Με μεγάλη λύπη πληροφορηθήκα το γεγονός ότι συγκεκριμένο στέλεχος παράταξης που θεωρεί ότι ήρθε η ώρα να δοκιμαστεί κι αυτή στο τιμόνι του δήμου ζήτησε το λόγο απο κάποιον εκ των διοργανωτών της πετυχημένης συγκέντρωσης για το πάρκο Νεαπόλεως που συνδιοργανώθηκε από Ομάδα Πολιτών και το www.agiaparaskevi-guide.gr. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στο ότι κάποιοι άλλοι έχουν κάνει αγώνες για το πάρκο κατα το παρελθόν και γιατί τώρα πήγαμε εμείς ανεξάρτητα και διοργανώσαμε αυτή τη συγκέντρωση. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω αυτό τον τρόπο σκέψης και θέλω να πιστεύω πως ο επικεφαλής της παράταξης δεν το γνωρίζει. Δηλαδή αν κάποιος κάπου κάποτε έκανε όπως λέει κάποιες κινήσεις για το πάρκο, αυτό απαγορεύει σε μια δημοκρατική χώρα σε όλους τους υπόλοιπους να ενδιαφέρονται και να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για το πάρκο της πόλης τους; Εμείς οι απλοί δημότες απαγορεύεται να δραστηριοποιούμαστε; Στην Ελλάδα ζούμε ή στη Σοβιετική Ένωση; Έπειτα η συγκέντρωση δεν έγινε στα κρυφά, ο καθένας μπορούσε να δώσει το παρόν. Ή μήπως σε αυτή τη χώρα πίσω απο κάθε κίνηση πρέπει να υπάρχει παραταξιακός χαρακτήρας κι επομένως πολιτική σκοπιμότητα; Τότε όμως είναι που χάνεται το αγνό κίνητρο. Ίσως και να ενόχλησε που υπήρξε συγκεκριμένο θετικό αποτέλεσμα μέσα από το διάλογο πολιτών πολλών και διαφορετικών πολιτικών αποχρώσεων με το δήμαρχο, τον αρμόδιο αντιδήμαρχο και το δημοτικό σύμβουλο Ανδρέα Γκιζιώτη οι οποίοι τουλάχιστον μας αναγνώρισαν το δικαίωμα να ανησυχούμε για το πάρκο μας, να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για αυτό και σεβάστηκαν την επιθυμία μας η συζήτηση να έχει συλλογικό πνεύμα και όχι παραταξιακό. Τελικά καταλήγουμε να βλέπουμε το δένδρο και να χάνουμε στην κυριολεξία το δάσος.
Θα προσπαθήσω να μην επανέλθω στο θέμα αυτό απλώς θέλω να εκφράσω το παράπονό μου γιατί έπρεπε να απολογηθεί κάποιος εξ ημών για κάτι που δουλέψαμε πολύ και πέτυχε. Μήπως με τους πολίτες που προσήλθαν παραβιάσαμε το νόμο; Μήπως προσβάλλαμε κάποιον με τα λεγόμενά μας κατα τη συγκέντρωση; Ως πατέρας δύο μικρών παιδιών θεωρώ υποχρέωσή μου να κάνω ότι μπορώ για τη διαφύλαξη του πάρκου και σε αυτό θα συμβάλει και η παρούσα ιστοσελίδα την οποία διαχειρίζομαι. Γιατί επειδή κανείς μας δε γνωρίζει πότε θα φύγει από τη ζωή θα ήθελα τα παιδιά μου να ξέρουν ότι έβαλα ένα μικρό λιθαράκι για τη διαφύλαξή του πάρκου. Αν πάλι παρ'ελπίδα κάτι δεν πάει καλά, θα ήθελα να ξέρουν ότι ο πατέρας τους δεν έμεινε με τελείως σταυρωμένα τα χέρια. Αυτά αφήνουμε κληρονομιά στα παιδιά μας. Όσοι είστε γονείς, φαντάζομαι ότι με συμμερίζεστε. Ο καθένας όμως ας σκεφτεί σοβαρά και ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Στο σημείο αυτό θα σας παραθέσω και μία φωτογραφία. Είναι από τον τάφο του αγίου Νεκταρίου στο μοναστήρι του στην Αίγινα, ο οποίος τόσο τιμάται και αγαπάται στην πόλη μας. Όπως βλέπετε έξω από το ναΐσκο που κοιμάται ο άγιος υπάρχει ένα πεύκο και πάνω σε αυτό μια επιγραφή που αναφέρει:
"ο άγιος ιδιαιτέρως ηγάπα το αναπτυσσόμενον δενδρύλλιον και εθέατο πολλάκις εναγκαλιζόμενος αυτό".
Αυτή την αγάπη για τη φύση μας την κληροδότησε σε όλους ο Θεός και δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο ορισμένων. Θα συνεχίσουμε για το πάρκο με αποκλειστικό σύνθημα ότι ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ ΤΑ ΒΡΗΚΑΜΕ, ΔΕ ΜΑΣ ΒΡΗΚΑΝ.
Άλλωστε την Πέμπτη έγινε ένα πρώτο βήμα που άλλαξε τα δεδομένα. Τώρα αναμένουμε την πρωτοβουλία του δημάρχου ώστε να πραγματοποιηθούν οι αλλαγές που συμφωνήθηκαν με τους πολίτες για να παραμείνει το πάρκο ως έχει.
Μαζίδης Στρατής (ένας από τους διοργανωτές)
