αναρτηση

Αγαπητοί φίλοι,

Αυτή τη φορά έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στη στήλη ένα καλό φίλο της ιστοσελίδας μας, το Δρα Κωστή Προύσκα, υπεύθυνο της μονάδας φροντίδας "Άκτιος".

- Κώστη σε καλωσορίζουμε και σένα στη σελίδα μας σε μια συζήτηση που φανταζόμαστε ότι οι αναγνώστες θα βρουν ενδιαφέρουσα.

Ευχαριστώ και εγώ για την πρόσκληση και την φιλοξενία στη σελίδα σας.
Ελπίζω ότι με αυτή μας τη συζήτηση οι αναγνώστες μας θα ενημερωθούν για θέματα που αφορούν την άνοια γενικότερα αλλά και τους τρόπους φροντίδας.

Είναι αλήθεια πως τον τελευταίο καιρό με έχει απασχολήσει το γεγονός ότι ενώ ο Άκτιος ασχολείται ειδικά με τη νόσο Αλτσχαϊμερ, παράγει επιστημονικό έργο και οι συνεργάτες μας προσκαλούνται σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια, όλη αυτή η εμπειρία και η τεχνογνωσία δεν μεταφέρεται στους δημότες της πόλης μας. Ως παράδειγμα να αναφέρω αντιπροσωπίες από την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, φοιτητές από σχολές της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, εργαζόμενοι από την Κύπρο, οι οποίοι έρχονται να μελετήσουν το μοντέλο φροντίδας μας αλλά και να εκπαιδευτούν από εμάς στην φροντίδα και την περίθαλψη ηλικιωμένων με άνοια.

- Ο όρος "γεροντολόγος" είναι νομίζω μια σχετικά καινούρια έννοια και επιστήμη, τουλάχιστον για εμάς τους Ελληνες, σωστά;

Ναι, έχεις δίκιο Στρατή. Η γεροντολογία είναι μια καινούργια επιστήμη. Δεν είναι κλάδος της Ιατρικής όπως πιστεύουν πολλοί, αλλά η γηριατρική είναι κλάδος της γεροντολογίας. Η γεροντολογία είναι μια επιστήμη - ομπρέλα. Μια συνισταμένη επιστημών που ασχολούνται εν μέρει ή εν συνόλω με το γήρας και την ηλικία του ανθρώπου.  Μέρη της γεροντολογίας είναι η γηριατρική, όπως προείπα, αλλά και η ψυχολογία, η κοινωνιολογία, τα οικονομικά, η κοινωνική πολιτική, ακόμη και η ιστορία ή η αρχιτεκτονική. Είναι εύκολα αντιληπτό ότι όλες αυτές οι επιστήμες ασχολούνται και με τους ανθρώπους που γερνούν.   Να επισημάνω εδώ πως ο σωστός ελληνικός όρος θα ήταν «γηρατολογία» αλλά έχει προτιμηθεί ο όρος «γεροντολογία» από αντιδανεισμό από την Αγγλική και Γαλλική!  Στην Ελλάδα αυτοί που έχουμε πτυχίο, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό στη γεροντολογία είμαστε κυριολεκτικά μετρημένοι στα δάκτυλα (λιγότεροι από 10)

- Πώς και αποφάσισες να ασχοληθείς με τον τομέα αυτό;

Προέρχομαι από μια οικογένεια με παράδοση στο χώρο της φροντίδας ηλικιωμένων. Είμαι, αν θες, μέρος της τρίτης γενιάς της οικογένειας που ασχολείται με την τρίτη ηλικία, μεγάλωσα ο ίδιος παίζοντας σε μια μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων. Όταν τελείωσα τις σπουδές μου στην ψυχολογία, πήγα στο Λονδίνο για μεταπτυχιακό. Εκεί σκέφτηκα ότι κουβαλούσα εμπειρίες που άλλοι έπρεπε να ασχοληθούν χρόνια με το αντικείμενο για να τις αποκτήσουν. Θέλησα να εξειδικευτώ περισσότερο, έριξα μια ματιά στα διδακτικά αντικείμενα στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, βρήκα το Ινστιτούτο Γεροντολογίας του King’s College, έκανα αίτηση για διδακτορικό στη γεροντολογία και όλα βρήκαν το δρόμο τους. Σε μερικούς μήνες βρέθηκα να διδάσκομαι από ανθρώπους των οποίων τα βιβλία και τις δημοσιεύσεις διάβαζα χρόνια και να συνεργάζομαι μαζί τους!

- Ξέρεις ένας από τους λόγους που ήθελα να έχουμε αυτή την κουβέντα είναι γιατί η πλειονότητα των ανθρώπων έχει κάποιον ηλικιωμένο στην οικογένεια, οι οποίοι πολλές φορές καλούνται να αντιμετωπίσουν και ένα βαρύ περιστατικό άνοιας.

Η αλήθεια είναι ότι με την πρόοδο της Ιατρικής, πλέον γερνούν περισσότεροι άνθρωποι. Επίσης, τα τελευταία χρόνια γεννιούνται και λιγότερα παιδιά. Είναι λογικό, λοιπόν, να είναι πια πολύ συνηθισμένο μια οικογένεια να φροντίζει έναν ή περισσότερους ηλικιωμένους. Τώρα, ως προς το θέμα της άνοιας, εφόσον οι άνθρωποι ζουν περισσότερο, τα περιστατικά αυξάνονται. Στις ηλικίες άνω των 90 ετών, 40% των ηλικιωμένων πάσχουν από τη νόσο Αλτσχάιμερ.

- Αλτσχάιμερ και άνοια είναι το ίδιο πράγμα;

Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι μια νευροεκφυλιστική πάθηση του εγκεφάλου και είναι μια μορφή άνοιας.

- Η άνοια λοιπόν είναι ψυχική νόσος, παθολογική νόσος, ή μια ψυχική νόσος οφειλόμενη σε παθολογικά αίτια;

Η άνοια είναι μια οργανική νόσος και έχει διάφορες μορφές. Μερικές από αυτές είναι η αγγειακή άνοια, η μετωποκροταφική άνοια και η νόσος Αλτσχάιμερ. Οι ηλικιωμένοι που πάσχουν από άνοια μπορεί να παρουσιάσουν απώλεια μνήμης, ψυχιατρικά συμπτώματα και διαταραχές της συμπεριφοράς. Αυτό ξαφνιάζει την οικογένεια και την κάνει να πιστεύει ότι ο ηλικιωμένος παρουσιάζει ψυχιατρικό πρόβλημα.

- Η άνοια μπορεί να εμφανιστεί και σε νέους ανθρώπους;

Ναι, η νόσος Alzheimer παρουσιάζεται και σε προγεροντική μορφή, αλλά είναι αρκετά σπάνια.

- Έχοντας βιώσει από κοντά βαρύ περιστατικό άνοιας θα ήθελα να παρατηρήσω το εξής και να μου πεις τη γνώμη σου. Η συγκεκριμένη ασθενής τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν σα να είχε παραιτηθεί από τη ζωή. Δεν έβγαινε έξω, δε διάβαζε κάτι, δεν απασχολούσε το μυαλό της. Συγκρίνοντας με αντίστοιχες εμπειρίες γνωστών μου παρατήρησα τα ίδια σημάδια. Μήπως λοιπόν η παραίτησή μας από τη ζωή αυξάνει -αν δεν οφείλεται και αποκλειστικά εκεί- τις πιθανότητες εμφάνισης άνοιας;

Οι Άγγλοι λένε «use it or lose it», δηλαδή «χρησιμοποίησέ το ή χάσε το». Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τις ξένες γλώσσες, αλλά και για τις κοινωνικές δεξιότητες, τις γνώσεις μας, τη μνήμη μας, την κινητικότητά μας και άλλα! Είναι γεγονός ότι η συνταξιοδότηση και οι αλλαγές που αυτή προκαλεί στη ζωή των ανθρώπων  πολλές φορές προκαλούν κατάθλιψη και απόσυρση στους ηλικιωμένους.

Επίσης, φαίνεται από τις έρευνες ότι σε αρκετές περιπτώσεις εμφάνισης άνοιας, προϋπήρχε  τα τελευταία 5 χρόνια μια περίοδος κατάθλιψης ή άλλης ψυχικής διαταραχής. Για αυτό, είναι καλό να παραμένουμε όσο το δυνατόν πιο κοινωνικά και πνευματικά ενεργείς σε όλα τα χρόνια της ζωής μας και να φροντίζουμε να γυμνάζουμε το μυαλό μας και να μην μένουμε στο περιθώριο της ζωής.

Σε πολλές χώρες υπάρχουν εθελοντικά προγράμματα εργασίας για ηλικιωμένους ή εκπαίδευσης σε νέες δραστηριότητες και στις νέες τεχνολογίες. Αντίστοιχο πρόγραμμα για άτομα άνω των 55 είχε οργανωθεί και από τον δήμο μας σε συνεργασία με την μη-κυβερνητική οργάνωση «50και Ελλάς». Ακόμη και οι ηλικιωμένοι με νόσο αλτσχάιμερ είναι καλό να μην μένουν στο περιθώριο, αλλά να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν σε κοινωνικές εκδηλώσεις, δραστηριότητες απασχόλησης κλπ

- Θυμάμαι όταν διάβασα ένα κείμενο μιας ομιλίας σου ότι ανέφερες πως για αυτούς τους ανθρώπους ισχύει μια διαφορετική πραγματικότητα. Μπορεί να καθόμαστε και να συζητάμε σε ένα ήσυχο περιβάλλον αλλά ο πάσχων να βλέπει ανθρώπους που τον καταδιώκουν ή ότι είμαστε στη θάλασσα κτλ.

Στρατή, με αυτήν την ερώτηση αγγίζεις πραγματικά ευαίσθητες πτυχές που αφορούν την φροντίδα των ηλικιωμένων με άνοια. Τα τελευταία 10 χρόνια ασχολούμαι με ακριβώς αυτό το θέμα και την εκπαίδευση οικογενειακών και επαγγελματιών φροντιστών.  Αυτό που λέω συχνά στα μέλη της οικογένειας ανθρώπων με άνοια είναι να προσπαθούν να καταλάβουν τη συμπεριφορά του ηλικιωμένου τους.  Κατά κάποιο τρόπο, να μπαίνουν στη θέση του και να αντιλαμβάνονται ότι για αυτόν η αντικειμενική πραγματικότητα μπορεί να μην ισχύει.

Ένας ηλικιωμένος με άνοια βρίσκεται στη δική του πραγματικότητα, σε αυτό που ονομάζουμε «ανοϊκή πραγματικότητα». Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να βρίσκεται σε άλλη ηλικία, να θεωρεί πως βρίσκεται σε άλλο χώρο ή χρόνο, να μην αναγνωρίζει άτομα του οικείου του περιβάλλοντος ή να τους αποδίδει άλλες ταυτότητες και χαρακτηριστικά, να αντιλαμβάνεται διαφορετικά τα ερεθίσματα ή να βλέπει, να ακούει και να νομίζει πράγματα που δεν υπάρχουν.

Σε όλα αυτά, δεν υπάρχει λόγος να διαφωνήσουμε και να αντιταχθούμε. Αρκεί να καταλάβουμε ότι αποτελούν μέρος της ασθένειας και ότι πρέπει να δείξουμε κατανόηση και αποδοχή. Μόνο έτσι μπορούμε πραγματικά να παρέχουμε ασφάλεια και καλή ποιότητα φροντίδας σε έναν ηλικιωμένο.

- Από κάποιο σημείο και μετά όμως η παραμονή αυτών των ανθρώπων μακριά από μονάδες φροντίδας καθίσταται αδύνατη αλλά και επικίνδυνη τόσο για τα ίδια όσο και για τους υπόλοιπους.

Η αλήθεια είναι ότι σε ευρωπαικό επίπεδο υπάρχει ένα «κίνημα» για ενίσχυση της αυτονομίας των ηλικιωμένων με άνοια και την παραμονή τους στο σπίτι. Αυτό επιτυγχάνεται με την παροχή υπηρεσιών φροντίδας από την κοινότητα στο σπίτι του ίδιου του ηλικιωμένου. Στην Ελλάδα από την άλλη, όταν μιλάμε για φροντίδα στο σπίτι, αναφερόμαστε τις περισσότερες φορές στη μετακίνηση του ηλικιωμένου στο σπίτι των παιδιών του και την ανάληψη της φροντίδας αποκλειστικά από την οικογένεια, μιας και δεν υπάρχει η πληθώρα των υπηρεσιών φροντίδας. Σε αυτήν την περίπτωση, η φροντίδα παύει να είναι επαρκής και η περίθαλψη του ηλικιωμένου δεν είναι η κατάλληλη. Πολλές φορές καταλήγει ο ηλικιωμένος να βρίσκεται καθισμένος μπροστά από μια τηλεόραση, βοηθούμενος σε όλα από μια οικιακή βοηθό. Με αυτόν τον τρόπο ο ηλικιωμένος με άνοια αδρανεί, και αφού στερείται ερεθισμάτων και δραστηριοποίησης, βυθίζεται σε έναν δικό του κόσμο.

Όμως, στους ηλικιωμένους με άνοια, η δραστηριοποίηση παίζει μεγάλο ρόλο. Και αυτό σε μια σύγχρονη μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων γίνεται αυτοσκοπός. Οι εργαζόμενοι στις μονάδες είναι εκπαιδευμένοι, έχουν ως κύρια ασχολία τους τη φροντίδα των ηλικιωμένων και μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της φροντίδας. Επίσης, εργάζονται μόνο ένα οκτάωρο και όταν κουραστούν πηγαίνουν σπίτι τους να ξεκουραστούν, σε αντίθεση με την οικογένεια η οποία, δυστυχώς, δεν μπορεί να «ξεφύγει» από την φροντίδα.

Σε ομαδικό επίπεδο, είναι πιο εύκολο να απασχολήσεις ηλικιωμένους με άνοια, είτε επιστρατεύοντας τη δημιουργική απασχόληση, το τραγούδι, τα παιχνίδια, την άσκηση, είτε πιο προχωρημένες τεχνικές όπως η χοροθεραπεία, η δραματοθεραπεία και η μουσικοθεραπεία.

Τέλος, ας μην ξεχνάμε την πολυπλοκότητα της φροντίδας ενός ηλικιωμένου με άνοια. Όπως γνωρίζεις, οι ασθενείς με άνοια χαρακτηρίζονται από προβλήματα μνήμης και γνωστική έκπτωση, έλλειμμα προσανατολισμού στο χώρο και χρόνο, ψευδαισθήσεις – παραλήρημα και άλλες συμπεριφορικές διαταραχές όπως διαρκής περιπλάνηση στο χώρο και τάσεις φυγής. Αυτοί οι ασθενείς έχουν αυξημένες ανάγκες φροντίδας μεταξύ των οποίων είναι και η ενδελεχής τήρηση κανόνων υγιεινής, η μέριμνα για λήψη τροφής και φαρμακευτικής αγωγής, η δημιουργία ημερήσιου προγράμματος απασχόλησης για νοητική ενδυνάμωση και αποφόρτιση, η διαρκής κινητοποίηση και επανεκπαίδευση και η αποκατάσταση του αισθήματος ασφάλειας.

- Μου κάνει εντύπωση το γεγονός πάντως το ότι ενώ ζουν κλεισμένοι σε μια μονάδα φροντίδας εν τούτοις σου απαντούν ότι βγαίνουν έξω, ψωνίζουν, πάνε στη δουλειά τους κτλ.

Κάποιοι από τους ενοίκους μας που πάσχουν από άνοια, όντως ξεχνάνε ότι διαμένουν στον Άκτιο και μπορεί να πιστεύουν ότι μένουν σπίτι τους ή ότι πρέπει να πάνε στη δουλειά τους. Αυτό είναι ίδιον της πάθησής τους και το αντιμετωπίζουμε με αποδοχή και υπομονή. Είναι πολύ σημαντικό για έναν άνθρωπο να μην χάνει την ελπίδα του και την επιθυμία του για ζωή. Δεχόμαστε λοιπόν τη δική τους πραγματικότητα, ακόμη και αν αυτό που λένε δεν είναι αλήθεια. Βέβαια, κάποιοι από αυτούς όντως βγαίνουν έξω, και ψωνίζουν και πάνε για καφέ και  κάνουν και διάφορες δουλειές τους. Το γεγονός ότι κάποιος διαμένει σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων δεν αποτελεί εγκλεισμό. Επίσης, ακόμη και άτομα με άνοια μπορούν, στα αρχικά στάδια, αλλά και αργότερα με καθοδήγηση, να συνεχίσουν να φέρουν εις πέρας δραστηριότητες και να συμμετέχουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι.

Προσπαθούμε εδώ και πολύ καιρό στη Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων Άκτιος να δείξουμε ότι η κλειστή φροντίδα μπορεί να λειτουργεί και με ένα νέο πιο δυναμικό τρόπο. Με το να είμαστε ανοικτοί στην κοινότητα, να δεχόμαστε επισκέπτες, να διοργανώνουμε εκδηλώσεις, να εκπαιδεύουμε επαγγελματίες υγείας, να απασχολούμε δημιουργικά τους ενοίκους μας και να υπάρχουμε ως ζωντανός οργανισμός και όχι ως άσυλο.

- Ένα άλλο αξιοσημείωτο στοιχείο Κωστή είναι ότι ενώ ξεχνούν τα πάντα όσον αφορά το τελευταίο διάστημα με κορύφωση τη λυπηρή κατάληξη να μην αναγνωρίζουν πλέον τα πιο κοντινά τους πρόσωπα, θυμούνται όμως με εκπληκτική ακρίβεια τα πάντα από το μακρινό παρελθόν.

Αυτό που λες αποτυπώνεται ξεκάθαρα στη φράση που πολύ συχνά λένε οι ασθενείς με άνοια το «θέλω να πάω σπίτι μου». Αυτό είναι ένα αίτημα το οποίο αναστατώνει την οικογένεια, ιδίως όταν ο ηλικιωμένος μένει στο σπίτι του. Θα πρέπει να πάμε πάλι πίσω σε αυτό που λέγαμε πριν για την παράλληλη πραγματικότητα.

Ένα από τα συμπτώματα της ασθένειας είναι ότι οι ηλικιωμένοι ξεχνούν τα πρόσφατα γεγονότα αλλά θυμούνται τα παλαιότερα. Αυτό που χρειάζεται να θυμόμαστε είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί ζουν σε μια άλλη ηλικία, σαν να είναι 15, 20 ή 25 ετών. Μπορούν λοιπόν να περιγράψουν σκηνές, συνήθειες και πρόσωπα από εκείνη την εποχή, αλλά είναι πιθανόν να μην μπορούν να αναγνωρίσουν τα παιδιά τους και να αναφέρονται σε αυτά ως τα αδέλφια τους ή οι γονείς τους (ανάλογα με την ηλικία τους).

Ακόμη και σε αυτό το σύμπτωμα, εκπαιδεύουμε την οικογένεια σε νέους τρόπους επικοινωνίας έτσι ώστε με κατανόηση και αποδοχή να μπορούν να συμβιώσουν με τους ηλικιωμένους με άνοια και τις ιδιαιτερότητες της ασθένειας.

- Είπαμε και πιο πάνω ότι απο ένα σημείο και μετά οι εξειδικευμένες μονάδες φροντίδας καθίστανται επιτακτική ανάγκη. Μια τέτοια είναι και ο Ακτιος. Θα ήθελα να μας πει για τις δυνατότητες φροντίδας και παροχών του Ακτιου γύρω απο τέτοια βαρια περιστατικά;

Ο Άκτιος είναι ένας χώρος φροντίδας με εξειδίκευση στους ηλικιωμένους με άνοια. Ακολουθούμε συγκεκριμένα πρωτόκολλα οργάνωσης του χρόνου και της φροντίδας μας καθώς και της συμπεριφοράς των εργαζομένων μας ώστε να καθιστούμε την παραμονή των ηλικιωμένων με άνοια στη μονάδα όσον το δυνατόν πιο άνετη και ασφαλή.

Χρησιμοποιούμε διαρκώς τεχνικές νοητικής ενδυνάμωσης και προσανατολισμού στον χώρο και στο χρόνο, απασχολούμε ειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό, παθολόγο, νευρολόγο, τρεις ψυχολόγους, μια κοινωνική λειτουργό και μια φυσικοθεραπεύτρια και καθημερινά οργανώνουμε 6 (έξι) ομαδικές δραστηριότητες απασχόλησης.

Πολλές φορές μας παρομοιάζουν με παιδικό σταθμό γιατί το περιβάλλον και οι δραστηριότητες παραπέμπουν σε έναν ζωντανό χώρο, με παιχνίδια, τραγούδια ζωγραφική κλπ. Με τις παρεμβάσεις μας μπορούμε να εξασφαλίσουμε τη διαρκή απασχόληση των ατόμων με άνοια ώστε να παρακάμπτουμε τις τάσεις φυγής που πολλές φορές προκύπτουν από εμμονές, ανασφάλεια ή απλά από βαρεμάρα. Πέραν αυτού όμως τους προσφέρουμε ενδιαφέρουσα και ευχάριστη διαβίωση, καλή νοσηλευτική φροντίδα και ιατρική παρακολούθηση.

- Αν δεν κάνω λάθος όμως, ο Ακτιος δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό τον τομέα όσον αφορά τα άτομα τα οποία μπορεί να υποδεχθεί.

Σωστά, ο Άκτιος φιλοξενεί, εκτός από ασθενείς με άνοια,  ηλικιωμένους με προβλήματα στην αυτόνομη διαβίωση, χρονίως πάσχοντες, άτομα σε φάση αποκατάστασης ή αποθεραπείας από χειρουργείο, καρκινοπαθείς τελικού σταδίου, μοναχικούς ηλικιωμένους χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Τα προγράμματα δραστηριοποίησης προσαρμόζονται και καλύπτουν τις ανάγκες κάθε κατηγορίας ηλικιωμένων.

Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι εκτός από τις δραστηριότητες που οργανώνουμε καθημερινά, κάθε 6 εβδομάδες οργανώνουμε και ένα από τα περίφημα πάρτυ μας, πάντα με μια καλή αφορμή. Για αυτά τα πάρτυ μας είμαστε ξακουστοί! Οι εργαζόμενοι στον Άκτιο, οι ένοικοί μας και οι συγγενείς τους διασκεδάζουν με μουσική, χορό, τραγούδι, δρώμενα, BBQ, παραστάσεις Καραγκιόζη, χορευτικά συγκροτήματα και άλλα πολλά! Όποιος από τους συλλόγους της πόλης μας ενδιαφέρεται να συνδράμει με κάποιο δικό του δρώμενο, αλλά και όποιοι από τους συμπολίτες μας θέλουν να συμμετάσχουν, είναι όλοι ευπρόσδεκτοι. Ο Άκτιος είναι μια ανοιχτή μονάδα φροντίδας και χαιρόμαστε πάρα πολύ να δεχόμαστε επισκέπτες!

- Για να επανέλθω και πάλι στο θέμα της άνοιας. Αντιμετωπίζεται αν την αντιληφθεί κανείς στην αρχή ή απλά μπορεί κανείς να παρατείνει την "καλή" ας πούμε περίοδο;

Δυστυχώς, είναι ελάχιστες οι μορφές άνοιας οι οποίες είναι αναστρέψιμες και για αυτό πρέπει όταν αντιληφθούμε ότι έχουμε εμείς ή κάποιος αγαπημένος μας πρόβλημα το οποίο σχετίζεται με την μνήμη ή την κρίση να απευθυνόμαστε σε έναν Νευρολόγο ή Ψυχίατρο. Για τις πιο συχνές μορφές άνοιας, όπως η νόσος Alzheimer, υπάρχει φαρμακευτική αγωγή η οποία φαίνεται ότι επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου και άρα βελτιώνει την ποιότητα ζωής του ασθενή.

Πολύ σημαντικές όμως είναι οι μη-φαρμακευτικές παρεμβάσεις οι οποίες έχουν καταπληκτικά αποτελέσματα. Τέτοιες παρεμβάσεις είναι η δραστηριοποίηση, η συμμετοχή στις καθημερινές δουλειές του σπιτιού, η κοινωνικοποίηση, η νοητική ενδυνάμωση, ο προσανατολισμός στο χώρο και στο χρόνο, η θεραπεία δι’ αναμνήσεων, η χοροθεραπεία, η δραματοθεραπεία, η μουσικοθεραπεία, οι εικαστικές θεραπείες κτλ.

