Ο Βασίλης που φεύγει...

Οκτώβριος 2006: Μια ολόκληρη πόλη βγαίνει το βράδυ της Κυριακής να πανηγυρίσει μαζί με το Βασίλη Γιαννακόπουλο την επάνοδό του στη θέση του δημάρχου... Κάτι το επικοινωνιακό του χάρισμα, κάτι η δήλωσή του στο Mega ζωντανά μόλις φάνηκε ότι κερδίζει τη μάχη που αποτίνασε τα κόμματα και ο κόσμος βγήκε στο δρόμο. Στο εκλογικό του κέντρο συναντούσε κανείς ένα σωρό κόσμο χαρούμενο και ενθουσιασμένο. Όλοι ήθελαν να τον χαιρετίσουν. Σίγουρα δε τον είχαν ψηφίσει όλοι αυτοί.


Νοέμβριος 2010: τα πρώτα αποτελέσματα που καταφθάνουν στο κέντρο των «Μαζί» είναι απογοητευτικά. Το χαρούμενο κλίμα και την αισιοδοξία που δημιουργήθηκε το βράδυ της πρώτης Κυριακής διαδέχθηκε η παγωμάρα. Ο θεωρητικά εύκολος αντίπαλος του β’ γύρου μπαίνει μπροστά στην κούρσα. Σύντομα σχετικά καθώς τα προεκλογικά κέντρα έχουν αμεσότερη πληροφόρηση το τοπίο ξεκαθάρισε. Δε θα συνεχίσουμε ΜΑΖΙ...


Πώς όμως οδηγήθηκε στην ήττα ο Βασίλης Γιαννακόπουλος; Τελικά ήταν καλός ή κακός δήμαρχος; Στα ερωτήματα αυτά θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε.


Η νίκη λένε πως έχει πολλούς πατέρες, η ήττα όμως μόνο ένα. Εδώ ισχύει αυτό. Ο Βασίλης Γιαννακόπουλος είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος για την ήττα της παράταξής του και θα αναλύσουμε τις αιτίες.


Τα βασικά θέματα που επικράτησαν κατα την προεκλογική περίοδο όπως το θέμα της ανάπλασης της αγίου Ιώαννου, η οικονομική κατάσταση του δήμου, το κολυμβητήριο στη Μακεδονίας και μια σειρά άλλων θεμάτων φαίνεται εκ του αποτελέσματος πως δε λειτούργησαν υπέρ του δημάρχου.


Όταν όμως ξεκινούσε από το καλοκαίρι ουσιαστικά ο προεκλογικός αγώνας και με όλες τις ενδείξεις να δείχνουν μια δύσκολη εκλογική μάχη του είχε επισημανθεί ότι θα έπρεπε να βγάλει μπροστά το βαρύ πυροβολικό. Για παράδειγμα όλη αυτή την τετραετία συντελέστηκε ένα σημαντικό έργο στη Δημοτική βιβλιοθήκη. Ένα ξεχασμένο μέρος αναστήθηκε. Απέκτησε ζωή. Τα παιδιά μας μπορούσαν το χειμώνα κάθε Σάββατο να βλέπουν ένα σωρό παραστάσεις και μάλιστα δωρεάν είτε στο κεντρικό κτίριο είτε στο Κοντόπευκο. Πολιτιστικές εκδηλώσεις, 10ήμερα και όλα αυτά με ελάχιστους πόρους χάρη στην Κατερίνα Πρωτοσυγγελίδου-Φλατσούση. Την ακούσατε πουθενά να αναφέρεται; Ο Μιχάλης Γαβράς έκανε κι αυτός ένα σημαντικό έργο στα Δημοτικά Ιατρεία,  την κοινωνική πολιτική και το μουσικοκινητικό εργαστήρι. Ημερίδες, πρωτοβουλίες και σημαντική δράση. Επίσης άνοιξε και τρίτο δημοτικό ιατρείο στα Πευκάκια. Τον ακούσατε πουθενά να αναφέρεται; Ο Μιχάλης Γριβέας με τον οποίο διαφωνούσαμε και διαφωνούμε σχετικά με την ανάπλαση αλλά πραγματικά ένας κύριος με Κ κεφαλαίο και πραγματικά ανόθευτος άνθρωπος. Αυτό πιστεύει, αυτό υπερασπίζεται μέχρι τέλους. Δεν είναι τυχαίο ότι τον αγαπούν σε όλους τους χώρους. Θυμάμαι το νεοφώτιστο στο Δ.Σ. Αλέξη Μουστόγιαννη και φίλο της ιστοσελίδας μας πριν αρκετούς μήνες να μου λέει ότι «ο Μιχάλης είναι ευγενής» και τον τρόπο που μου το είπε. Τον ακούσατε πουθενά να αναφέρεται;


