Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στα δημοτικά πράγματα, την ανεξαρτητοποίηση του Γιάννη Γουργούλη θυμηθήκαμε ένα παλιό αλλά αγαπημένο τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου, το οποίο αλλάξαμε σε ορισμένα σημεία. Απευθύνεται σε αναγνώστες που διαθέτουν χιούμορ.
Ας κρατήσουν οι χοροίκαι θα βρούμε αλλιώτικαστέκια επαρχιώτικα βρε ώσπου η σύναξις αυτή σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί | Θα κρατήσουν οι ΜΑΖΙΓια να συνεχίσουνεΉ θα το διαλύσουνε βρε ώσπου η περίοδος να βγει και να έρθει η ώρα για την εκλογή |
Mέχρι τα ουράνια σώματαμε πομπούς και με κεραίεςφτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες | Μα ως το 2014είναι το διάστημα μεγάλοκαι κανείς δεν είναι σίγουρος αν θα δούμε τίποτε άλλο |
Kάνει ο Γιώργος την αρχήείμαστε δεν είμαστετίποτα δεν είμαστε βρε κι ο Γιαννάκης τραγουδεί άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει | Kάνει ο Γιάννης την αρχήκαι την πόρτα άνοιξεΤίποτε δεν άφησε βρε Κι ο Μιχαλιός αρθρογραφεί άμα είναι όλα άγραφα τίποτε δε θα βγει |
Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμανα κι ο Άλκης ο μικρός μαςγια να σμίξει παλιές κι αναμμένες τροχιές με το ροκ του μέλλοντός μας | Kαι στης κόντρας το λαμπάδιασμανα κι ο Τάσσος ο μικρός μαςγια να σμίξει καρδιές που είναι πια εχθρικές στους ΜΑΖΙ του μέλλοντός μας |
O ουρανός είναι φωτιέςανεμομαζώματασπίθες και κυκλώματα βρε και παρέες λαμπερές το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές | Oι ΜΑΖΙ είναι φωτιέςανεμομαζώματασπίθες και κυκλώματα βρε και παρέες λαμπερές το καθρεφτισμά τους στις εκλογές |
Kι είτε με τις αρχαιότητεςείτε με Ορθοδοξίατων Eλλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία | Κι είτε με αντιπαλότητεςΕίτε με αρθρογραφίαΤων ΜΑΖΙ οι αντιξοότητες Προκαλούν μια ανησυχία |
και το γνωστό τραγούδι για να το θυμηθούμε: