους Σύλλογο. Παράλληλα η υποχρεωτική συμμετοχή στο Σύλλογο θα αυξήσει σημαντικά τα έσοδα από τις ετήσιες συνδρομές του και πρέπει να βρεθούν εκείνες οι πρακτικές / δικλείδες ασφαλείας ώστε να διασφαλιστεί στο τώρα και στο μέλλον, η σωστή και χρηστή διαχειρίση του ταμείου. Μέσα σε όλα τα άλλα τίθεται και το ζήτημα της αντιπροσωπευτικότητας των παιδικών σταθμών στο Δ.Σ. του Συλλόγου.
Μολονότι λοιπόν ετέθησαν αυτοί οι προβληματισμοί εκεί που είχαμε υποχρέωση να τους θέσουμε, τα ζητήματα αυτά δεν κουβεντιαστήκαν. Υπήρχε μεν αποδοχή των προβληματισμών μας αλλά η απάντηση ήταν ότι ακόμη έχουμε χρόνο για αυτά. Άλλοτε πάλι σε άλλο συνάδερφο θέταμε το ζήτημα ότι πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε γιατί έρχονται δύσκολες στιγμές και ίσως κλείσουν σταθμοί. Η απάντηση ήταν τα δικά μας παιδιά να μην έχουν πρόβλημα. Ενώ ο Σύλλογος κάλεσε τους γονείς σε κοινωνικές εκδηλώσεις, δεν τους φώναξε μια Κυριακή πρωί σε μια συνέλευση να κουβεντιάσουμε για το πως θα αποφύγουμε το παγόβουνο που έρχεται. Να καταθέσουμε όλοι οι γονείς τις προτάσεις μας και τις απόψεις μας συνδράμοντας τη διοίκηση στο δύσκολο αγώνα της να συνεχίσει να προσφέρει αυτό που τόσα χρόνια κάνει.
Ο Σύλλογος στη δυσκολότερη στιγμή των σταθμών είναι δραματικά απών. Αποστέλλει όμορφες ανακοινώσεις για εκδηλώσεις αλλά δεν καλεί τα μέλη του σε μια κοινή δράση. Φυγομαχεί. Άλλωστε απαραίτητη προϋπόθεση των εκδηλώσεων και των μασκέ πάρτυ είναι να υπάρχουν παιδιά στους σταθμούς. Αν είχαμε ασχοληθεί όταν θέσαμε αρχικά το ζήτημα , θα μπορούσαμε:
-Να είχαμε δώσει στη διοίκηση μια επιστολή υπογεγραμμένη από όλους τους γονείς των παιδικών σταθμών της δικαιοδοσίας μας (και γιατί όχι να μην κινητοποιούσαμε και τους υπόλοιπους) ως ένα ακόμη όπλο στη φαρέτρα αυτών που θα δώσουν τη δύσκολη μάχη τις αμέσως επόμενες ημέρες για την εξασφάλιση του απαραίτητου προσωπικού.
-Να είχαμε ενδεχομένως στείλει και μια δική μας επιστολή στο αρμόδιο υπουργείο δείχνοντας ότι είμαστε αποφασισμένοι (προειδοποιώντας για συγκεκριμένες δράσεις) να εξασφαλίσουμε την απρόσκοπτη λειτουργία των παιδικών σταθμών της πόλης όπως είχαμε συνηθίσει τόσα χρόνια και όχι σε βάρος παιδιών και παιδαγωγών.
Αντ’ αυτού μείναμε στην ακρή και τώρα ας ελπίσουμε να μην αναφωνήσουμε ότι «είναι αργά για δάκρια Στέλλα».
Η μάχη θα συνεχιστεί και οι γονείς οφείλουμε να βγούμε μπροστά. Να διασφαλίσουμε και το αύριο των παιδικών σταθμών και των επόμενων παιδιών που πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε όλα σαν τα δικά μας. Ας μην τα περιμένουμε πάντα όλα από τους άλλους. Όλοι οι γονείς οφείλουν στα παιδιά τους να ενεργοποιηθούν και να διαφυλάξουμε τα υψηλά standards των παιδικών σταθμών.
Ο Σύλλογος οφείλει να ενεργοποιηθεί άμεσα και από τη στιγμή κατά την οποία σημαντικό τμήμα του 7μελούς του Δ.Σ. δε θα είναι μετά τις 31/7/11 στο σταθμό αλλά και καθώς με τις εγγραφές/επανεγγραφές οι γονείς θα πληρώσουν τη συνδρομή τους, θα πρέπει άμεσα να αποφασιστεί Γενική Συνέλευση και εν συνεχεία εκλογές ώστε να προκύψει ένα δυνατό, μαχητικό και αντιπροσωπευτικό Δ.Σ. που τουλάχιστον θα εξαντλεί όλες τις δυνατότητες που έχει ώστε να μην πληγούν ούτε στο ελάχιστο οι παρεχόμενες υπηρεσίες των παιδικών σταθμών.
Άλλωστε δεν είναι ηθικά σωστό να γίνουν εκλογές ξανά λίγο πριν τις γιορτές ενώ ταυτόχρονα ο Σύλλογος θα έχει μεγαλώσει τόσο σε μέλη όσο και γεωγραφικά.
Η κοινωνική συνοχή και ο κοινωνικός μισθός που όλοι απολαμβάνουμε ως μια επιστροφή των εισφορών μας στο αχόρταγο κράτος, οφείλουν να διατηρηθούν. Ο δε Σύλλογος έχει μπροστά του ένα σταυροδρόμι. Ή θα βαλτώσει και θα οδηγηθεί σε απαξίωση μετατρεπόμενος σε όργανο προβολής του εκάστοτε επικεφαλής του και των φιλοδοξιών του όπως έχουμε παρατηρήσει σε άλλους συλλόγους της πόλης ή θα μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία συνδράμοντας τους παιδικούς σταθμούς αποτελώντας το αντίβαρο σε αυτό που έρχεται αποδεικνύοντας έμπρακτα πως η κοινωνία μπορεί να οδηγήσει σε λύσεις..
Πρέπει όλοι μαζί να βοηθήσουμε τα παιδιά μας.
Κώστας Κουρούνης (αντιπρόεδρος Δ.Σ. Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων)
Στρατής Μαζίδης (γραμματέας Δ.Σ. Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων)