- Στα πιο βαριά περιστατικά μπορεί να δει κανείς βελτίωση; Κι αν ναι, πως επιτυγχάνεται αυτό μέσα από την εμπειρία σου στον Ακτιο;

Στρατή μου, η μάχη με την άνοια είναι άχαρη! Όσο περνά ο χρόνος, η κατάσταση της υγείας και της λειτουργικότητας των ηλικιωμένων επιδεινώνεται. Παρόλα αυτά, λόγω της πληθώρας των ερεθισμάτων που παρέχουμε στην Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων Άκτιος, πολλές φορές βλέπουμε ακόμη και θεαματική βελτίωση. Βλέπουμε ανθρώπους να επανακτούν την κοινωνικότητά τους και το ενδιαφέρον τους για τη ζωή, να θέλουν να συμμετέχουν στις δραστηριότητες, να τραγουδούν στις ομάδες (ενώ πριν δε μιλούσαν), να τρέφονται πιο σωστά, να φροντίζονται καλύτερα.

Ας μην ξεχνάμε ότι η φροντίδα ενός ηλικιωμένου είναι επιστήμη. Όσο και αν αγαπάμε τον άνθρωπό μας και όσο και αν νομίζουμε ότι εμείς, ή μια οικιακή βοηθός, τον φροντίζουμε καλά, υπάρχουν άνθρωποι εκπαιδευμένοι χρόνια σε αυτήν την δουλειά που την ξέρουν καλύτερα ή την κάνουν πιο εύκολα. Τέτοιους ανθρώπους απασχολούμε στον Άκτιο, σε αναλογίες πρωτοφανείς για τα ελληνικά δεδομένα, έτσι ώστε η φροντίδα να αποδίδει καλύτερα και τα αποτελέσματα να είναι θεαματικά!

Όπως είπες και εσύ η άνοια είναι πρόκληση για κάθε πάσχουσα οικογένεια αλλά και για εμάς τους επαγγελματίες φροντιστές. Σε αυτήν την πρόκληση συντασσόμαστε, επαγγελματίες υγείας, οικογένεια και ηλικιωμένοι ασθενείς, και δουλεύουμε μαζί για να πετύχουμε τη βελτιστοποίηση της φροντίδας. Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε που ο άνθρωπός μας νοσεί, ούτε να κρυβόμαστε. Χρειάζεται να ζητάμε βοήθεια από τους επαγγελματίες και να φροντίζουμε για τη δική μας ενημέρωση και κατάρτιση. Εμείς, βρισκόμαστε στη διάθεση των αναγνωστών σας για οποιαδήποτε πληροφορία ή βοήθεια χρειαστούν.

- Κωστή αν δεν έχεις κάτι άλλο να προσθέσεις πάνω στα όσα είπαμε, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για το χρόνο που μας διέθεσες να έχουμε αυτή τη συζήτηση. Η άνοια είναι μια νόσος της εποχής μας και η άγνοια γύρω από αυτή δεν επιτρέπεται. Εκτιμώ μάλιστα ότι αρκετοί αναγνώστες θα βρουν τη συζήτηση αυτή ενδιαφέρουσα καθώς όλοι έχουμε στο περιβάλλον μας ανθρώπους που ενδεχομένως να έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν σημεία άνοιας.

Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση Στρατή. Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι ότι ο Άκτιος έχει σημαντική παρουσία στο διαδίκτυο (www.aktios.gr), στο facebook (http://www.facebook.com/#!/group.php?gid=46695960085) στο youtube (http://www.youtube.com/aktios).  Οι αναγνώστες σου μπορούν να βρουν στις παραπάνω τοποθεσίες φωτογραφίες και βίντεο από τη ζωή στη μονάδα καθώς και τις «Στιγμές», την εφημερίδα του Άκτιου.

Εγώ θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συμπολίτες μας που μας στηρίζουν με την παρουσία τους στις εκδηλώσεις μας. Επίσης, τους εργαζόμενους στον Άκτιο οι οποίοι κυριολεκτικά δίνουν την ψυχή τους και παρέχουν υπηρεσίες οι οποίες είναι ανεκτίμητες. Τέλος, να ευχαριστήσω τους εθελοντές μας και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα τα οποία στέλνουν φοιτητές να εκπαιδευτούν μαζί μας και φυσικά εσένα για την φιλοξενία!