Αλλά και από τα νέα πρόσωπα του ψηφοδελτίου ποιοι προωθούνταν; Μόνο όσοι εθωρείτο ότι θα έφερναν ψήφους λόγω παλαιότερης θητείας στο Δ.Σ. ή σε συλλόγους και μόνο όσοι για αγνώστους λόγους έπρεπε να προωθηθούν. Το αν οι προσδοκίες επιβεβαιώθηκαν το φανερώνει η σταυροδοσία. Ακούσατε ποτέ για τον Τάσο Μίχα, το δραστήριο μέλος του Συλλόγου Τσακού; Έναν άνθρωπο που απο παιδάκι συμμετείχε σε συλλόγους και σε δράσεις; Ένα παιδί που μόνο του με το χαμόγελο και την ευγένεια κέρδισε με το σπαθί του περί του 330 σταυρούς και την παλληκαρίσια είσοδό του στο Δ.Σ. αν κέρδιζε ο Βασίλης Γιαννακόπουλος. Τον ανακάλυψαν ξαφνικά από το πρωί της περασμένης Δευτέρας όντας σίγουροι ότι οδεύουν πλέον με ασφάλεια σε μια άνετη επικράτηση.


Εν τέλει προωθήθηκε υπέρ του δέοντος μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. Αυτό όμως αποτέλεσε κάτι που δεν το είδαμε μόνο εμείς αλλά και οι δημότες και το βασικότερο, οι συνυποψήφιοι. Όλον αυτό τον καιρό ακούγονταν και έβγαιναν πολλά προς τα έξω. Με τι ψυχή λοιπόν να αγωνιστεί ένας παίκτης σε μια ομάδα όταν ο προπονητής δεν τηρεί ίσες αποστάσεις; Αλλά κι όταν κανείς αγωνίζεται μόνο για τον εαυτό του και όχι ΚΑΙ για τον εαυτό του, η ομάδα δεν μπορεί να πάει καλά.


Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο δήμαρχος δε θέλει άτομα με ικανότητες, έργο και ισχυρή προσωπικότητα για να μπορεί να τα κουμαντάρει. Αντίθετα επιθυμεί άτομα που να είναι της επιρροής του. Αυτό όμως έχει και συνέπειες. Εδώ να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπονοούμε ότι όσους προωθούσε ο δήμαρχος είναι χαζοί ή μαριονέτες. Ενδεχομένως, να τους θεωρούσε πιο εύκολους στο χειρισμό. Άλλωστε είχε την τραυματική εμπειρία του Σωτήρη Παπαμιχαήλ. Δικηγόρος, με καλό χειρισμό του λόγου και που ετέθη εκτός της δημοτικής ομάδας για λόγους που κανείς αγιοπαρασκευιώτης δεν μπορεί παρά να μη του βγάλει το καπέλο. Ακόμη και σήμερα αρκετοί από τους «Μαζί» θεωρούν μέγα λάθος την απομάκρυνση του Σωτήρη.


Ένα ακόμη λάθος του Βασίλη Γιαννακόπουλου ήταν το γεγονός ότι δεν ασχολείτο με όλα. Θα αναρωτηθεί κανείς «μα μπορούσε;». Μια φορά οι άλλοι επικεφαλείς σίγουρα μπόρεσαν. Υπήρχαν τομείς και ζητήματα για τα οποία ο δήμαρχος δεν είχε γνώση και κάποιες επιλογές του σε πολύ σημαντικά πεδία αποδείχθηκαν απο ατυχείς έως και επικίνδυνες.


Επίσης,  ο δήμαρχος πόνταρε πολύ στη νεολαία. Στήριξε όσο κανένα το Γιάννη Μυλωνάκη στον οποίο εξαρχής ανέθεσε ένα πόστο όπου μόνο να επιτύχει μπορούσε κανείς με την προϋπόθεση ότι είχε όρεξη να δουλέψει. Και ο Γιάννης την είχε. Κι όμως,  δεν του βγήκε ούτε στους σταυρούς καθώς ήρθε έκτος - ενώ όλοι γνωρίζουν, ότι ο στόχος μόνο η έκτη θέση δεν ήταν -  αλλά ούτε στην πράξη. Για το τελευταίο μάλιστα,  έγινε σημαντικός λόγος κατά την προεκλογική περίοδο είτε απο ανθρώπους της ίδιας της παράταξης είτε από τις άλλες παρατάξεις  το γεγονός ότι,  ο Ο.Α.Δ.Α.Π. έχει χρήματα, λαμβάνει επιχορηγήσεις και όμως ο δήμος δεν απέκτησε ούτε ένα 1 τ.μ. αθλητικού χώρου στην ιδιοκτησία του. Γιατί δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα; Μάλλον γιατί το παράκαναν. Ο Γιάννης ήταν γνωστός σε χιλιάδες δημότες λόγω της θέσης του μέσω των προγραμμάτων άθλησης, δεν είχε ανάγκη ειδικής μεταχείρισης. Σαφώς εργάστηκε σκληρά, σίγουρα ο οργανισμός άθλησης ζωντάνεψε και κάθε λίγο καλούσε κυρίως τα παιδιά είτε για μπάλα είτε για μπάσκετ είτε για τρέξιμο. Ενδεχομένως να ισχυριστεί κανείς ότι θα μπορούσαμε να έχουμε λιγότερες εκδηλώσεις αλλά 2-3 καινούριους αθλητικούς χώρους ιδιόκτητους και όχι να κονταροχτυπιόμαστε ποιος θα πρωτοπαίξει στου Σπυρούδη. Εδώ πράγματι υπάρχει ένα πάτημα το οποίο εκμεταλλεύτηκαν οι άλλες παρατάξεις. Κι ενώ λοιπόν ο δήμαρχος πόνταρε πολύ στη νεολαία -  ίσως γιατί και ο ίδιος δίχως νεολαίους είναι σαν το ψάρι έξω από το νερό -  οι νεολαίοι δε τον ψήφισαν. Απλά απείχαν...


Επιπρόσθετα παρατηρήσαμε κάποιες πρακτικές που μας γύρισαν δεκαετίες πίσω στο χρόνο. Δε γνωρίζουμε αν ο Βασίλης Γιαννακόπουλος είχε γνώση τους αλλά αυτό δεν τον απαλλάσσει από την υποχρέωση να επιβάλλει ορισμένους κανόνες. Δε γίνεται ορισμένα νομικά πρόσωπα να έχουν μετατραπεί το τελευταίο 40ήμερο σε οργανισμούς υποστήριξης υποψηφιοτήτων. Δε γίνεται υπάλληλοι νομικών προσώπων να απασχολούνται για θέματα που δεν άπτονται των αρμοδιοτήτων της υπηρεσίας τους. Δεν επιτρέπεται την ημέρα της εθνικής επετείου στον παιδικό σταθμό την ώρα της παρέλασης των παιδιών με τις ελληνικές σημαίες να βλέπεις πεταμένα εκλογικά φυλλάδια στα χαλίκια. Είναι υποτιμητικό και προσβλητικό την Παρασκευή, ημέρα ομιλίας του δημάρχου, να επιστρέφουν τα νήπια κρατώντας ανα χείρας προσκλήσεις για την ομιλία του δημάρχου! Πώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή η ενέργεια; Επιτρέπεται τα παιδιά, το αύριο της πόλης και της πατρίδας να γίνονται μέσα προώθησης υποψηφιότητας; Είναι σωστό άνθρωποι που μεγάλωσαν παιδιά να μετέρχονται τέτοιων μεθόδων; Είναι δυνατό στους χώρους όπου πλάθονται και διαμορφώνονται προσωπικότητες να ανοίγεται η κερκόπορτα της παραταξιακής νοοτροπίας και της επανεκλογής και ειδικά σε χώρους καμάρια της πόλης; Μα τόσο πολύ αλλοτριωθήκαμε πια ως άνθρωποι; Και ακόμη περισσότερο, τόσο πολύ μόνοι μας υποβιβάζουμε τους εαυτούς μας και τον επικεφαλής μιας παράταξης που στο κάτω κάτω έχει και τον τίτλο του δημάρχου και οφείλουν ορισμένοι να τον προστατεύουν;


Τις τελευταίες πάλι ημέρες κυκλοφόρησε απο ανθρώπους της πόλης που θεωρούνται αξιόπιστοι ότι η παράταξη του δημάρχου επέλεξε αντίπαλο. Αν αληθεύει, τότε το σοκ της Κυριακής πρέπει να ήταν μεγάλο.


Κάπως έτσι ο Βασίλης Γιαννακόπουλος έχασε την περασμένη Κυριακή. Εν τω μεταξύ και οι αριθμοί των ψήφων με την πτωτική τάση για μια ακόμη εκλογική αναμέτρηση το φώναζαν. Η αποχή δεν έπαιξε το ρόλο της ακριβώς γιατί για όλα τα παραπάνω αλλά και για άλλους λόγους αναπτύχθηκε εντός λίγων ημερών ένα ισχυρό μπλοκ που ζητούσε την ανατροπή αυτού που αποκαλούσαν ορισμένοι «σύστημα Γιαννακόπουλου» και το πέτυχε. Ο δήμαρχος τόσο το 2002 όσο και το 2006 κέρδιζε στη β’ Κυριακή 2.200 και 2.600 ψήφους επιπλέον όταν φέτος περιορίστηκε στις 700. Όσο για τις λεγόμενες γραμμές αυτές φάνηκε από το μέγεθος της μεγάλης αποχής του δευτέρου γύρου ότι δεν υπήρξαν ποτέ. Άλλωστε στην Ελλάδα ζούμε και ο έλληνας δε δέχεται εντολές. Το να πεις σε κάποιον να κάνει κάτι δεν έπεται ότι θα γίνει κιόλας.


Κάποιοι πάλι λένε ότι ο δήμαρχος δεν ενδιαφερόταν πολύ για να επανεκλεγεί καθώς η δημαρχία αποτελεί ένα μεταβατικό στάδιο για αυτόν και επομένως επειδή αναμένονται πολλά στο προσεχές μέλλον θα ήθελε να είναι αποδεσμευμένος. Αυτό όμως δε φαίνεται να έχει μεγάλη βάση καθώς ο δήμος θα αποδεικνυόταν ένα ασφαλές λιμάνι για τα επόμενα πέτρινα χρόνια.


Τελικά ο Βασίλης Γιαννακόπουλος ήταν ένας καλός δήμαρχος ή ένας κακός δήμαρχος; Καταρχήν είναι άδικο όταν κάποιος αποχωρεί να του φορτώνεις τα πάντα ή να τον εκμηδενίζεις και να τον εξουδενώνεις. Κατά δεύτερον αυτά δεν μπαίνουν σε καλούπια. Επίσης δεν είναι σωστό να βγαίνει κανείς και να κολλά ετικέττα σε κάποιον. Ο καθένας μόνος του θα δώσει την απάντηση. Τα νομικά πρόσωπα επέδειξαν αξιόλογο έργο. Αυτό οφείλεται και στους επικεφαλείς που ο δήμαρχος όρισε. Σε τεχνικό επίπεδο έτρεξαν κάποια έργα. Ρίσκαρε με την αγίου Ιωάννου και πραγματικά το ήθελε το έργο. Ακούστε τα λόγια του στη ραδιοφωνική αλλά και τη βιντεοσκοπημένη συζήτησή μας. Δεν είχε όμως την αποφασιστικότητα και άλλαζε κατεύθυνση στο δρόμο κάθε λίγο, από την άλλη όμως θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι εισακούει τον κόσμο. Επίσης ο κος Γιαννακόπουλος είναι γνωστό ότι έχει πολλές και καλές επαφές. Έχει προσβάσεις. Αυτό θα είναι ένα ζήτημα στο αύριο της πόλης. Κανείς δεν μπορεί να τον υποχρεώσει πλέον να κάνει χρήση τους. Επίσης ως ιστοσελίδα του αναγνωρίζουμε και τον ευχαριστούμε που υπήρξε πάντοτε ανοικτός και δεκτικός απέναντί μας. Ακόμη και φορές που το κλίμα δεν ήταν υπέρ του όπως στη συγκέντρωση για το πάρκο Νεαπόλεως ή για τα πρόστιμα των επαγγελματιών στην Ηπείρου ανταποκρίθηκε και βρέθηκαν οι λύσεις. Το τηλέφωνό του ήταν πάντα ανοικτό και ο καθένας μπορούσε να τον βρει.


Γνωρίζοντας καλά το Βασίλη Γιαννακόπουλο και το χαρακτήρα του θεωρούμε αδιανόητο αυτός ο άνθρωπος να πάει στο σπίτι του γιατί απλά δε τον χωρούν οι κλειστοί χώροι. Δε γνωρίζουμε σε τι ρόλο θα τον δούμε στο μέλλον. Του ευχόμαστε απο καρδιάς καλή επιτυχία και ενδεχομένως απαλλαγμένος πλέον από τα τοπικά μικροπολιτικά συμφέροντα και επιδιώξεις του καθένος να πετύχει πολύ περισσότερα. Αυτό που χρειάζεται δίπλα του και δεν το είχε στο δήμο (δεν αναφερόμαστε σε αξιωματούχους) είναι ένα στενό επιτελείο τριών – τεσσάρων ικανών συνεργατών να τον πλαισιώσουν και να τον βοηθήσουν.


Βασίλη καλή συνέχεια. Με το Βασίλη που έρχεται θα ασχοληθούμε τις επόμενες ημέρες.


Στρατής Μαζίδης

Νεότερη Παλαιότερη